Οι τέσσερεις πτυχές της σωτηρίας (1)

«Και τοιούτοι υπήρχετέ τινες· αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ' εδικαιώθητε διά του ονόματος του Κυρίου Ιησού και διά του Πνεύματος του Θεού ημών» (Α΄Κορ.ς:11).

 

Η σωτηρία που προμηθεύει ο Θεός θα θεραπεύσει κάθε πρόβλημα που δημιούργησε η αμαρτία. Επιτέλους, θα αποκατασταθεί κάθε τι που έχασε ο Αδάμ και όχι μόνο (Ρωμ.ε:15-21) και θα μας κάνει ξανά «συμ­μόρφους της εικόνος του Υιού αυτού» (Ρωμ.η:29, Α΄Ιωάν.γ:2).

Αυτό το κεφάλαιο πραγματεύεται τις τέσσερεις βασικές πτυχές της σω­τηρίας: τη δικαίωση, την αναγέννηση, την υιοθεσία και τον αγιασμό.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Ερωτήματα προς τριαδικούς

 

1. Αν το δόγμα της τριαδικότητας είναι το πιο σημαντικό δόγμα της χριστιανοσύνης όπως πολλοί θεολόγοι θεωρούν, δεν βρίσκετε ότι είναι αρκετά ύποπτο το γεγονός ότι ούτε ο Ιησούς, ούτε κάποιος απόστολος ή συγγραφέας της Καινής Διαθήκης, ούτε καν επιχειρεί να διευκρινίσει το πιο σπουδαίο δόγμα της χριστιανοσύνης;

2. Με δεδομένο ότι η Αγία Γραφή είναι το βιβλίο μέσω του οποίου ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό Του στην ανθρωπότητα, είναι το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου αυτού και γίνεται αναφορά σε Αυτόν χιλιάδες φορές, δεν βρίσκετε ότι είναι αρκετά ύποπτο ότι δεν μπορεί κανείς να βρει ούτε μια ξεκάθαρη, μη αμφισβητούμενη αναφορά, σε ένα Θεό τριών προσώπων σε όλη την Αγία Γραφή και θα πρέπει κανείς να φανταστεί ένα τριαδικό Θεό όπου γίνεται αναφορά περί Θεού;

Μήπως αυτός ο τριαδικός θεός ντρέπεται ή διστάζει να αποκαλύψει την αληθινή του ταυτότητα; Ή μήπως θέλει εμείς να ψάξουμε να βρούμε την ταυτότητά του; Ή μήπως ο τριαδικός θεός ξέχασε να αναφέρει αυτό το πολύ σημαντικό στοιχείο της ταυτότητάς του; Ή μήπως αυτός ο τριαδικός θεός θεώρησε ότι η τριαδικότητά του δεν ήταν κάτι σημαντικό ώστε να το αναφέρει;

Κήρυγμα

 

Υπάρχουν εξαιρέσεις; (8)

 

Βαθμοί τιμωρίας.

 

Η Βίβλος αναφέρει ότι οι αμαρτωλοί θα υποφέρουν με διάφορους βαθμούς τιμωρίας, ανάλογα με την γνώση και τις ευκαιρίες που είχαν στην γη.

Ωστόσο, αυτό δεν μικραίνει το γεγονός της τιμωρίας που θα γευτούν όλοι οι αμαρτωλοί, ή το μεγαλείο της σωτηρίας που έχασαν. Μας βοηθά όμως να καταλάβουμε λίγο καλύτερα την δικαιοσύνη του Θεού, και μας ενθαρρύνει να μην κάνουμε εξαιρέσεις στο ευαγγέλιο εξαιτίας συμπάθειας προς αυτούς που φαίνεται ότι τους αξίζει λιγότερη τιμωρία απ’ ότι σε άλλους.

Ο Θεός θα αξιολογήσει δίκαια τον βαθμό ευθύνης κάθε αμαρτωλού και θα απονείμει ανάλογα την τιμωρία. Η Βίβλος δεν εξηγεί ακριβώς πως ο Θεός θα εφαρμόσει αυτή την αρχή, αλλά τα παρακάτω εδάφια μας διδάσκουν ότι έτσι θα γίνει:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Δεν υπάρχουν!!!

 

Κανένας τριαδικός δεν μπορεί να βρει στη Γραφή, ότι ο Θεός είναι τρεις!

Αντίθετα βρίσκεται ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ: (Μάρκ.ιβ:29, Δευτ.ς:4, Α’ Κορ.η:6 και άλλα πολλά).

Κανένας τριαδικός δεν μπορεί να βρει στη Γραφή την λέξη «πρόσωπα» του Θεού.

Αντίθετα, πάρα πολλές φορές, η Γραφή μας μιλάει για το πρόσωπο του Θεού: (Γέν.γ:8, Έξοδ.λγ:29, Ψαλμ.ις:11, Θρην.γ:35, Ζαχ.ζ:2, Β’ Θεσ.α:19, Εβρ.θ:24, Α’ Πέτρ.γ:12 και άλλα πολλά).

Κήρυγμα

 

Υπάρχουν εξαιρέσεις; (7)

 

Μια υποδεέστερη νέα γέννηση.

 

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί κανείς να αναγεννηθεί, χωρίς να συμμορφωθεί απόλυτα με το αποστολικό πρότυπο. Για να υποστηρίξουν αυτή την θέση, αναφέρονται σε παραδείγματα που ο Θεός έσωσε ανθρώπους μέσα στο σχέδιό Του για τις μέρες τους, αλλά με ένα ασυνήθιστο και απρόσμενο τρόπο.

Παραδείγματα από την Π.Δ. είναι της Ιεριχούς, του Βαλαάμ και της Νινευή. Επίσης, ο ληστής πάνω στο σταυρό σώθηκε κάτω από το Νόμο, αλλά με τον Ιησού να είναι ιερέας και θυσία γι’ αυτόν.

Αυτό δείχνει ότι ο Θεός έχει την ελευθερία να εκπληρώσει το σχέδιό Του δε δικούς Του τρόπους, αλλά εμείς δεν πρέπει να μένουμε πολύ σ’ αυτό το παράδειγμα, εφόσον συνέβη σε μια μοναδική περίπτωση και χρονική στιγμή.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Η Γραφή απαιτεί απόρριψη της τριάδας

διότι με εγκατέλιπον και ελάτρευσαν Αστάρτην την θεάν των Σιδωνίων, Χεμώς τον θεόν των Μωαβιτών και Μελχώμ τον θεόν των υιών Αμμών· και δεν περιεπάτησαν εις τας οδούς μου διά να πράττωσι το ευθές ενώπιόν μου, και να φυλάττωσι τα διατάγματά μου και τας κρίσεις μου, ως Δαβίδ ο πατήρ αυτού· (Α’ Βας.ια:33).

Η Αγία Γραφή υποστηρίζει την ύπαρξη της Τριάδας. Τα αποδεικτικά στοιχεία βρίσκονται στην Παλαιά Διαθήκη. Πολύ πριν από την ιστορία της εκκλησίας, ο Σολομώντας λάτρευσε την τριάδα όταν έχτισε υψηλούς τόπους για τους θεούς του.

Η Αγία Γραφή ονομάζει τα πρόσωπα αυτής της Τριάδας: Αστάρτη, Χεμώς και Μελχώμ. Ενώ η Βίβλος μπορεί να επικαλεστεί ιστορικές μαρτυρίες για την τριάδα, ο λόγος του Θεού δεν ευνοεί την πίστη σε μια τέτοια διδασκαλία. Μάλλον, η Γραφή απαιτεί απόρριψη του Τριαδικού δόγματος.

Πρώτα απ' όλα, η τριαδική πίστη είναι απλά ειδωλολατρία. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η λατρεία της Αγίας Τριάδας δεν είναι τριθεϊσμός. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της πίστης σε τρία πρόσωπα και της πίστης σε τρεις θεούς.

Κήρυγμα

 

Υπάρχουν εξαιρέσεις; (6)

 

Μια δεύτερη ευκαιρία μετά το θάνατο.

 

Κάποιοι άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους είναι οι Μορμόνοι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, διδάσκουν ότι υπάρχει περίπτωση να σωθούν μετά θάνατο, τουλάχιστον όσοι δεν είχαν «πλήρη» ευκαιρία σ’ αυτή τη ζωή.

Αυτές οι θεωρίες μπορεί να είναι ενδιαφέρουσες για διαλογισμό, αλλά η Βίβλος δεν μας δίνει το δικαίωμα να τις κηρύξουμε σαν Ευαγγέλιο. Η Βίβλος πουθενά δεν διδάσκει ότι μπορεί να υπάρξει ευκαιρία να δεχτεί κάποιος το Ευαγγέλιο αφού η επίγεια ζωή του τελειώσει, αντίθετα μας λέει ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση:

«Καί καθώς είναι αποφασισμένον εις τούς ανθρώπους άπαξ νά αποθάνωσι, μετά δέ τούτο είναι κρίσις» (Εβρ.θ:27).

«Μή θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ' ήν πάντες οι εν τοίς μνημείοις θέλουσιν ακούσει τήν φωνήν αυτού, καί θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τά αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δέ πράξαντες τά φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως» (Ιωάν.ε:28-29).

«Καί έδωκεν η θάλασσα τούς εν αυτή νεκρούς, καί ο θάνατος καί ο Άδης έδωκαν τούς εν αυτοίς νεκρούς, καί εκρίθησαν έκαστος κατά τά έργα αυτων» (Αποκ.κ:13).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Υπάρχουν εξαιρέσεις; (5)

 

Καθ’ ομολογία χριστιανοί στην εκκλησιαστική ιστορία.

 

Η Βίβλος, που ισχύει σε όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας, αποκαλύπτει μονάχα ένα σχέδιο σωτηρίας για την εκκλησία της Καινής Διαθήκης.

Ιστορικές αναφορές από την πρώτη μεταποστολική περίοδο, είναι σήμερα προσιτές και επιβεβαιώνουν το αποστολικό μήνυμα της βάπτισης στο νερό στο όνομα του Ιησού Χριστού, καθώς και για το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα με το σημείο της γλωσσολαλιάς.

Επιπλέον, φαίνεται ότι αυτές οι διδασκαλίες υπήρχαν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας.

Δεν ξέρουμε τα πάντα για την πνευματική ζωή σημαινόντων εκκλησιαστικών ηγετών κατά την διάρκεια της Μεταρρύθμισης. Πιθανόν κάποιοι να έλαβαν το Άγιο Πνεύμα και να μίλησαν με γλώσσες, ίσως χωρίς να κατανοούν πλήρως τη σπουδαιότητα αυτής της εμπειρίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

3+1=4

 

Ιωάν.α:1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν.....

Ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». 

ΕΙΣ ΕΣΤΙ

ΕΙΣ λοιπόν, σημαίνει σύμφωνα με το λεξικό της ελληνικής γλώσσας του Σταματάκου:

"αυτός ακριβώς και όχι άλλος σε αντιδιαστολή προς κάθε τι το δεύτερο ή τρίτο"!!

Κατά το «Εγκυκλοπαιδικό και γλωσσικό λεξικό» του Πάπυρου, το «Αριθμητικό απόλυτο εκφράζει το αφ’ αυτού και δι' αυτού υπάρχων, δηλ. το ενέχον τον λόγο της ύπαρξης άνευ ουδεμιάς απ' αλλού εξαρτήσεως και άνευ ουδενός δυνατού ορίου».

Μάρκ.ιβ:29 ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοὺς ὅτι πρώτη ἐστιν· ἄκουε, Ἰσραήλ, κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν,

Beautiful Relaxing Hymns, Peaceful Instrumental Music, "Quiet Lake Morni...

 

Κήρυγμα

 

ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΝ ΜΙΚΡΥΝΕ

Φίλε και φίλη μου, δεν έχει σημασία πόσο αποθαρρυντικό φαίνεται το πρόβλημα ή η ανάγκη σου, να είσαι σίγουρος ότι, στην πραγματικότητα, είναι ένα μικρό ζήτημα ελάχιστης σπουδαιότητας.

Γιατί ασχολείται ο παντοδύναμος, πανταχού παρών, παντογνώστης, αιώνιος Θεός, και επεμβαίνει στις τόσο ασήμαντες υποθέσεις μας;

Διότι ο Θεός επιθυμεί να λαμβάνει δοξολογία και λατρεία από την πλατφόρμα της ζωής μας. Από την ημέρα που γεννιόμαστε μέχρι την ημέρα που πεθαίνουμε, οι ζωές μας υπάρχουν για ένα σκοπό – να δοξάσουν τον Θεό.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Υπάρχουν εξαιρέσεις; (4)

 

Αυτοί που ομολογούν τον Χριστό.

 

Μια ειλικρινής ομολογία βασισμένη όμως σε μια λανθασμένη άποψη για τον Χριστό, δεν είναι αρκετή. Θα πρέπει κανείς να πιστέψει και να υπακούσει στο Ευαγγέλιο.

Ψευδοπροφήτες και αιρετικοί ομολογούν πίστη στον Χριστό, αλλά δεν είναι σωσμένοι. Σύμφωνα με τον Ιησού, κάποιοι θα Τον ομολογήσουν ειλικρινά, θα πιστεύουν ότι είναι σωσμένοι, θα κάνουν θαύματα στο όνομά Του, αλλά δεν θα σωθούν γιατί δεν υπάκουσαν στον λόγο Του (Ματθ.ζ:21-27). Πολλοί θα ομολογούν ότι Τον γνωρίζουν κι ότι απόλαυσαν την παρουσία Του, αλλά δεν θα σωθούν (Λουκ.ιγ:25-27).

Τι θα γίνει με αυτούς που έχουν ένα μέτρο πίστης στον Χριστό, αλλά δεν έχουν υπακούσει ακριβώς στο Ευαγγέλιο;

Κ α λ η μ έ ρ α