Είναι ανάγκη να δίνουμε έμφαση στη Μετάνοια.

Πολλές συναθροίσεις στις μέρες μας, παραμελούν την διδασκαλία και την πρακτική εφαρμογή της μετάνοιας. Αν θέλουμε να σωθούν οι άνθρωποι, πρέπει να κηρύττουμε και να διδάσκουμε την μετάνοια με το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος.

Οι κήρυκες πρέπει να φανερώνουν την αμαρτία με το όνομά της και να εξηγούν τι σημαίνει μετάνοια. Οι εργάτες πρέπει να ασχολούνται αρκετά μ’ αυτούς που θέλουν να βαπτιστούν ώστε να βεβαιωθούν ότι πραγματικά έχουν μετανοήσει, αφού χωρίς μετάνοια, το βάπτισμα είναι ένα κενό σύμβολο.

Όταν προσευχόμαστε για Πνεύμα Άγιο, πρέπει να οδηγούμε τα άτομα σε μετάνοια, γιατί χωρίς πραγματική μετάνοια δεν μπορεί να βαπτιστεί κάποιος.

Εξωβιβλικές μέθοδοι δεν φέρνουν το Άγιο Πνεύμα. Πρώτα πρέπει να συμβεί η μετάνοια «του παλιού καιρού»!

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Αδάμ: ο δημιουργός της Σύγχρονης Ψυχολογίας

Ο πρώτος άνθρωπος εισήγαγε την βασική προϋπόθεση της σύγχρονης ψυχολογίας.

Γεννιόμαστε με μια πεσμένη ανθρώπινη φύση που τείνει να κάνει αμαρτωλές επιλογές:

 Ρωμ.ε:12 Διά τούτο καθώς δι' ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον·  

Ρωμ.ε:18,19 Καθώς λοιπόν δι' ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν. Διότι καθώς διά της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί, ούτω και διά της υπακοής του ενός οι πολλοί θέλουσι κατασταθή δίκαιοι.

Πρέπει να μεταμορφώσουμε το μυαλό μας εν Χριστώ:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Πως πρέπει να λειτουργούμε όταν προσευχόμαστε για ψυχές που θέλουν να μετανοήσουν.

Είναι πολύ σημαντικό, αυτοί που ασχολούνται μ’ αυτό το θέμα, να έχουν κατανοήσει πολύ καλά, τι σημαίνει μετάνοια.

Πρέπει να δίνουμε έμφαση στην κίνηση του Πνεύματος του Θεού κι όχι σε κόλπα και τεχνικές. Κάποιες παπαγαλίστικες εκφράσεις τυποποιημένα λόγια και κινήσεις δεν αντικαθιστούν το έργο του Αγίου Πνεύματος για μετάνοια.

Πρέπει να προσπαθούμε να διακρίνουμε πότε το άτομο βρίσκεται σε πραγματική πνευματική κατάσταση. Αν δεν έχει μετανοήσει πλήρως, δεν πρέπει να το πιέζουμε πρόωρα να εκφράσει χαρά ή ν’ αρχίσει να ζητά το Άγιο Πνεύμα. Μόλις μετανοήσει, τότε μπορούμε να το ενθαρρύνουμε ν’ αρχίσει να δοξάζει τον Θεό και να περιμένει το δώρο του Αγίου Πνεύματος.

Μπορούμε να βάλουμε τον εαυτό μας στην θέση του, και να προσευχηθούμε μαζί του. Αυτό βοηθά την δική του προσευχή, αλλά κι εμάς ώστε να προσευχηθούμε με βάρος.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Beautiful Relaxing Hymns, Peaceful Instrumental Music, "Monday Morning S...

 

Κήρυγμα

 

ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΕΣ

«Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού» (Α’ Ιωάν.γ:1).

Στα παιδιά Του ο Κύριος ανοίγει την καρδιά Του! Με πραγματική λαχτάρα, όπως κάνουμε εμείς με τα παιδιά μας, θέλει όλα τα δικά Του να γίνουν δικά μας. Να τα μοιραστεί μαζί μας, να μας ανεβάσει όσο γίνεται στο δικό Του επίπεδο. Έτσι σκέφτεται ο Κύριος για τα παιδιά Του.

Πόσο λίγο έχουμε καταλάβει τις πολλές πτυχές και τα πολλά επίπεδα της αγάπης του Θεού για μας.

Αν τα πιστεύαμε όλα αυτά, δεν θα πατούσαμε στη γη. Θα είμασταν άλλοι άνθρωποι με ασύγκριτη δύναμη και δόξα.

Γιατί το να είσαι παιδί του Θεού έχει ασύλληπτο μεγαλείο μέσα του. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει τίποτα από όλα αυτά. «Διά τούτο ο κόσμος δεν γνωρίζει ημάς, διότι δεν εγνώρισεν Αυτόν».

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Τι συμβαίνει στη Μετάνοια;

Την στιγμή της μετάνοιας, ο άνθρωπος ξεκινά ν’ αφήνει τον Θεό να εργαστεί στην ζωή του. Αποφασίζει να αποστραφεί την αμαρτία και να στραφεί στον Θεό κι έτσι επιτρέπει στον Θεό να στραφεί σ’ αυτόν.

Ένα μέρος αυτής της απόφασης να αποστραφεί την αμαρτία, είναι το γεγονός ότι ο Θεός τον ικανώνει να ξεκόψει από αμαρτωλές συνήθειες κι επιθυμίες (τσιγάρο, βλασφημία κτλ).

Ένα μέρος της απόφασης να στραφεί στον Θεό, είναι το γεγονός ότι ο Θεός επιτρέπει στον άνθρωπο να έχει προσωπική κοινωνία μαζί Του.

Από τότε που ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν, η αμαρτία έχει αποχωρίσει τον άνθρωπο από τον Θεό, γιατί αμαρτωλός άνθρωπος δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον Άγιο Θεό.

Όταν ο άνθρωπος μετανοεί από την αμαρτία, μπορεί να έχει και πάλι κοινωνία με τον Θεό, στη βάση του αντικαταστατικού θανάτου του Ιησού Χριστού.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Την χρειαζόμαστε: Συνείδηση

 

Όλοι έχουν. Μερικοί την αναπτύσσουν και μερικοί την καταστρέφουν.

Όλοι, είτε σωσμένοι είτε αμαρτωλοί έχουν συνείδηση. Είναι η έμφυτη αίσθηση του σωστού και του λάθους:

Ρωμ.β:14,15 Επειδή όταν οι εθνικοί οι μη έχοντες νόμον πράττωσιν εκ φύσεως τα του νόμου, ούτοι νόμον μη έχοντες είναι νόμος εις εαυτούς, οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδησιν αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντας ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων.

Αλλά οι άνθρωποι είμαστε ειδικοί στο να «καταστέλλουμε» την αλήθεια και να χάνουμε κάθε «αίσθηση ντροπής» για τις αμαρτίες μας: (Ρωμ.α:18-32, Α ́ Τιμ.δ:1-2, Εφες.δ:19).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η γκαρνταρόμπα του Χριστιανού

 

Κολ.γ:12,13 Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν, υποφέροντες αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς·

«Σπλάγχνα» είναι μάλλον τα ευγενέστερα σωθικά και όχι τα έντερα. Η χρήση αυτής της εικόνας, που βρίσκεται τρεις φορές στην επιστολή προς  Φιλήμονα, είναι Εβραϊσμός (Λουκ.α:78, Β ́ Κορ.ς:12, Φιλήμ.ς:7,12,20, Ιάκ. ε:11, Α’ Ιωάν.γ:17), αν και παρόμοιες εκφράσεις υπάρχουν και στους Έλληνες ποιητές.

Ο απόστολος, έχοντας ελέγξει τους πιστούς στις Κολοσσαίς, για τα βρώμικα κουρέλια της παλιάς τους ζωής, τους φέρνει μπροστά στην «χριστιανική ντουλάπα» και τους δείχνει μερικά από τα ρούχα της δικαιοσύνης, τις ομορφιές της αγιότητας, τα κοσμήματα της χάρης, με τα οποία μπορούν να στολιστούν.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η εντολή για μετάνοια.

Η μετάνοια είναι απόλυτα αναγκαία για την σωτηρία. Η Βίβλος λέει ότι όλοι πρέπει να μετανοήσουν. Όταν αμάρτησε ο Αδάμ, ο Θεός τον ρώτησε και περίμενε κάποια ομολογία (Γέν.γ:9-13).

Στις μέρες του Νώε, ο Θεός κατέστρεψε τους πάντες και τα πάντα εκτός από οχτώ ψυχές, επειδή οι άνθρωποι δεν μετανοούσαν. Λυπήθηκε όμως κι έκανε έλεος στην αμαρτωλή Νινευή μόνο και μόνο επειδή οι κάτοικοί της μετανόησαν όταν τους κήρυξε ο Ιωνάς.

Στον Ιεζεκιήλ, ο Θεός ικετεύει τον Ισραήλ για μετάνοια (Ιεζ.ιη:30-32, λγ:11).

Σ’ αυτά τα εδάφια φαίνεται η συμπόνια του Θεού, η ανάγκη για μετάνοια και ο ορισμός της μετάνοιας, ότι είναι η επιστροφή από την αμαρτία στον Θεό.

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής κήρυξε δυναμικά την μετάνοια (Ματθ.γ:1-11  Μάρκ.α:4-5  Λουκ.γ:3-9) και το ίδιο έκανε ο Ιησούς λέγοντας:

«Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία τών ουρανών» (Ματθ.δ:17).

«μετανοείτε καί πιστεύετε εις τό ευαγγέλιον» (Μάρκ.α:15).

«Ουχί, σάς λέγω, αλλ' εάν δέν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή» (Λουκ.ιγ:3, 5). 

Κ α λ η μ έ ρ α