3. Η «ημέρα του Κυρίου» ή «ημέρα του Θεού» είναι τα
1.000 χρόνια του Σαββάτου, που αρχίζουν και τελειώνουν με την οργή του Θεού:
Στη Γέν.β, ο Θεός έδωσε στον Αδάμ μόνο μία αρνητική
εντολή. Η Αγία Γραφή μας λέει στη Γέν.β:16-17:
Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από
παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της
γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην
ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.
Στη συνέχεια, στη Γέν.γ έχουμε την αναφορά της εξαπάτησης της Εύας από τον Σατανά και την παρακοή του Αδάμ στην εντολή του Θεού. Η αμαρτία του Αδάμ πέρασε σε όλη την ανθρωπότητα και τώρα όλοι πεθαίνουν. Θάνατος σημαίνει αποχωρισμός. Πέθαναν πνευματικά εκείνη την 24ωρη ημέρα (τα πνεύματά τους πέθαναν αποχωριζόμενα από τον Θεό, λόγω της αμαρτίας τους) και τελικά πέθαναν και σωματικά (οι ψυχές τους αποχωρίστηκαν από τα σώματά τους).
Εξαιτίας του Αδάμ και της Εύας, όλοι πεθαίνουν σωματικά και γεννιόμαστε πνευματικά νεκροί έχοντας μόνο «την υπεροχήν του πνεύματος» (Μαλ.β:15). Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αναγεννηθούμε πνευματικά (Ιωάν.γ:3, 7, Α’ Πέτρ.α:23). Πέθαναν επίσης σωματικά μέσα στην 1.000 ετών ημέρα του Θεού (Ψαλμ.90:4 Β’ Πέτρ.γ:8). Ο Αδάμ πέθανε σε ηλικία 930 ετών και ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ ήταν 969 ετών.