Υπάρχει μια άνω κλήσις

Ενδεχομένως να έχεις κουραστεί. Ίσως να ''κάθεσαι στις κερκίδες'', αντί να μάχεσαι τον καλό αγώνα. Μήπως όμως συμμορφώνεσαι με τούτο τον κόσμο; Σε ρωτώ:

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (5)

Φιλιππησίους β:6-8

Αυτά τα εδάφια περιγράφουν τον Ιησού Χριστό έτσι: «Όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν αλλ’ εαυτόν εκένωσε, λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού».

Προφανώς, αυτά τα εδάφια της Γραφής μας λένε ότι ο Ιησούς είχε τη φύση του Θεού, ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός. Ο Θεός δεν έχει όμοιό Του (Ησ.μ:25, μς:5,9). Ο μόνος τρόπος να είναι ο Ιησούς όμοιος με το Θεό είναι να είναι ο Θεός. Ο Ιησούς λοιπόν ήταν «ίσα με τον Θεόν» με την έννοια ότι ήταν ο Θεός. Ωστόσο, δεν θεώρησε αυτό το αποκλειστικό προνόμιο σαν κάτι που έπρεπε να το κρατήσει με κάθε θυσία, αλλά εκούσια το άφησε κατά μέρος για να μπορέσει να σώσει το ανθρώπινο γένος.

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι μάζες δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια

Δοκίμασε να σκεφτείς ελαφρώς διαφορετικά από τον κόσμο και όλοι θα αρχίσουν να σε υποπτεύονται: κάτι δεν πάει καλά, είσαι τρελός.

Εάν ανήκεις στην μάζα, θεωρείσαι λογικός. Μπορεί η μάζα να είναι στα πρόθυρα της τρέλας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Εσύ πρέπει απλά να ανήκεις στην μάζα και να συμπεριφέρεσαι όπως όλοι οι άλλοι. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για την ατομικότητα. Τα άτομα κλείνονται σε ψυχιατρείο.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (4)

Το πλήρωμα της θεότητας

Σ’ αυτό το βιβλίο, έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο Κολ.β:9, επειδή μας διδάσκει ότι το πλήρωμα της θεότητας κατοικεί σωματικά στον Ιησού Χριστό. Αυτό για μας σημαίνει ότι όλος ο Θεός, κάθε χαρακτηριστικό Του, όλη η δύναμή Του και ο χαρακτήρας Του είναι μέσα στο Χριστό. Πατέρας, Υιός, Άγιο Πνεύμα, Γιάχβε, Λόγος και κάθε τι άλλο, είναι όλα μέσα στον Ιησού. Μερικοί τριαδικοί προσπαθούν ν’ αντιμετωπίσουν αυτή την ερμηνεία, αναφερόμενοι στο Εφεσ.γ:19 όπου λέει «δια να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού». Άρα, αρνούνται ότι το Κολ.β:9 μιλάει για την πλήρη θεότητα του Ιησού, ενώ υποστηρίζουν ότι το Εφες.γ:19 μιλάει για την πληρότητα της θεότητας μέσα στους Χριστιανούς! Θ’ απαντήσουμε σ’ αυτό το επιχείρημα, αναλύοντας χωριστά αυτά τα δύο εδάφια.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τρεις «απραγματοποίητες» εντολές.

Οι εντολές στην Α’ Θες.ε:16-18 ακούγονται σαν αδύνατο να πραγματοποιηθούν, μέχρι να κατανοήσουμε κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες.

Είναι πράγματι απραγματοποίητες αυτές οι εντολές; Θα το δούμε.

«Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε· διότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού προς εσάς εν Χριστώ Ιησού».

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (3)

Η «Αποστολική Ευλογία»

Β’ Κορ.ιγ:13 «Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού, και η αγάπη του Θεού, και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών. Αμήν».

Για άλλη μια φορά, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Παύλος έγραψε αυτό το συγκεκριμένο εδάφιο, σε μια εποχή που η τριαδική θεωρία ανήκε στο απώτερο μέλλον κι έτσι δεν υπήρχε πρόβλημα να μπερδευτούν ή να το δουν σαν κάτι ασυνήθιστο. Βασικά αυτό το εδάφιο αποδίδει τρεις όψεις ή ιδιότητες του Θεού που γνωρίζουμε και μπορούμε ν’ απολαύσουμε. Πρώτα, βλέπουμε τη χάρη του Θεού, που γνωστοποιήθηκε στο ανθρώπινο γένος με τη φανέρωσή Του εν σαρκί στο πρόσωπο του ανθρώπου Ιησού Χριστού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ψευδοπροφήτες

Ο αριθμός των ψευδοπροφητών αυξάνεται αυτές τις έσχατες μέρες. Για να προετοιμαστούμε ενάντια στην προσπάθειά τους να μας εξαπατήσουν, καλό είναι να διαβάσουμε άλλη μια φορά τα παρακάτω εδάφια σχετικά με αυτούς.

   

   15

Ιερ.ιδ:14 Και είπε Κύριος προς εμέ, Ψευδή προφητεύουσιν οι προφήται εν τω ονόματί μου· εγώ δεν απέστειλα αυτούς ουδέ προσέταξα εις αυτούς ουδέ ελάλησα προς αυτούς· αυτοί προφητεύουσιν εις εσάς όρασιν ψευδή και μαντείαν και ματαιότητα και την δολιότητα της καρδίας αυτών.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (2)

Χαιρετισμοί στις Επιστολές

Οι περισσότερες επιστολές περιέχουν χαιρετισμούς που αναφέρουν τον Πατέρα Θεό και τον Κύριο Ιησού Χριστό. Για παράδειγμα, ο Παύλος έγραψε, «χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών, και Κυρίου Ιησού Χριστού» (Ρωμ.α:7) και «χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών, και Κυρίου Ιησού Χριστού» (Α’ Κορ.α:3). Μήπως αυτή η φρασεολογία φανερώνει διαχωρισμό προσώπων; Αν το δεχτούμε έτσι, τότε θα συναντήσουμε αρκετά σοβαρά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Κ α λ η μ έ ρ α

3 Χαρακτηριστικά των ψευδοδιδασκάλων

Αυτά τα 3 χαρακτηριστικά βρίσκονται όλα μέσα στην Αγία Γραφή, σαν στοργικές προειδοποιήσεις από τον Θεό.

Πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή, γιατί οι ψευδοδιδάσκαλοι είναι ανάμεσά μας, αλλά η Αγία Γραφή μας δίνει διορατικότητα για τον χαρακτήρα τους:

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (1)

ΠΡΑΞΕΙΣ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Τα δεξιά του Θεού.

Αρκετά εδάφια στην Καινή Διαθήκη λένε ότι ο Ιησούς κάθεται στα δεξιά του Θεού. Ο Πέτρος χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση στις Πράξ.β:34, αναφερόμενος στον Ψαλμ.ρι:1. Σύμφωνα με το Πράξ.ζ:55, ο Στέφανος κοίταξε ψηλά στον ουρανό την ώρα που τον λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου και «είδε την δόξαν του Θεού, και τον Ιησούν ιστάμενον εκ δεξιών του Θεού». Τι σημαίνει αυτή η φράση; Μήπως σημαίνει ότι υπάρχουν δύο φυσικές φανερώσεις του Θεού στον ουρανό, ο Θεός και ο Ιησούς, με τον δεύτερο να στέκεται συνέχεια στα δεξιά του πρώτου; Αυτό είδε ο Στέφανος;

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι μαθητές του Χριστού ακολουθούν. Εσύ;

Ο Ιησούς μας είπε «Να Τον ακολουθούμε» και θα δούμε 5 σκοπούς αυτής της πρόσκλησης.

Ο Ιησούς έδωσε έναν περιεκτικό ορισμό της πίστης, όταν είπε, «Έλθετε οπίσω μου» (Ματθ.δ:19).

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Στα Ευαγγέλια (6)

Συνομιλούν τα πρόσωπα της θεότητας μεταξύ τους;

Δεν υπάρχει ούτε μία Βιβλική αναφορά συνομιλίας ανάμεσα σε δύο πρόσωπα της θεότητας, αλλά υπάρχουν πολλές εκφράσεις κοινωνίας ανάμεσα στις δύο φύσεις του Χριστού. Για παράδειγμα, οι προσευχές του Χριστού απεικονίζουν την ανθρώπινη φύση Του να ζητάει βοήθεια από το αιώνιο Πνεύμα του Θεού.

Στο Ιωάν.ιβ:28 διαβάζουμε για ένα αίτημα, απ’ τη μεριά του Ιησού, να δοξάσει το όνομά Του ο Πατέρας. Τότε, μια φωνή απ’ τον ουρανό ακούστηκε ν’ απαντάει σ’ αυτό το αίτημα. Αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς ήταν ένας κανονικός άνθρωπος πάνω στη γη, που μέσα Του κατοικούσε ο πανταχού παρών Θεός του σύμπαντος. Η φωνή αυτή δεν ακούστηκε προς όφελος του ίδιου του Ιησού, αλλά για τους ανθρώπους που ήταν εκεί (Ιωάν.ιβ:30). Η προσευχή και η φωνή δεν συνθέτουν συνομιλία ανάμεσα σε δύο πρόσωπα της θεότητας, αλλά επικοινωνία ανάμεσα στην ανθρώπινη φύση του Ιησού και τη θεότητά Του. Η φωνή ήταν μια μαρτυρία του Πνεύματος του Θεού για τους ανθρώπους, που φανέρωνε την επιδοκιμασία του Θεού για τον Υιό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Βράχος μου

Ψαλμ.ιη:2 Ο Κύριος είναι πέτρα μου και φρούριόν μου και ελευθερωτής μου· Θεός μου, βράχος μου· επ' αυτόν θέλω ελπίζει· η ασπίς μου και το κέρας της σωτηρίας μου· υψηλός πύργος μου.

יְהוָ֤ה  סַֽלְעִ֥י  וּמְצוּדָתִ֗י  וּמְפַ֫לְטִ֥י  אֵלִ֣י  צ֭וּרִי  אֶֽחֱסֶה־  בֹּ֑ו  מָֽגִנִּ֥י  וְקֶֽרֶן־  יִ֝שְׁעִ֗י  מִשְׂגַּבִּֽי׃

Ο Θεός που είναι αρκετός

Δύο άντρες στάθηκαν απέναντι ο ένας στον άλλο. Ο ένας ήταν οπλισμένος, ο άλλος δεν ήταν. Ο οπλισμένος είχε ορκιστεί να σκοτώσει τον άλλο. Πίσω από τον ένοπλο άντρα ήταν περίπου τετρακόσιοι πολεμιστές. Οι δύο εχθροί βρισκόταν αρκετά κοντά για να μπορούν να βλέπουν ο ένας τον άλλο, και το κενό θα μπορούσε να κλείσει γρήγορα. Αυτή η αντιπαράθεση ήταν έτοιμη να έχει κακά αποτελέσματα. Πολύ κακά.

Υψηλοί τόποι

Ειδωλολατρικός τόπος λατρείας (Όλυμπος, Βαβέλ, Ζιγκουράτ, - Μετέωρα, Σουμελά, Άγιο Όρος, Προφήτης Ηλίας).

Ήταν πάντα συνδεδεμένοι με όργια και ανθρωποθυσίες (Μολώχ).

Ήταν συνήθως ξέφωτα σε βουνά και λόφους.

Ο Θεός είχε προειδοποιήσει τον Ισραήλ:

Κ α λ η μ έ ρ α

Δεν πρέπει να κατηγορούμε κανένα, εκτός τον εαυτό μας

Οι γονείς μπορεί να έχουν φοβερή επιρροή στα παιδιά τους, αλλά θα δούμε γιατί δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για μετατόπιση ευθυνών.

Η μετατόπιση ευθυνών είναι ένα δημοφιλές χόμπι. Ο πολιτισμός μας το ενθαρρύνει, και οι γονείς είναι συχνά οι αποδιοπομπαίοι τράγοι. Αλλά αυτό δεν οδηγεί πουθενά.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Στα Ευαγγέλια (5)

Εδάφια με τη λέξη «παρά»

Πώς εξηγούμε τη λέξη «παρά» στο Ιωάν.α:1-2 και Α’ Ιωάν.α:2; Το Ιωάν.α:1 λέει ότι «ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ», αλλά μετά προχωρώντας λέει «και Θεός ήτο ο Λόγος». Όπως εξηγήσαμε στο κεφ.4, ο Λόγος είναι η σκέψη, το σχέδιο, ή η έκφραση της καρδιάς του Θεού. Στο κριτικό κείμενο, αντί τη λέξη παρά που διαβάζουμε στη μετάφραση του Βάμβα, υπάρχει η λέξη προς. Στο λεξικό της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας του Ι. Σταματάκου, διαβάζουμε για το προς: Μετά αιτιατικής, γενικώς, επί σχέσεως μεταξύ δύο αντικειμένων, εν σχέσει προς...., ως προς..., όσον αφορά εις..., από απόψεως... Έχει δηλαδή την έννοια του ανήκω, αναφέρομαι, σχετίζομαι, προσιδιάζω με κάτι. Μ’ αυτή την έννοια το βλέπουμε και στην Εβρ.β:17 & ε:1. Η ερμηνεία λοιπόν του γεγονότος ότι «ο Λόγος ήτο προς τον Θεόν» έχει την έννοια ότι ανήκε στο Θεό κι όχι ότι ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο δίπλα στο Θεό. Επιπλέον, αν με τη λέξη Θεός στο Ιωάν.α:1 εννοεί τον Πατέρα, τότε ο Λόγος δεν είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο, γιατί το εδάφιο πρέπει να διαβαστεί έτσι: «ο Λόγος ήτο παρά τω Πατρί και Πατήρ ήτο ο Λόγος». Για να το κάνει τώρα αυτό κανείς να υπονοεί περισσότερα από ένα πρόσωπα στη θεότητα, πρέπει ν’ αλλάξει τον ορισμό της λέξης Θεός στη μέση του εδαφίου.

Κ α λ η μ έ ρ α