Ποια θεωρείς ότι είναι η
μεγαλύτερη ευλογία σου;
Είναι η υγεία σου; Η δουλειά σου;
Η οικογένειά σου;
Τι να πούμε για τις πνευματικές
ευλογίες; Τις μετράς κι αυτές;
Σαν πιστοί, κάθε μέρα πρέπει να ευχαριστούμε
τον Θεό, εμείς δεν έχουμε ημέρα ευχαριστιών.
Και όμως, πολύ συχνά είμαστε αχάριστοι. Ανησυχούμε για τα πράγματα που δεν έχουμε.
Λουκ.ιζ:11-17
Πλησίαζε το τελευταίο Πάσχα που ο
Χριστός θα γιόρταζε πριν αναληφθεί στον ουρανό.
Βρίσκεται στο δρόμο για την Ιερουσαλήμ.
Ξαφνικά, αντικρίζει ένα πολύ θλιβερό θέαμα: 10 άνθρωποι ακρωτηριασμένοι, παραμορφωμένοι, στέκονται στη γραμμή!
Δοξολογία – Ευχαριστία – Έπαινος
Λουκ.ς:31 Και καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι
άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.
Λουκ.ιζ:15-19 Εις δε εξ αυτών, ιδών ότι ιατρεύθη,
υπέστρεψε μετά φωνής μεγάλης δοξάζων τον Θεόν, και έπεσε κατά πρόσωπον εις τους
πόδας αυτού, ευχαριστών αυτόν· και αυτός ήτο Σαμαρείτης. Αποκριθείς δε ο Ιησούς
είπε· Δεν εκαθαρίσθησαν οι δέκα; οι δε εννέα που είναι; Δεν ευρέθησαν άλλοι να
υποστρέψωσι διά να δοξάσωσι τον Θεόν ειμή ο αλλογενής ούτος; Και είπε προς
αυτόν· Σηκωθείς ύπαγε· η πίστις σου σε έσωσεν.
Η απροθυμία για δοξολογία και ευχαριστία εκπλήσσει το Θεό.
Ευγνώμονας είναι αυτός που όταν του γίνει ένα καλό, δεν το
θεωρεί δικαίωμά του, αλλά λέει ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά του.
Ο Θεός, ό, τι κι αν κάνουμε, δεν σηκώνει το χέρι Του.
«Ανατέλλει τον ήλιον
αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους» (Ματθ.ε:45)!
Ποιος θα ήθελε να έχει την εμπειρία να σηκώσει ο Θεός το χέρι
Του από τη ζωή του; Να μην σε προσέχει, να μην σε φροντίζει, να μην σε οδηγεί,
να μην σε….
Β’ Τιμ.β:13 εάν απιστώμεν, εκείνος μένει πιστός· να αρνηθή εαυτόν δεν δύναται.
