Η συρρίκνωση του αγαθού. Όλο και μικραίνει η δύναμή του, όλο και υποχωρεί μπροστά στην επέλαση της κακίας, της απάτης, της αδικίας. Το άνομο σήμερα γίνεται εύκολα αποδεκτό. Το άδικο ελάχιστοι το ονομάζουν άδικο. Το κακό βρίσκει χώρο για να μπει και να εγκατασταθεί ανάμεσά μας. Και όλα αυτά σε βάρος του καλού, του αγαθού, του ηθικού, που κάποτε βασίλευαν στη ζωή μας, αλλά τώρα τα ξεπερνάμε εύκολα και ανώδυνα.
Το τόσο επικίνδυνο πλησίασμα του καλού και του κακού, του άσπρου και του μαύρου, του σωστού και του λάθους. Κάποτε ήταν δύο κόσμοι τελείως διαφορετικοί, αντίθετοι και εχθρικοί. Κανένα κοινό σημείο. Σήμερα όμως έχουν έρθει τόσο κοντά, έχουν εκφυλιστεί τόσο πολύ οι συνειδήσεις των ανθρώπων, έχουν φθαρεί τόσο τα όρια, που περνάς εύκολα από το ψέμα στην αλήθεια, χωρίς να προκαλείς αντιδράσεις, διαμαρτυρίες, και μετά ξανά στο ψέμα και στην ευθεία και στα πλάγια, στα υπόγεια... διότι όλα μπορεί να τα χρησιμοποιεί κανείς, αφού όλα είναι κομμάτια της ζωής μας, όλα ισχύουν, όλα δικαιολογούνται.
