Εδάφιο αγαπητό σε ορισμένους πιστούς – ιδιαίτερα εκείνους με ήπιο χαρακτήρα – είναι αυτό στο οποίο ο Παύλος λέει:
«Η επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους» (Φιλιπ.δ:5).
Μάλιστα το επικαλούνται κάθε φορά που θέλουν να παραβλέψουν κάτι κακό, να μην πάρουν θέση και να μην εκφέρουν γνώμη, υποστηρίζοντας πως έτσι “δείχνουν επιείκεια”.
Είναι όμως σωστή αυτή η αντίληψη;
Α. Η κρίση του Σατανά
Η πρώτη ενέργεια του Θεού αμέσως μετά την καταστροφή των στρατευμάτων του Γωγ και Μαγώγ, θα είναι να ριχτεί ο διάβολος στη λίμνη της φωτιάς και του θείου όπου ήδη είναι το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης.
Α. Γιατί ο Θεός απαιτεί κρίση;
Πολλοί λένε σήμερα ότι η κρίση δεν ταιριάζει με τη δικαιοσύνη, την αγάπη και το έλεος.
Αρνούνται να πιστέψουν ότι ένας Θεός αγάπης θα τους τιμωρήσει ποτέ για τις κακές πράξεις τους.
Αυτό συμβαίνει, επειδή δεν κατανοούν τη φύση του Θεού και αρνούνται να δεχτούν τι λέει η Βίβλος σχετικά με αυτό.
A.
Οι συνθήκες πάνω στον κόσμο
Επιτέλους, θα υπάρξει ειρήνη στην γη όταν ο άρχων της ειρήνης εγκαθιδρύσει την Βασιλεία Του (Ης.θ:6-7).
Τα Έθνη δεν θα επιτίθενται πλέον σε άλλα Έθνη, και κατά τη διάρκεια αυτής της θαυμαστής ειρήνης, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τις στρατηγικές του πολέμου (Ης.β:4).
Από τη μάχη του Αρμαγεδδώνα, στην κρίση του Λευκού Θρόνου
A.
Η κρίση της
Βαβυλώνας
Το προηγούμενο μάθημα τελείωσε με την οργή του Θεού να εκχέεται στους κατοίκους της γης που είχαν πάρει το χάραγμα του θηρίου, αρνήθηκαν να μετανοήσουν και βλασφήμησαν το όνομα του Θεού.
Αμέσως μετά την έκχυση των φιαλών της οργής, έρχεται η τελική κρίση του Θεού πάνω στον ασεβή κόσμο των έσχατων καιρών που κυβερνάται από τον τελευταίο παγκόσμιο δικτάτορα, το θηρίο που βγήκε από τη θάλασσα (Αποκ.ιγ), τον Αντίχριστο.
Στους Ψαλμούς, στις Παροιμίες και
σε πολλά άλλα βιβλία της Γραφής, βρίσκουμε εντολές να «προσμένουμε τον Κύριο»
όπως αυτή:
Ψαλμ.κζ:14 Πρόσμενε τον
Κύριον· ανδρίζου, και ας κραταιωθή η καρδία σου· και πρόσμενε τον Κύριον.
Για πολλούς, η ιδέα της αναμονής του Κυρίου μπορεί να φαίνεται σαν μια παθητική πρακτική, αλλά μια πιο προσεκτική μελέτη αποκαλύπτει ότι δεν είναι τίποτα τέτοιο.
Στη διάρκεια την τελευταίων 3 ½ χρόνων
της Θλίψης, οι φιάλες της οργής του Θεού θα εκχυθούν στη γη (Αποκ.ις).
Οι άνθρωποι θα έχουν εγκαύματα σε όλο τους το
σώμα, από την κορυφή ως τα νύχια.
Η θάλασσα, λίμνες και ποταμοί θα γίνουν κόκκινα σαν αίμα.
Όλο το πόσιμο νερό θα μολυνθεί.
Καθώς η Εκκλησία γιορτάζει την αγάπη και την
κοινωνία του Κυρίου, η οποία θα κρατήσει για εφτά χρόνια, ο κόσμος θα περνάει
καιρό ταραχής τέτοιο που δεν πέρασε ποτέ από την αρχή του κόσμου (Ματθ.κδ:21).
Αυτή είναι η ώρα που ολόκληρος ο κόσμος θα κυβερνιέται από έναν άνθρωπο τον Αντίχριστο.
