Ο Χριστιανός επιθυμεί να υπηρετεί το Θεό. Αυτή είναι η αρχή
της σωτηρίας. Αλλά μπορεί αυτή η σωτηρία να χαθεί;
Η σωτηρία είναι μόνο κατά χάριν, ένα δώρο από το Θεό. Ένα δώρο που δίνεται μία φορά και συνήθως δεν παίρνεται πίσω. Είναι λοιπόν δυνατόν να χάσει κανείς τη σωτηρία του σαν Χριστιανός;
Υπάρχει μια παραπλανητική
διδασκαλία που έχει εξαπλωθεί στο Χριστιανισμό σαν καρκίνος και πιστεύω ότι θα
είναι αυτή που θα στείλει περισσότερους ανθρώπους στην κόλαση, από οποιαδήποτε
άλλη ψευδοδιδασκαλία που δημιουργήθηκε ποτέ!
Βασικά διδάσκει: «Αφού
σώθηκες, δεν μπορείς να χαθείς».
Αυτή η ψευδοδιδασκαλία είναι ένα από τα πιο διαστρεβλωμένα και επικίνδυνα δόγματα στους χριστιανικούς κύκλους σήμερα!
ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ ΠΟΥ
ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΞΕΠΕΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΗ
Τα επικίνδυνα συμπτώματα αρχίζουν να φαίνονται όταν ο πιστός αφού είχε μετανοήσει και δεχθεί τη χάρη του Θεού, αρχίζει σιγά-σιγά να συμμορφώνεται και πάλι με το φρόνημα του κόσμου παρασυρόμενος από τις κακές συνήθειες και τις αδυναμίες που τον κυρίευαν στην προηγούμενη ζωή του.
ΟΙ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΙ ΞΕΠΕΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΗ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ
1. Ξεπεσμός εξαιτίας πλανεμένης
διδασκαλίας.
Η Καινή Διαθήκη εξηγεί με συγκεκριμένα παραδείγματα, ότι ο πιστός ενδέχεται να αποξενωθεί από τη χάρη του Θεού και να χάσει τη Σωτηρία του πιστεύοντας πλανεμένες δογματικές διδαχές, «άλλο ευαγγέλιο» (Γαλ.α:8).
Ας δούμε τώρα πώς αυτή η ακλόνητη, αλήθεια, για το ενδεχόμενο ξεπεσμό του πιστού από τη χάρη του Θεού, που εξηγείται στα ευαγγέλια με κάθε λογής παραβολές και παραδείγματα, προβάλλεται επίσης και στις αποστολικές επιστολές με προειδοποιήσεις για αγρύπνια, για εγκράτεια, για πιστότητα, για σταθερότητα, για επιμονή και προσευχή.
Να, πως η Αγία γραφή προβάλει και
εξηγεί αυτή τη μεγάλη και κρίσιμη αλήθεια:
ΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
Ματθαίος ε:13.
«Σείς είσθε το άλας της γης εάν δε
το άλας διαφθαρή, με τι θέλει αλατισθή; εις ουδέν πλέον χρησιμεύει, ειμί να
ριφθή έξω, και να καταπατήται υπό των ανθρώπων».
Το αλάτι προλαμβάνει τη φυσική αποσύνθεση, έτσι και το πνευματικό αλάτι, -η ζωή των πιστών του Χριστού-, προλαμβάνει την πνευματική αποσύνθεση του περιβάλλοντος τους.
Στον αρχαίο κόσμο, η λέπρα ήταν
μια θανατηφόρα ασθένεια επειδή ήταν ανίατη.
Οι πολλές αναφορές της στην Αγία
Γραφή, δείχνουν ότι η ασθένεια ήταν ευρέως διαδεδομένη.
Στο σημερινό κήρυγμα, θα
εξετάσουμε ένα περιστατικό γύρω από τη θαυματουργική θεραπεία ενός τέτοιου
λεπρού που έζησε αιώνες πριν. Το όνομά του είναι Νεεμάν.
Β’ Βας.ε:1-27
Είναι μεγάλη η αδυναμία του
ανθρώπου να πιστεύει αυτό που θέλει. Ακόμα και οι αναγεννημένοι πιστοί δεν
είναι όλοι ελευθερωμένοι απ' αυτό το δυνατό πειρασμό.
Ο απόστολος Παύλος, εξηγεί στο
μαθητή του Τιμόθεο ότι:
«θέλει έλθει καιρός, ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν. αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν» (Β' Τιμ.δ:3-4).
