ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΦΙΝΟ ΛΙΝΟ (Έξ.κς:1-6).
Υπήρχαν 10 τέτοια παραπετάσματα. Μπαίνανε κάτω από τα παραπετάσματα από τρίχες κατσίκας και σχημάτιζαν το ταβάνι της σκηνής. Έπεφταν απ’ την εξωτερική πλευρά των σανίδων, έτσι ώστε ν’ αφήνουν τις χρυσές σανίδες να φαίνονται σαν τοίχος.
ΚΟΚΚΙΝΟΒΑΦΗ ΔΕΡΜΑΤΑ ΚΡΙΩΝ (Έξ.κς:14)
Αυτό το κατακάλυμμα βρισκόταν ακριβώς κάτω από τα
δέρματα των θώων και δεν είχε ούτε αυτό συγκεκριμένες διαστάσεις.
Τα δέρματα των κριών συμβολίζουν το Χριστό, τον αντικαταστάτη μας. Το κόκκινο χρώμα που ήταν βαμμένα συμβολίζει το αίμα που θα χυνόταν καθώς ο Χριστός θα έπαιρνε τη θέση μας στο θάνατο.
ΔΕΡΜΑΤΑ ΑΣΒΟΥ (Έξ.κς:14)
Τα δέρματα των θώων, ή το εξωτερικό επικάλυμμα απεικονίζει την εξωτερική ή επιφανειακή μορφή του Χριστού. Αυτά τα δέρματα δεν ήταν διακοσμημένα, ούτε εμφανίσιμα. Είχαν ένα ξεθωριασμένο γκρίζο – μπλε χρώμα και δεν ήταν ευχάριστα στην όψη. Ο Ησαΐας μας δίνει μια εικόνα του Χριστού στο νγ:2-3:
ΤΑ
ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ
(Έξ. λς:8-19)
Τέσσερα διαφορετικά παραπετάσματα φτιάχτηκαν για την Σκηνή. Το πρώτο παραπέτασμα, που αποτελούσε την εσωτερική οροφή, ήταν φτιαγμένο από δέκα λουρίδες φίνου λινού (βύσσου). Κάθε λουρίδα ήταν είκοσι οχτώ πήχες (14 μ.) στο μήκος και τέσσερις πήχες (2 μ.) στο πλάτος.
Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ
(Ψαλμ.πδ:10)
Η Αυλή είναι σύμβολο της σταθερής και αμετάβλητης
θέσης μας εν Χριστώ, ή το «μαντρί» στο οποίο βοσκός είναι ο Χριστός
(Ψαλμ.ξε:4 92:13 ρ:4). Η Σκηνή περικλειόταν με ένα φράχτη από
άσπρο λινό.
Υπήρχε μόνο μία Πύλη ή είσοδος στη σκηνή. Αυτό δείχνει το γεγονός ότι υπάρχει μόνο ένα απολυτρωτικό σχέδιο και μόνο μία είσοδος για τη βασιλεία των ουρανών (Ιωάν.ι:7,9 Ψαλμ.ριη:20 Ιωάν. ιδ:6). Κατά τον ίδιο τρόπο, υπήρχε μόνο μία είσοδος στην Κιβωτό του Νώε που κι αυτή είναι τύπος της βασιλείας (Γεν.ς:16). Κάθε αυτοσχεδιασμός για να μπει κανείς στη βασιλεία του Θεού θα αντιμετωπίσει την απογοήτευση.
ΟΙ ΜΟΧΛΟΙ ΤΗΣ
ΣΚΗΝΗΣ
ΟΙ ΜΟΧΛΟΙ ΣΑΝ ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Έξ.κς:26-29).
ΟΙ σανίδες συγκρατιόταν στη θέση τους από 5 ξύλινους μοχλούς καλυμμένους με χρυσάφι, κατά μήκος των πλευρών της σκηνής. Οι σανίδες έπρεπε να είναι στερεωμένες με ασφάλεια ώστε ο σκελετός να μην πέσει κάτω από δυνατό άνεμο γιατί αν συνέβαινε αυτό, τότε και όλα τα παραπετάσματα της σκηνής θα σωριαζόταν σαν μια άμορφη μάζα.
Η Καινή Διαθήκη είναι συνεπής στην προσδοκία της ότι η
επιστροφή του Χριστού μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Η κλήση της διδασκαλίας της επικείμενης αρπαγής είναι να
ξυπνήσουμε και να υπακούσουμε, να απορρίψωμεν τα έργα του σκότους και να ενδυθώμεν
τα όπλα του φωτός.
Ο Χριστός μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή. Το πιστεύω αυτό με όλη μου την καρδιά -- όχι εξαιτίας αυτών που διαβάζω στο διαδίκτυο, αλλά εξαιτίας αυτών που διαβάζω στις Γραφές.
ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Συγκρίνοντας τη δομή των σανίδων, σε σχέση με την
εκκλησία, μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε ώστε να συμβολίζουν το κάθε μέλος
του σώματος του Χριστού. Η εκκλησία, είναι κι αυτή μια «συναρμολογούμενη
οικοδομή» (Εφες.β:21,22 Α΄πέτρ.β:5).
Ας ακολουθήσουμε τα ίχνη των ακακιών από το δάσος όπου βρισκόταν, μέχρι τη θέση τους στη Σκηνή. Όταν οι ξυλοκόποι έψαχναν τα συγκεκριμένα δέντρα στο δάσος, τα βρήκαν ανάμεσα σε άλλα δέντρα να είναι καλά ριζωμένα στην γη.
