Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ
Πραξ.θ:1-31
& κβ:1-21
Α. Ο
ΣΑΟΥΛ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΑΡΣΟ
Ο Σαούλ καταγόταν απ’ την Ταρσό της Μικράς Ασίας. Η Ταρσός ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Κιλικίας, απείχε 16 χλμ. απ’ τη θάλασσα και ήταν μια επαρχιακή πρωτεύουσα την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η περιοχή της Κιλικίας ήταν διάσημη για τα ρούχα από τρίχα γίδας.
Έχουμε μιλήσει παλιότερα πάνω στους Μακαρισμούς του Κυρίου, όπου μπορέσαμε
να ανακαλύψουμε μερικές εκπληκτικές αλήθειες για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας
στο περπάτημά μας με τον Θεό.
Σήμερα, θέλω να εξετάσουμε ένα άλλο σημαντικό τμήμα της γραφής που καταγράφεται στο ίδιο κεφάλαιο με τους Μακαρισμούς:
.jpg)
ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΣΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΑ
Πραξ.η
Α. Ο
ΦΙΛΙΠΠΟΣ
Ήταν ένας απ’ τους πρώτους εφτά διακόνους.
Δεν είναι ο ίδιος Φίλιππος μ’ αυτόν που ήταν απόστολος, αλλά κάποιος άλλος που
προφανώς έμενε στην Καισάρεια (Πραξ.κα:8-9). Ωστόσο, ήταν Ελληνιστής. Αργότερα
διαβάζουμε ότι είχε τέσσερις κόρες που προφήτευαν.
Αν και ο Φίλιππος χειροτονήθηκε σαν διάκονος, έγινε ένας δυνατός ευαγγελιστής. Αναζωπύρωση ακολούθησε τη διακονία του στη Σαμάρεια και ο Θεός βεβαίωσε τη διακονία του με σημεία και θαύματα.
.jpg)
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Πραξ.ς:8-15
ζ:1-60 η:1-2
Α.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ
Ο Στέφανος ήταν Ελληνοεβραίος. Ήταν ένας απ’ τους 7 πρώτους διακόνους. Περιγράφεται σαν «πλήρης πίστεως και δυνάμεως» (Πραξ.ς:8). Ο Θεός του είχε δώσει τη διακονία του κηρύγματος του λόγου κι όταν κήρυττε το χρίσμα του Θεού ήταν τόσο έντονο, που κανείς δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στη σοφία και στο πνεύμα με το οποίο μιλούσε. Πολλά σημεία και τεράστια ακολουθούσαν τη διακονία του. Το όνομά του που κατά μία έννοια σημαίνει «στέμμα», σίγουρα ήταν το κατάλληλο γιατί ήταν ο πρώτος που φόρεσε το στέμμα του μάρτυρα.
Η ΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Α. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ
ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΙΠΩΘΕΙ
Μαρκ.ι:30 «δεν θέλει λάβει......μετά διωγμών»
Λουκ.κα:12 «θέλουσιν επιβάλει εφ’ υμάς τας χείρας αυτών και θέλουσι
σας καταδιώξει»
Ιωαν.ιε:20 «Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του Κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει»
ΔΙΑΚΟΝΟΙ
Κείμενο: Πράξεις ς:1 - 7
Α. ΟΙ
ΕΛΛΗΝΙΣΤΕΣ
Στις Πραξ.ς:1 διαβάζουμε για το γογγυσμό που έγινε ανάμεσα στους Ελληνιστές, οι οποίοι παραπονιόταν ότι οι χήρες τους παραβλεπόταν στην καθημερινή διακονία. Ποιοι ήταν αυτοί οι Ελληνιστές; Είναι απαραίτητο να ξέρουμε ποιοι ακριβώς ήταν αυτοί.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΟΙΝΑ
Κείμενο: Πραξ.δ:31-37 & ε:1-16
Α. Ο
ΒΑΡΝΑΒΑΣ
Ο Βαρνάβας είναι ένας απ’ τους πιο ευγενικούς
χαρακτήρες στη Βίβλο. Το όνομά του σημαίνει «Υιός παρηγοριάς», και σίγουρα
εκφράζει τον αληθινό χαρακτήρα αυτού του τόσο καλού χριστιανού αδελφού.
Ήταν Λευίτης, καταγόταν απ’ την Κύπρο και προφανώς πολύ πλούσιος. Στις Πραξ.ια:24 περιγράφεται σαν αγαθός άνθρωπος πλήρης πνεύματος Αγίου και πίστης. Ήταν θείος του Ιωάννη Μάρκου και αδελφός της μητέρας του Μάρκου Μαρίας. Η Μαρία ήταν κι αυτή αρκετά πλούσια κι ήταν στο σπίτι της που μαζευόταν η εκκλησία (Πραξ.ιβ:12).
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Κείμενο: Πράξ.γ & δ
Α.
ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ
Στις Πράξ.β:43 διαβάζουμε ότι πολλά τεράστια
και σημεία γινόταν δια των αποστόλων.
Στις Πραξ.δ:30, η εκκλησία προσευχήθηκε να γίνονται σημεία και τεράστια στο όνομα του Ιησού όπως
ο Ίδιος είχε πει και αναφέρεται στο Μαρκ.ις:17.
Και σήμερα αυτή η αλήθεια ισχύει, ότι σημεία
πρέπει να ακολουθούν το κήρυγμα του αποστολικού ευαγγελίου. Εμείς δεν πρέπει ποτέ ν’ ακολουθούμε τα
σημεία, μάλλον αυτά πρέπει ν’ ακολουθούν εμάς.
Ένα απ’ τα πρώτα θαύματα που αναφέρεται ότι ακολούθησαν την Πεντηκοστή, ήταν η θεραπεία του παράλυτου στην Ωραία πύλη.
