ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (10)

 

ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΣΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΑ

 

Πραξ.η

 

Α. Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ

Ήταν ένας απ’ τους πρώτους εφτά διακόνους. Δεν είναι ο ίδιος Φίλιππος μ’ αυτόν που ήταν απόστολος, αλλά κάποιος άλλος που προφανώς έμενε στην Καισάρεια (Πραξ.κα:8-9). Ωστόσο, ήταν Ελληνιστής. Αργότερα διαβάζουμε ότι είχε τέσσερις κόρες που προφήτευαν.

Αν και ο Φίλιππος χειροτονήθηκε σαν διάκονος, έγινε ένας δυνατός ευαγγελιστής. Αναζωπύρωση ακολούθησε τη διακονία του στη Σαμάρεια και ο Θεός βεβαίωσε τη διακονία του με σημεία και θαύματα.

Μπορούμε να δούμε πόσο πολύ είχε παραχωρηθεί στο θέλημα του Θεού αυτός ο άνθρωπος, που άφησε την αναζωπύρωση στη Σαμάρεια και πήγε στην έρημο για να κηρύξει σ’ ένα άτομο! Τί μάθημα είναι αυτό για όλους εμάς!

 

Β. ΣΑΜΑΡΕΙΑ

Στις Πραξ.η:1 λέει ότι εξαιτίας του διωγμού που έγινε κατά της εκκλησία στην Ιερουσαλήμ, οι πιστοί σκορπίστηκαν σε διάφορους τόπους της Ιουδαίας και της Σαμάρειας. Όμως οι απόστολοι παρέμειναν στην Ιερουσαλήμ.

Η Ιουδαία και η Σαμάρεια περιλαμβανόταν στην εντολή. Ήταν στο θέλημα του Θεού, αυτές οι δύο περιοχές να πάρουν το μήνυμα του ευαγγελίου μετά την Ιερουσαλήμ.

Οι Σαμαρείτες ήταν μια ανάμικτη φυλή. Ήταν μισοεβραίοι και μισοεθνικοί. Γι’ αυτό το λόγο το ευαγγέλιο έπρεπε να κηρυχτεί πρώτα σ’ αυτούς και μετά στους Εθνικούς.

Η περιοχή της Σαμάρειας βρισκόταν στην κεντρική Παλαιστίνη, νότια της Γαλιλαίας και βόρια της Ιουδαίας. Κάποτε, όταν ο Ιησούς πήγαινε απ’ την Ιουδαία στη Γαλιλαία, πέρασε μέσα απ’ τη Σαμάρεια. 

Σταμάτησε να ξεκουραστεί κοντά στη Συχάρ, που δεν είναι πολύ μακριά απ’ την πόλη της Σαμάρειας. Εξαιτίας της συζήτησης που είχε με τη γυναίκα στο πηγάδι, πολλοί άνθρωποι Τον δέχτηκαν σαν τον Χριστό. Αυτό μπορεί να ενήργησε έτσι ώστε να είναι ανοικτές οι καρδιές των ανθρώπων στο μήνυμα του ευαγγελίου.

 

Γ. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

Στις Πραξ.η:4 βλέπουμε ότι οι πιστοί πήγαν παντού «ευαγγελιζόμενοι τον λόγον». Ο Φίλιππος το έκανε αυτό στη Σαμάρεια.

Τί κήρυξε;

1.   Εκήρυττεν εις αυτούς τον Χριστόν (εδ.5)

2.   Τους ευαγγέλισε τα περί της βασιλείας του Θεού (εδ.12)

3.   Τους κήρυξε για το όνομα του Ιησού (εδ.12)

Αυτό μας λέει, ότι όταν κηρύττουμε το λόγο, πρέπει να κηρύττουμε το Χριστό, τη βασιλεία του Θεού και το όνομα του Ιησού. Ακόμα επιβεβαιώνει τη στενή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη βασιλεία του Θεού και στο όνομα του Ιησού.

 

Δ. Τ’ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ

Υπήρξαν συγκεκριμένα αποτελέσματα που ακολούθησαν το κήρυγμα του λόγου στη Σαμάρεια:

·     Οι όχλοι προσείχον ομοθυμαδόν εις τα λεγόμενα (εδ.6)

·     Υπήρξαν θαύματα που μπορούσαν ν’ ακούσουν και να δουν (εδ.6)

·     Έγινε μεγάλη χαρά στην πόλη (εδ.8)

·     Άντρες και γυναίκες βαπτιζόταν (εδ.12)

·     Βαπτιζόταν στο όνομα του Κυρίου Ιησού (εδ.16)

·     Πήραν το Άγιο Πνεύμα με την επίθεση των χειρών των αποστόλων (εδ.17)

 

Εδώ έχουμε τρεις ερωτήσεις που πρέπει ν’ απαντήσουμε:

1.   Πώς σώθηκαν οι Σαμαρείτες;

·     Άκουσαν το ευαγγέλιο (εδ.6)

·     Πίστεψαν σ’ αυτό (εδ.12)

·     Βαπτίστηκαν στο όνομα του Κυρίου Ιησού (εδ.16)

·     Έλαβαν το Άγιο Πνεύμα (εδ.17)

2.   Γιατί ήρθαν οι απόστολοι απ’ την Ιερουσαλήμ;

·     Τα κλειδιά της Βασιλείας είχαν δοθεί στον Πέτρο. Εφόσον οι Σαμαρείτες κρατούσαν κι από εθνικούς, ήταν απαραίτητο για τον Πέτρο να τους ξεκλειδώσει την πόρτα για τη Βασιλεία.

·     Αν δεν πήγαιναν οι απόστολοι, οι Σαμαρείτες μπορεί ν’ άρχιζαν να σκέφτονται ότι είναι κάτι ξεχωριστό απ’ την εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Λαμβάνοντας όμως το Πνεύμα το Άγιο κάτω απ’ τη διακονία των αποστόλων τους φανερώθηκε ότι είναι κι αυτοί μέρος της ίδιας εκκλησίας όπως και στην Ιερουσαλήμ.

3.   Γιατί γινόταν όλα τόσο γρήγορα;

·     Το Πνεύμα το Άγιο είχε έρθει την ημέρα της Πεντηκοστής. Τώρα που ο Παράκλητος είχε έρθει, δεν υπήρχε πλέον λόγος να χρονοτριβούν. Αυτό που χρειαζόταν ήταν να πιστέψει κάποιος, να μετανοήσει, να βαπτιστεί κι έπαιρνε το Άγιο Πνεύμα.

 

Ε. ΣΙΜΩΝ Ο ΜΑΓΟΣ

Πριν έρθει ο Φίλιππος με το ευαγγέλιο, η πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα στη Σαμάρεια ήταν ένας μάγος που τον έλεγαν Σίμων. Είχε μαγέψει τον κόσμο και τους έκανε να πιστεύουν ότι ενεργούσε με τη δύναμη του Θεού. Εντυπωσιάστηκε όμως με τα θαύματα που γινόταν και πήγε κι αυτός για να βαπτιστεί.

Όταν είδε τον κόσμο να βαπτίζεται με Πνεύμα Άγιο, θέλησε ν’ αγοράσει το χάρισμα της επίθεσης των χειρών. Επιπλήχθηκε αυστηρά απ’ τον Πέτρο, ο οποίος του είπε ότι η καρδιά του δεν ήταν ευθεία ενώπιον του Θεού κι ότι ήταν σε χολή πικρίας και δεσμό αδικίας.

Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν σώθηκε ο Σίμων ή όχι. Όμως ο τρόπος που δέχτηκε την επίπληξη και το ότι ζήτησε προσευχή για βοήθεια (εδ.24) μας κάνουν να πιστεύουμε ότι βρήκε συγχώρεση.

Βλέπουμε εδώ τον Πέτρο να χρησιμοποιεί το χάρισμα της διάκρισης. Αυτό το χάρισμα του Πνεύματος είναι το ίδιο σπουδαίο και απαραίτητο όσο και τ’ άλλα οχτώ.

 

Ζ. Ο ΑΙΘΙΟΠΑΣ ΕΥΝΟΥΧΟΣ

Μετά τη Σαμάρεια, ο Φίλιππος καλείται ξαφνικά από ένα άγγελο του Θεού να πάει νότια, στη Γάζα, που ήταν μια έρημος. Αυτό το ταξίδι ήταν μια απόσταση περίπου 129 χλμ. Η Ιερουσαλήμ ήταν 48 χλμ. πιο κοντά. Γιατί ο Θεός δεν κάλεσε κάποιον απ’ τους αποστόλους; Ο ευνούχος γυρνούσε απ’ την Ιερουσαλήμ, γιατί δεν άκουσε το ευαγγέλιο εκεί; Δεν έχουμε τις απαντήσεις σ’ αυτές τις ερωτήσεις. Όμως μπορούμε να δούμε πόσο σημαντικό είναι να μη ρωτάμε το Θεό, αλλά απλά να υπακούμε σε κάθε λεπτομέρεια του θελήματός Του. Αυτό έκανε με χαρά ο Φίλιππος. Έτρεξε να συναντήσει τον ευνούχο στο άρμα του όταν το Πνεύμα του μίλησε γι’ αυτόν.

Ένα απ’ τα πιο θαυμαστά πράγματα αυτής της ιστορίας, είναι η ρύθμιση του χρόνου. Ο Φίλιππος κι ο ευνούχος συναντήθηκαν σε κάποιο σταυροδρόμι. Χωρίς αμφιβολία ο Φίλιππος ταξίδευε με τα πόδια, ενώ ο ευνούχος με την άμαξα. Ο Φίλιππος είχε να ταξιδέψει περίπου 130 χλμ. ενώ ο ευνούχος 50 χλμ. Αν ο Φίλιππος αργούσε λίγο ή πήγαινε λίγο νωρίτερα, αυτό το ραντεβού δεν θα γινόταν.

Ο ευνούχος ήταν ο θησαυροφύλακας της Κανδάκης, της βασίλισσας των Αιθιόπων. Το αξίωμά του ήταν πολύ υψηλό.

Αν και ήταν εθνικός, δεν είναι εδώ που το ευαγγέλιο κηρύχτηκε στα έθνη, γιατί ο ευνούχος ήταν προσήλυτος του Ιουδαϊσμού. Είχε ανέβει στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει και τώρα επέστρεφε στην πατρίδα του το ίδιο άδειος κι ενδεής όπως όταν πήγαινε. Χωρίς αμφιβολία, σαν υψηλά ιστάμενο πρόσωπο, θα είχε διασκεδάσει στην Ιερουσαλήμ με ανάλογους αξιωματούχους. Αν και επέστρεφε στην πατρίδα του πνευματικά άδειος και φυσικά χωρίς σωτηρία ακόμα, ήταν κάτι που είχε πάρει απ’ την Ιερουσαλήμ, ένας κύλινδρος με τις προφητείες του Ησαΐα. Δεν επέστρεφε με άδεια χέρια, γιατί γυρνούσε με το λόγο του Θεού.

Ο ευνούχος διάβαζε το Ησ.νγ. Ο Φίλιππος δεν χρειαζόταν καλλίτερο κείμενο απ’ αυτό και κήρυξε τον Ιησού. Ο ευνούχος αναφώνησε: «Ιδού ύδωρ, τί με εμποδίζει να βαπτισθώ;» και ο Φίλιππος του απάντησε: «Εάν πιστεύης εξ’ όλης της καρδίας, δύνασαι». Το συμπέρασμα είναι ότι αν δεν είχε πίστη στον Ιησού, κάτι θα βρισκόταν να εμποδίσει το βάπτισμα.

Ο ευνούχος βαπτίστηκε και συνέχισε το ταξίδι του «χαίρων». Η ιστορία λέει ότι ίδρυσε μια εκκλησία στη χώρα του, στην Αιθιοπία κηρύχτηκε το ευαγγέλιο με την υπακοή ενός ανθρώπου.

 

Η. ΜΙΛΗΣΑΝ ΓΛΩΣΣΕΣ ΣΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΑ;

Σ’ όλες τις περιπτώσεις, εκτός από μία, όπου βλέπουμε να βαπτίζονται με Πνεύμα Άγιο, η Γραφή μας λέει ότι μιλούσαν με άγνωστες γλώσσες. Αυτή η εξαίρεση είναι στη Σαμάρεια.

Ωστόσο, είναι πολύ φανερό ότι ο Σίμων ο μάγος κάτι είδε ή άκουσε που έγινε αιτία να θέλει ν’ αγοράσει το χάρισμα. Οι Σαμαρείτες είχαν ήδη βαπτιστεί στο νερό και είχαν πολύ χαρά. Ήταν κάτι άλλο, πιο μεγάλο, που συνέβη όταν έλαβαν το Πνεύμα το Άγιο. Τί ήταν αυτό; Υπάρχει μόνο μια απάντηση, μιλούσαν σε άγνωστες γλώσσες.