Επιστολές (11)

 

Η ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΜΕΡΟΣ II

 

Β’ Κορινθίους ε - ζ

 

Α. ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΗΣ ΑΦΙΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

Ο Παύλος εξέθεσε αρκετά πράγματα, τα οποία τον παρακίνησαν στο να αφιερωθεί στην διακονία. Θα τ’ αναφέρουμε εδώ, για περαιτέρω μελέτη και σπουδή:

1.   Η γνώση και βεβαιότητα της αθανασίας (ε:1-9)

2.   Κρίση (ε:10)

3.   Φόβος (ε:11)

4.   Ανιδιοτέλεια (ε:12,13)

5.   Αγάπη (ε:14,15)

6.   Ανανέωση (ε:16,17)

7.   Συνδιαλλαγή (ε:18-21)

8.   Χρόνος (ς:1,2)

9.   Δεινοπαθήματα (ς:3-10)

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος - Άλιντα

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (10)

 

Η ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΜΕΡΟΣ Ι

 

Β’ Κορινθίους α - δ

 

Α. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η επιστολή αυτή γράφτηκε απ’ τον απόστολο Παύλο στους Φιλίππους της Μακεδονίας, όχι πολλούς μήνες μετά την Α’ προς Κορινθίους επιστολή.

Ο Παύλος είχε περάσει σχεδόν τρία χρόνια στην Έφεσο. Δήλωσε, ότι θα παρέμενε στην Έφεσο μέχρι την Πεντηκοστή, η οποία θα ήταν τον Ιούνιο του 57 μ.Χ. Από εκεί σχεδίαζε να πάει στην Κόρινθο μέσω Μακεδονίας. Είχε στείλει τον Τιμόθεο σε μια ιεραποστολή στην Μακεδονία και Κόρινθο.

Ο Τιμόθεος επέστρεψε στην Έφεσο και ήταν πλέον έτοιμος να συνοδεύσει τον Παύλο. Ο Τίτος, ο οποίος επίσης είχε σταλεί στην Κόρινθο, θα τους συναντούσε στην Τρωάδα. Ο Παύλος και ο Τιμόθεος συνέχισαν απ’ την Τρωάδα προς τους Φιλίππους για να συναντήσουν τον Τίτο. Προφανώς, αγωνιούσαν να μάθουν απ’ τον Τίτο τα ζητήματα που υπήρχαν μεταξύ των αγίων της Κορίνθου.

Ο Παύλος χάρηκε με τα καλά νέα που έφερε ο Τίτος απ’ την Κόρινθο. Αμέσως έγραψε μια επιστολή και την έστειλε πίσω με τον Τίτο, συνοδευόμενο από δύο άλλους αδελφούς (Β’ Κορ.η:16-24). Αυτοί παράδωσαν την επιστολή και ήταν υπεύθυνοι στο να προετοιμάσουν την εισφορά για τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Heavenly Guitar Music 😌 Relaxing Guitar Instrumental Mix 😌 Relaxing Music

Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

 

Κήρυγμα

 

Η θεϊκή αγάπη

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

 

Α’ Κορ.ιβ:31 Ζητείτε δε μετά ζήλου τα καλήτερα χαρίσματα. Και έτι πολύ υπερέχουσαν οδόν σας δεικνύω.

Είναι ιδιαίτερα ταιριαστό, ότι ο απόστολος Παύλος θα μας δώσει τη διδασκαλία σχετικά με την «πολύ υπερέχουσαν οδόν» αμέσως μόλις τέλειωσε το κεφάλαιο με τα χαρίσματα και λίγο πριν δώσει την διδασκαλία σχετικά με το χάρισμα της γλωσσολαλίας, κλπ.

Στις μέρες μας, πλήθη τρέχουν πίσω από κάποιους που επιδεικνύουν τέτοια «χαρίσματα» και έργα, αλλά η Γραφή μας προειδοποιεί ότι, από μόνα τους, κανένα από αυτά δεν είναι κριτήριο πνευματικότητας ή κατοχής της αλήθειας.

 

Α’ Κορ. ιγ

Αυτό το κεφάλαιο είναι ένα λογοτεχνικό στολίδι.

Ονομάστηκε «η εγκυκλοπαίδεια της αγάπης».

Αγάπη σημαίνει ν’ αγαπάς χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα κι αυτή η αγάπη πηγάζει μόνο από τον Θεό:

Α’ Ιωάν.δ:8 Όστις δεν αγαπά δεν εγνώρισε τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος

 

Κήρυγμα

 

Ο ευημερών Παύλος

Αναρωτιέμαι αν εκείνοι που κηρύττουν το σύγχρονο ευαγγέλιο της ευημερίας έχουν διαβάσει την Βίβλο. Αν το είχαν κάνει, θα ήξεραν αυτά τα πράγματα:

 

✔ ο Ιησούς είπε: «Προσέχετε και φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού..» (Λουκ.ιβ:15).

✔ ο Ιησούς μίλησε επίσης για την ανοησία της αποθήκευσης γήινων θησαυρών αντί να πλουτεί εις Θεόν (Λουκ.ιβ:16-21).

✔ Η Εβρ.ιγ:5 εξηγεί ότι όσοι γνωρίζουν τον Κύριο θα κρατήσουν την ζωή τους μακριά από την αγάπη του χρήματος, ικανοποιημένοι με αυτά που έχουν.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (9)

 

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΜΕΡΟΣ IV 

Α. Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

 

Α’ Κορ. ιγ

Αυτό το κεφάλαιο είναι ένα στολίδι λογοτεχνίας. Ονομάστηκε «η εγκυκλοπαίδεια της αγάπης». Αγάπη σημαίνει ν’ αγαπάς χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα κι αυτή η αγάπη πηγάζει μόνο από τον Θεό (Α’ Ιωαν.δ:8). Μ’ αυτή την έννοια, δεν βρίσκεται πουθενά στους Έλληνες κλασικούς.

Υπάρχουν δύο λέξεις που εκφράζουν την έννοια της αγάπης στην Καινή Διαθήκη. Η μία είναι η λέξη «αγάπη», ο υπέρτατος τύπος αγάπης. Αυτό είναι το είδος της αγάπης που ο Θεός έχει για τον κόσμο.

Είναι αγάπη θυσίας. Η άλλη λέξη είναι «φιλέω». Αυτός είναι ένας κατώτερος τύπος αγάπης, όπως κάποιος αγαπά κάποιον σε μια αμοιβαία σχέση αγάπης.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (8)

 

ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

 

Α. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

 

Α’ Κορ.ια:6-16 & ιδ:34,35

Στο κεφ.ια ο Παύλος ασχολήθηκε με την σωστή συμπεριφορά την ώρα της λατρείας στην εκκλησία. Η συμπεριφορά της γυναίκας έπρεπε να βασίζεται στην αρχή της υποταγής στον άντρα. Το επίμαχο θέμα του Παύλου είχε να κάνει με την εξουσία. Η γυναίκα κάλυπτε το κεφάλι της σαν σημείο αναγνώρισης της εξουσίας του άντρα της και ο άντρας άφηνε το κεφάλι του ακάλυπτο για να φανερώσει την εξουσία του Χριστού.

Πριν ο Παύλος διορθώσει τις γυναίκες, τις επαίνεσε για τις παραδόσεις που είχαν φυλάξει. Επιθυμία του ήταν ν’ ακολουθήσουν τον Χριστό τόσο πολύ, όσο κι εκείνος. Ο Χριστός ατιμαζόταν, αν κάποιος άντρας προσευχόταν με σκεπασμένο το κεφάλι. Ήταν όνειδος για την γυναίκα να έχει το κεφάλι της κουρεμένο η ξυρισμένο, γιατί αυτό έδειχνε ότι δεν υποτασσόταν στον άντρα. Ο άντρας είναι η δόξα και εικόνα του Χριστού και η γυναίκα είναι η δόξα του άντρα.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος - Αγ. Μαρίνα

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (7)

 

Η ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

 

Α. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ

 

Α’ Κορ.γ - δ

1. Η σαρκικότητα των σχισμάτων

Οι Κορίνθιοι πίστευαν, ότι ο Παύλος τους δίδασκε σ’ ένα κατώτερο πνευματικό επίπεδο από το δικό τους, όμως ο Παύλος τους υπηρετούσε σύμφωνα με τις επιτακτικές ανάγκες τους.

Δεν μπορούσε να τους δώσει πνευματικό κρέας γιατί ήταν ακόμα νήπια εν Χριστώ. Η σαρκικότητα των σχισμάτων ανάμεσά τους ήταν ενδεικτική της νηπιακής τους κατάστασης. Πρέπει να θυμόμαστε, ότι τα σχίσματα στην εκκλησία είναι πάντα ενδεικτικά νηπιότητας και σαρκικότητας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος - Αγ. Μαρίνα

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (6)

 

Η ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

 

Α. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Αυτή η επιστολή γράφτηκε από τον απόστολο Παύλο όπως διαβάζουμε στο α:1 «Παύλος, προσκεκλημένος απόστολος Ιησού Χριστού δια θελήματος Θεού.....». Ακόμα στο ις:21 διαβάζουμε: «Ο δε ασπασμός εγράφη με την χείρα εμού του Παύλου».

Ο Παύλος έγραψε αυτή την επιστολή πιθανόν την Άνοιξη του 57 μ.Χ. από την Έφεσο. Ξέρουμε δε ότι ήταν στην Έφεσο απ’ το ις:8 «θέλω δε μείνει εν Εφέσω έως της Πεντηκοστής».

 

Β. ΚΟΡΙΝΘΟΣ

Η πόλη της Κορίνθου ήταν Ρωμαϊκή αποικία και βρισκόταν στον ισθμό της Κορίνθου, που ήταν ο κύριος εμπορικός δρόμος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Μέσω των φυσικών λιμανιών της Κορίνθου διακινούταν το εμπόριο του κόσμου. Η πόλη καταστράφηκε απ’ τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. αλλά ανοικοδομήθηκε με καθαρό λευκό μάρμαρο 100 χρόνια αργότερα απ’ τον Ιούλιο Καίσαρα.

Όταν ο Παύλος πήγε για πρώτη φορά στην Κόρινθο το 51 μ.Χ. βρήκε μια ακμάζουσα εμπορική πόλη. Ήταν η μητρόπολη της Ελλάδας και η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που την ξεπερνούσαν μόνο η Ρώμη, η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια.

Ο πληθυσμός ήταν κυρίως Έλληνες, με ανακατεμένες μειονότητες Ρωμαίων Ιουδαίων και άλλων εθνικοτήτων. Οι κάτοικοι της Κορίνθου επιδίδονταν σε θεάματα, διασκεδάσεις και ακολασίες πολλών ειδών. Η Κόρινθος ονομαζόταν η «Λαμπρή Έπαρση» της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ψηλά πάνω απ’ την πόλη ήταν μεγαλοπρεπής ναός από λευκό μάρμαρο, αφιερωμένος στην προστάτισσα της πόλης, Αφροδίτη, την θεά του έρωτα (πορνείας) και της ομορφιάς. Η λατρεία της Αφροδίτης έδινε τόπο για κάθε είδους ανηθικότητα στην Κόρινθο.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος - Αγ. Μαρίνα