Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2021
Η Σκηνή του Μαρτυρίου (2)
Ο Μωυσής
στο όρος Σινά
(Έξοδος κε-λα)
Συνοδευόμενος από τον Ιησού του Ναυή, τον
Ααρών και τους γιους του, ο Μωυσής ανέβηκε μέχρι ένα σημείο πάνω στο όρος, όπου
είδαν τον Κύριο στην δόξα Του, να κάθεται σε λιθόστρωτο από λίθους σαπφείρου.
Έπειτα ο Κύριος κάλεσε τον Μωυσή πάνω στο βουνό όπου παρέμεινε 40 μέρες και 40
νύχτες (Έξοδ.κδ:12-18).
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Θεός έγραψε τις Δέκα Εντολές σε δύο λίθινες πλάκες και έδωσε στον Μωυσή τα σχέδιά Του, τα πρότυπά Του, και πλήρεις οδηγίες για την κατασκευή της Σκηνής του Μαρτυρίου. Επίσης είπε στο Μωυσή να δεχτεί αυτοπροαίρετες προσφορές από τον λαό, όλων των υλικών που θα χρειάζονταν για το κτίσιμο της Σκηνής, την επίπλωσή της, και τις υπηρεσίες της (Έξοδ.κε:1-9).
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021
ΘΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ;
Την τελευταία στιγμή, ένα προσφιλές σχέδιο του βασιλιά Ηρώδη, ανατρέπεται.
Είχε σκοτώσει τον Ιάκωβο κι ήταν η σειρά του Πέτρου.
Εξαιρετικά μέτρα ασφαλείας στην φυλακή, αλλά ο Ηρώδης,
ξέχασε ανοιχτή την πόρτα του ουρανού, την πόρτα των αγγέλων.
Αυτή η πόρτα παραμένει ανοιχτή για τον καθένα.
Ο Πέτρος ήταν φυλακισμένος σε μια Ρωμαϊκή φυλακή, αλλά ένας
άγγελος στάλθηκε να τον ελευθερώσει (Πράξ.ιβ).
Πράγματι, οι αλυσίδες έπεσαν από τα χέρια του. Πράγματι, περπάτησε δίπλα από τους φύλακες. Πράγματι, οι τεράστιες σιδερένιες πύλες της φυλακής άνοιξαν, και ήταν πραγματικά ελεύθερος!
Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2021
Η Σκηνή του Μαρτυρίου (1)
Η μελέτη της σκηνής στην έρημο αρχίζει στην
Γέν.β:1-3 τότε που ο Θεός έκανε διαθήκη με τον Αβραάμ. Αυτή η διαθήκη πέρασε
στον γιο του Αβραάμ, τον Ισαάκ (Γέν.κs:1-5) και μετά στον γιο του Ισαάκ, τον Ιακώβ
(Γέν.κn:10-15), του οποίου το όνομα άλλαξε σε Ισραήλ τη στιγμή που νικήθηκε από
τον άγγελο του Κυρίου (Γέν.λβ:25-30).
Η διαθήκη κληρονομήθηκε αργότερα από τους
απογόνους του Ιακώβ που έγιναν γνωστοί σαν ο λαός Ισραήλ.
Ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι θα έδινε
στους απογόνους του την γη Χαναάν, μια περιοχή που κατοικούνταν τότε από
ειδωλολατρικές φυλές. Είπε ακόμα στον Αβραάμ ότι παρ’ όλο που το σπέρμα του θα
κατοικούσε σε μια γη που δεν θα ήταν δική τους, και θα καταθλίβονταν, θα επέστρεφαν
στην γη της Επαγγελίας στην τέταρτη γενιά (Γέν.ιε:1-21).
Τελικά, με τον Μωυσή, οδήγησε τον λαό Ισραήλ έξω απ’ την Αίγυπτο όπως είχε υποσχεθεί (Έξοδ.ιβ:40-42).
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2021
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟ
Αν ο Χριστός περίμενε να Τον καλωσορίσει ο κόσμος, ακόμη θα περίμενε να γεννηθεί στη Βηθλεέμ. Αντιμετώπισε την απόρριψη από τους περισσότερους. Άλλες φορές Τον καλοδέχονταν στην αρχή, για να Τον εγκαταλείψουν αργότερα όταν έβλεπαν ποιες είναι οι απαιτήσεις της μαθητείας δίπλα Του.
Δεν νομίζω ότι υπήρξε κανείς ποτέ
τόσο ανεπιθύμητος όσο ήταν ο Ιησούς. Οι άγγελοι ίσως να ήρθαν ένδοξα για να Τον
προϋπαντήσουν, αλλά ελάχιστοι άνθρωποι τους μιμήθηκαν. Και στο ψηλότερο σημείο
της διακονίας Του, η μοναξιά Του ήταν απίστευτη.
Ο Χριστός δεν υποσχέθηκε σ’ εμάς κάποια διαφορετική εμπειρία. «Αν ο κόσμος σας μισεί», είπε, «να ξέρετε ότι πριν από σας μίσησε Εμένα» (Ιωάν.ιε:18).
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2021
Οι σάλπιγγες
Αυτοί που διδάσκουν ότι η Εκκλησία πρέπει να περάσει από την Θλίψη, προσπαθούν να ταυτίσουν την έσχατη σάλπιγγα της Α’ Κορ.ιε με την έβδομη σάλπιγγα στο Βιβλίο της Αποκάλυψης.
Όμως, υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες στον παραλληλισμό αυτών των δύο σαλπίγγων.
Πρώτα απ' όλα, η σάλπιγγα που ακούγεται στην Αρπαγή της
Εκκλησίας στην Α’ Θες.δ:16 ονομάζεται «σάλπιγγα Θεού». Στην Αποκάλυψη η έβδομη
σάλπιγγα είναι η σάλπιγγα του έβδομου αγγέλου.
Η σάλπιγγα της Α' Κορ.ιε χρησιμοποιείται για να διακηρύξει
ένα γεγονός που συμβαίνει «εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού».
Ο Παύλος είπε, «Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή» (Α’ Κορ.ιε:51,52).
Υποστηρίζοντας την πίστη μας!
Πρόσφατα κάποιος μου είπε ότι πρέπει να σταματήσω να προσπαθώ να υπερασπιστώ τον Θεό και τον λόγο Του επειδή ο Θεός μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό Του.
Αυτό το άτομο
δεν συνειδητοποίησε ότι το να αγωνιζόμαστε για την πίστη μας είναι απαραίτητο
και σημαντικό.
⮞ Υποστηρίζω
δεν είναι παθητικό ρήμα. Περιλαμβάνει προσπάθεια και πάθος:
Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.
Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2021
Γιατί πιστεύω ότι η Αγία Γραφή διδάσκει αρπαγή πριν από την Θλίψη.
Οι εκκλησίες σήμερα συχνά παραμελούν την μελέτη και το κήρυγμα της βιβλικής προφητείας επειδή την θεωρούν αμφιλεγόμενο και μη πρακτικό θέμα.
Ταυτόχρονα, πολλοί θρηνούν για την απάθεια των πιστών και
αγωνίζονται να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους σε αγιασμό.
Οι εκκλησίες που έχουν πιαστεί σ’ αυτή την παγίδα, πρέπει να δουν ότι η διδασκαλία της Αρπαγής, που βρίσκεται μέσα σ’ όλη την Καινή Διαθήκη, αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα και μπορεί να παρέχει κίνητρα για ευσέβεια.
Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2021
Αρπαγή πριν από την οργή.
Υπάρχει κάποιο κύρος σε αυτή την άποψη;
Ο άνθρωπος που συνέλαβε την άποψη «αρπαγή πριν από την οργή» ονομαζόταν Robert Van Kampen (1938-1999). Ο Van Kampen ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Αμερικής μέσω τραπεζικών επενδύσεων. Κατά τη διάρκεια της ζωής του συγκέντρωσε μια από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές συλλογές σπάνιων και παλαιών Βίβλων στην Βόρεια Αμερική.
Στην δεκαετία του 1970 ο Van Kampen άρχισε να αναπτύσσει την ιδέα «πριν την οργή», όσο αφορά στον χρόνο της Αρπαγής. Μόλις είχε ολοκληρώσει το έργο του σχετικά με την έννοια, άρχισε να προσπαθεί να βρει ένα πολύ γνωστό πρόσωπο στον τομέα της προφητείας της Βίβλου για να υποστηρίξει τη νέα του άποψη. Αυτό το πρόσωπο τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ο Marvin Rosenthal, ο οποίος εκείνη την εποχή υπηρετούσε σαν διευθυντής μιας πολύ σημαίνουσας διακονίας με το όνομα «Φίλοι του Ισραήλ».
Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021
Απομυθοποίηση, ότι η Αρπαγή της εκκλησίας βρίσκεται στο Ματθ.κδ
1. Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου γράφτηκε για να αποδείξει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Βασιλιάς του Ισραήλ.
2. Γραμμένο πολύ καιρό μετά τις Επιστολές όπως το Ευαγγέλιο
του Λουκά και το βιβλίο των Πράξεων, έδινε «την ιστορία» του τι είχε συμβεί
στην αρχή. Αυτό εξηγεί γιατί τα Ευαγγέλια και οι Πράξεις θεωρούνται σύμφωνα με
τον Κανόνα σαν η «Ιστορία της Καινής Διαθήκης».
3. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των Διαθηκών (Εβρ.θ:17-19)
είναι η Ανάσταση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διακονία διδασκαλίας του Ιησού
Χριστού ήταν αυστηρά για το Ισραήλ (Ματθ.ιε:24).