ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (2)

Μονοθεϊστές από τον 4^ο αιώνα μέχρι σήμερα.

Έχουμε βρει μαρτυρίες ύπαρξης πολλών άλλων μονοθεϊστών σ΄ όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας. Πιστεύουμε ότι αυτά που εμείς σήμερα γνωρίζουμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι υπήρχαν στοιχεία μονοθεϊσμού στους Πρισκιλιανιστές (350-700), τους Ευχύτες (350-900) και τους Βογόμιλους (900-1400)[1].

Φαίνεται ότι οι περισσότεροι μονοθεϊστές δεν άφησαν γραπτές αναφορές. Άλλων τα συγγράμματα μπορεί να καταστράφηκαν από τους νικητές αντίθετους. Πολλοί διώχτηκαν, βασανίστηκαν, πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο και τα έργα τους αχρηστεύτηκαν από την επίσημη εκκλησία. Δεν ξέρουμε πόσοι μονοθεϊστές ή μονοθεϊστικές κινήσεις δεν αναφέρονται στην ιστορία, ή πόσοι απ’ αυτούς που αποκαλούνται αιρετικοί ήταν μονοθεϊστές. Αυτό όμως που μπορούμε να δούμε και να καταλάβουμε είναι ότι η πίστη στον ένα Θεό, κατόρθωσε να διατηρηθεί παρά τις βίαιες αντιδράσεις.

Βάπτισμα στο νερό από τη Μεταρρύθμιση κι εμπρός.

Ο Μαρτίνος Λούθηρος αντιμετώπισε στις μέρες του προστριβές πάνω στο βάπτισμα στο όνομα του Ιησού. Πολλοί Αντιτριαδικοί του 16^ου και του 17^ου αιώνα, βαπτιζόταν στο όνομα του Ιησού. Για παράδειγμα, το 1572 ο George Schomann βαπτίστηκε στο όνομα Του Χριστού. Ο Thomas Edwards της Αγγλίας έγραψε το 1646 για κάποιους «αιρετικούς» που δίδασκαν ότι βάπτισμα που χρησιμοποιεί τις λέξεις Πατέρας, Γιος και Άγιο Πνεύμα είναι ανθρώπινη παράδοση κι ότι το χριστιανικό βάπτισμα είναι «μόνο στο όνομα του Ιησού Χριστού». Τον 19^ο αιώνα, πολλοί από τους αδελφούς του Plymouth, όπως κι άλλες Αγγλικές ομάδες, δίδασκαν με την εξουσία του Πράξ.β:38 ότι το βάπτισμα πρέπει να γίνεται στο όνομα του Ιησού.

Κατά Σαβελλιανών και Αρείου και Ανομοίων

Πρόκειται για κείμενο που περιέχει ομιλία του "μεγάλου" Βασιλείου (όχι του..canta claus) που εκφωνήθηκε το 370 μ.Χ.  

Μιλώντας κατά των αρειανιστών, των ευνομιανών και των ανόμοιων (πολύ σωστα) λέει ότι είναι επηρεασμένοι απο την εθνική θρησκεία εφόσον πιστεύουν οτι ο Υιός είναι θεός-κτίσμα προσκυνούν και θεολογούν δια της λατρείας της κτίσεως και όχι του Κτίστου, εισάγουν αυτομάτως τα δόγματα των εθνικών (οι οποίοι είχαν ειδωλολατρία). Εκείνο που παραλείπει φυσικά να πει είναι οτι όχι μόνο τα περί κτίσματος αλλά και η πολυθεία είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό εκείνων που έχουν επηρεαστεί από την εθνική θρησκεία όπως το τριαδικό ημι-αρειανικό δόγμα (του οποίου τυπικός εκπρόσωπος είναι ο ίδιος).

Στον αντίποδα και στο αντίθετο "άκρο"(κατά Βασίλειον) από τους πιο πάνω βρίσκονται οι σαβελλιανοί και τροπικοί μοναρχιανιστές όπως μας ονομάζει (Αν μη τι άλλο υπάρχει μια έφεση στην εφεύρεση ορολογιών από τους καθεστωτικούς). Οι "σαβελλιανοί" κατα Βασίλειον αρνούμενοι το "θεός εκ Θεού" αναβιώνουν τον ιουδαισμό. 

ΘΕΟΤΗΤΑ - 11. Θεωρία της τριάδας: Ορισμός και ιστορική πορεία (2)

Άλλοι αρχαίοι τριαδικοί.

Ο Τερτυλλιανός καθιέρωσε την ορολογία της Τριάδας κι έγινε ο πρώτος και μεγαλύτερος υποστηρικτής της στη Δύση, αλλά ο Ωριγένης (πέθανε το 254) έγινε ο μεγάλος υποστηρικτής στην Ανατολή.

Ο Ωριγένης προσπάθησε να συγχωνεύσει την Ελληνική φιλοσοφία και το χριστιανισμό σ’ ένα σύστημα υψηλότερης γνώσης, που οι ιστορικοί συχνά περιγράφουν σαν Χριστιανικό Γνωστικισμό.

Αποδέχτηκε την Ελληνική θεωρία για το Λόγο (ότι ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο από τον Πατέρα) και πρόσθεσε ένα μοναδικό γνώρισμα που δεν είχε προταθεί ποτέ μέχρι τότε, τη διδασκαλία του αιώνιου Υιού. Δίδαξε ότι ο Υιός ή Λόγος ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο σ’ όλη την αιωνιότητα.