ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ Π. ΔΙΑΘΗΚΗ (2)

Άλλες αντωνυμίες πληθυντικού αριθμού

Υπάρχουν ακόμα μερικές περιπτώσεις χρήσης αντωνυμιών πληθυντικού αριθμού στην Π. Διαθήκη. Για παράδειγμα, Γεν.γ:22,  ια:7 και Ησ.ς:8. Η ανάγνωση αυτών των εδαφίων φανερώνει ότι μπορεί πολύ απλά να αναφέρονται στο Θεό και τους αγγέλους Του, ή στο Θεό και τον δίκαιο (Ησαία)στο Ησ.ς:8.

Η σημασία του ΕΙΣ

(Εβραϊκά אֶחָֽד ΕΧΑΔ)

Χωρίς αμφιταλαντεύσεις, η Βίβλος απερίφραστα δηλώνει ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ (Δευτ.ς:4). Μερικοί τριαδικοί υποθέτουν ότι το ΕΙΣ σε σχέση με το Θεό σημαίνει ενωτική μονάδα παρά την απόλυτη αριθμητική αξία. Για να υποστηρίξουν αυτή τη θεωρία, προσφεύγουν στην Εβραϊκή λέξη Εχάδ, την οποία η Βίβλος χρησιμοποιεί για να εκφράσει την έννοια του ενός Θεού. Η λέξη καθώς φαίνεται μπορεί να σημαίνει και τα δύο, ενωτική μονάδα και απόλυτο αριθμητικό, γιατί ο Strong το προσδιορίζει σαν «ενωμένος, ένας, πρώτος». Βιβλικά παραδείγματα χρήσης της λέξης με την έννοια της απόλυτης αριθμητικής μονάδας, είναι διαφωτιστικά: σ’ ένα κατάλογο από Χαναναίους βασιλιάδες, ο καθένας ορίζεται με τη λέξη εχάδ (Ι.Ναυή ιβ:9-24), ο προφήτης Μιχαίας (Α’ Βασ.κβ:8), ο Αβραάμ (Ιεζ.λγ:24), ένας κατάλογος από πύλες, που η κάθε μία ορίζεται με το εχάδ (Ιεζ.μη:31-34) και ο άγγελος Μιχαήλ (Δαν.ι:13). Ασφαλώς, σε καθεμιά απ’ τις παραπάνω περιπτώσεις, το εχάδ σημαίνει ένας ή μία με αριθμητική αξία. Έχοντας υπόψη μας και τα τόσα πολλά εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης που περιγράφουν με κατηγορηματικό τρόπο την απόλυτη μονότητα του Θεού (δες κεφάλαιο 1, ιδιαίτερα τις Γραφικές αναφορές απ’ τον Ησαΐα), είναι ολοφάνερο ότι το εχάδ όταν χρησιμοποιείται για το Θεό, εννοεί την αριθμητική απόλυτη μονότητα της ύπαρξής Του. Ακόμα κι αν το εχάδ έχει την έννοια της ενότητας, υποδηλώνει ενότητα των πολλών ιδιοτήτων του Θεού κι όχι μια συνεργασία ξεχωριστών προσώπων.

Περί του «ΕΧΑΔ»

Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ

Κάποιος Γραμματέας ρώτησε τον Κύριό μας:

Ποία εντολή είναι πρώτη πασών;

Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτόν ότι πρώτη πασών των εντολών είναι· Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος· και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της δυνάμεώς σου· αύτη είναι η πρώτη εντολή (Μάρκ.ιβ:28-30).

Όταν ο Κύριος μας αναφέρθηκε στην αλήθεια αυτή, την καταλόγισε σαν την πιο κύρια, την πιο ζωτική από όλες τις άλλες, «πρώτη πασών των εντολών...». 

Περί του «ΕΧΑΔ»

Στο Δευτερονόμιο δ:35 διαβάζουμε:

εις σε εδείχθη τούτο, διά να γνωρίσης ότι ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός· δεν είναι άλλος εκτός αυτού.

Για να μπορέσουμε να ταυτιστούμε με την πίστη των αγίων της Παλαιάς Διαθήκης, είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε σωστά αυτά που ο Κύριος τους είχε κηρύξει όσο αφορά στον Εαυτό Του σε σχέση με τις θεότητες που λάτρευαν όλοι οι άλλοι λαοί γύρω τους, οι οποίοι όπως γνωρίζουμε ήταν ειδωλολατρικοί. Το πρώτο πράγμα λοιπόν που βλέπουμε είναι ότι ο Θεός αποκλείει την ύπαρξη οποιουδήποτε άλλου θεού. Δεν πρόκειται για πολλούς θεούς, αλλά για έναν και μόνο, ο Οποίος όπως είδαμε έπλασε χους ουρανούς, τη γη και τους ανθρώπους. Όλη η προσοχή μας λοιπόν είναι στραμμένη στον Ένα Θεό που υπάρχει, σ’ Αυτόν εκτός του οποίου δεν είναι άλλος. Λίγο παρακάτω, ο Μωυσής συνεχίζοντας επάνω στο θέμα της θεότητας λέει:

«Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος» Δευτ.ς:4

Εδώ ο λόγος του Θεού καθορίζει σαφέστατα τη φύση του Θεού. Αφού πρώτα διευκρινίστηκε ότι δεν πρόκειται για πολλούς θεούς αλλά για έναν εκτός του Οποίου δεν είναι άλλος, τώρα ο Μωυσής, μιλώντας για τον Ένα Θεό που υπάρχει, το Θεό Του και Θεό μας, λέει ότι είναι Εις. Καθορίζει δηλ. τη φύση του ενός Θεού και μας λέει ότι Αυτός ο Ένας Θεός που λατρεύουμε είναι Εις στη φύση Του.

ΘΕΟΤΗΤΑ - 07 Επεξηγήσεις στην Παλαιά Διαθήκη (1)

Στα προηγούμενα κεφάλαια παρουσιάσαμε τις βασικές Βιβλικές αλήθειες για το Θεό. Επιβεβαιώσαμε ότι είναι Ένας κι ότι η πληρότητα του Θεού κατοικεί μέσα στον Ιησού.

Σ' αυτό το κεφάλαιο θα συζητήσουμε κάποια εδάφια από την Παλαιά Διαθήκη τα οποία χρησιμοποιούν οι τριαδικοί στην προσπάθειά τους να αντικρούσουν αυτές τις βασικές αλήθειες.  

Σαλόμ, σημαίνει ειρήνη;

Να θυμηθούμε αποσπάσματα από παλιότερη επιστολη του κου Μαρκάκη υπεύθυνου της πεντηκοστιανής εκκλησίας Σαλομ. Γράφει μεταξύ άλλων :

".... Εγώ προσωπικά δεν θεωρώ καθόλου σημαντική την διαφορά ανάμεσα στο βάπτισμα στο Όνομα του Ιησού, έναντι του βαπτίσματος στο Όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος..Πως μπορεί να είναι λάθος ένας λόγος του Ιησού Χριστού; ..... Έχω την εντύπωση πως υπάρχουν πράγματα στα οποία δεν έχει κανείς μπορέσει να σας ενημερώσει με αγάπη, κατανόηση, και σε βάθος αποκάλυψη της Αγίας Γραφής (αναφορικά με την Φύση του Ενός Θεού μας).
Κάθε ρηχή προσέγγιση... Συνήθως οι διαφωνίες και αντιρρήσεις στηρίζονται σε ρηχές προσεγγίσεις και έλλειψη βαθύτερης αποκάλυψης, αλλά επίσης και σε έλλειψη ταπεινότητας και ευπλαστότητας για να δεχτούμε κάτι νέο, που πιθανόν δεν γνωρίζαμε παλιότερα.

ΤΡΕΙΣ Ή ΕΝΑΣ;

Απο τα λίγα άρθρα στο διαδίκτυο που υπερασπίζουν (αν εξαιρέσουμε κάποιες ατυχείς ιστορικές ανακρίβειες) την μονότητα του Κυρίου μας .      (απο την ekxe.gr) :

Ο Θεός είναι «ΕΙΣ». Δεν είναι ενότητα προσώπων, ή πολλά πρόσωπα σε μια ενότητα, αλλά είναι ένα πρόσωπο. Ο Πατέρας. (Εχάδ = εις).

Και ο Κύριος μας, ο Ιησούς Χριστός είπε: «'Ακουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών, Κύριος εις εστίν» (Μάρκος 12:29).

Είναι το απόλυτον αριθμητικό ΕΙΣ που σημαίνει μόνον ένας, μονήρης, (εχάδ στα εβραϊκά). Το αντίστοιχο του «εχάδ» δεν είναι «εν», αλλά «εις». Αν ο Θεός ήθελε να μας πει ότι είναι ενότητα, θα μας έλεγε: «άκουε Ισραήλ, ... . Κύριος εν εστίν». Επειδή, εν, σημαίνει ενότητα. Και αυτή τη λανθασμένη διδασκαλία άρχισαν να τη λένε από τον 3^ο αιώνα και μετά (Αυτοκράτορες κ.λ.π).