Άλλες
αντωνυμίες πληθυντικού αριθμού
Υπάρχουν ακόμα μερικές περιπτώσεις χρήσης
αντωνυμιών πληθυντικού αριθμού στην Π. Διαθήκη. Για παράδειγμα, Γεν.γ:22, ια:7 και Ησ.ς:8. Η ανάγνωση αυτών των εδαφίων
φανερώνει ότι μπορεί πολύ απλά να αναφέρονται στο Θεό και τους αγγέλους Του, ή
στο Θεό και τον δίκαιο (Ησαία)στο Ησ.ς:8.
Η
σημασία του ΕΙΣ
(Εβραϊκά אֶחָֽד ΕΧΑΔ)
Χωρίς αμφιταλαντεύσεις, η Βίβλος απερίφραστα
δηλώνει ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ (Δευτ.ς:4). Μερικοί τριαδικοί υποθέτουν ότι το ΕΙΣ
σε σχέση με το Θεό σημαίνει ενωτική μονάδα παρά την απόλυτη αριθμητική αξία.
Για να υποστηρίξουν αυτή τη θεωρία, προσφεύγουν στην Εβραϊκή λέξη Εχάδ, την οποία η Βίβλος χρησιμοποιεί
για να εκφράσει την έννοια του ενός Θεού. Η λέξη καθώς φαίνεται μπορεί να
σημαίνει και τα δύο, ενωτική μονάδα και απόλυτο αριθμητικό, γιατί ο Strong
το προσδιορίζει σαν «ενωμένος, ένας, πρώτος». Βιβλικά παραδείγματα χρήσης της
λέξης με την έννοια της απόλυτης αριθμητικής μονάδας, είναι διαφωτιστικά: σ’
ένα κατάλογο από Χαναναίους βασιλιάδες, ο καθένας ορίζεται με τη λέξη εχάδ (Ι.Ναυή ιβ:9-24), ο προφήτης
Μιχαίας (Α’ Βασ.κβ:8), ο Αβραάμ (Ιεζ.λγ:24), ένας κατάλογος από πύλες, που η
κάθε μία ορίζεται με το εχάδ
(Ιεζ.μη:31-34) και ο άγγελος Μιχαήλ (Δαν.ι:13). Ασφαλώς, σε καθεμιά απ’ τις
παραπάνω περιπτώσεις, το εχάδ σημαίνει ένας ή μία με αριθμητική αξία. Έχοντας υπόψη μας και τα τόσα πολλά εδάφια
της Παλαιάς Διαθήκης που περιγράφουν με κατηγορηματικό τρόπο την απόλυτη μονότητα
του Θεού (δες κεφάλαιο 1, ιδιαίτερα τις Γραφικές αναφορές απ’ τον Ησαΐα), είναι
ολοφάνερο ότι το εχάδ όταν
χρησιμοποιείται για το Θεό, εννοεί την αριθμητική απόλυτη μονότητα της ύπαρξής
Του. Ακόμα κι αν το εχάδ έχει την
έννοια της ενότητας, υποδηλώνει ενότητα των πολλών ιδιοτήτων του Θεού κι όχι
μια συνεργασία ξεχωριστών προσώπων.
