Ρώτησαν νεαρούς από 15 μέχρι 18 χρονών αν πιστεύουν σε ένα
καλύτερο μέλλον. Το 55% απάντησαν «χειρότερο». Μια ζωή χωρίς μέλλον, ένα αύριο
χωρίς ενδιαφέρον, ερεθίσματα, αιτία ύπαρξης, χωρίς ελπίδα καμιά. Εδώ ακριβώς
είναι που κρύβεται μια βόμβα πιο τρομερή κι από κείνες του νετρονίου. Νέοι
μεγαλώνουν χωρίς όρεξη. Ζουν χωρίς ελπίδα για το μέλλον. Η ύπαρξη στον κόσμο
μας αυτό έγινε βάρος ασήκωτο, κούραση χωρίς αιτία και αξία καμιά. Χωρίς σκοπό.
Μια αρρώστια, μια τιμωρία. Από δω απορρέει η ηθική αρχή των ημερών μας, που
λέει πως πρέπει να ζούμε όσο πιο καλά και πιο έντονα μπορούμε. Κάθε ευτυχία που
αναβάλλεται είναι οριστικά χαμένη.
