Ιωάν.ις:12-16
Το πασχαλινό τραπέζι, εκτός από τη συμπυκνωμένη κι άγια
συμβολικότητά του, είχε ταυτόχρονα και τα δραματικά του στοιχεία. Ένα απ’ αυτά
το - «τώρα δε υπάγω προς τον πέμψαντά με» (5).
Σε λίγο δηλαδή, ο Δάσκαλος θα ’λείπε πια απ’ ανάμεσά τους.
Τα λόγια χάρης και σοφίας που καθημερινά έβγαιναν από τα χείλη Του, δεν θα
ξανακούγονταν. Τότε!., ας άκουγαν τώρα όσο πιο πολλά μπορούσαν. Ας τους
αποκάλυπτε ο Κύριος, όλη τη βουλή κι όλα τα σχέδιά Του.