Δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις, μπορεί και να μην συναντηθούμε εδώ, αλλά μας ξέρει και τους δυο, από μέσα και απέξω, ο ίδιος ο Θεός.
Μπορεί να με απορρίψεις, γιατί σου μιλώ ευθύς εξαρχής για
τον Θεό. Έτσι ήθελα να σου μιλήσω, δεν ήθελα να στο φέρω γύρω γύρω και με τρόπο.
Αυτό σου δίνω γιατί μόνο αυτό έχω, αυτό έχουμε όλοι, ακόμα
και όταν δεν το ξέρουμε. Περίμενε λίγο.
Μη φοβάσαι δεν θα σου κάνω «κατήχηση», αφ’ υψηλού, ούτε «παρηγοριά στον άρρωστο». Αυτά είναι για τους βολεμένους.
Και μην βιαστείς να σκίσεις αυτό το γράμμα, αλλά περίμενε, όπως
περιμένεις αρκετό καιρό και κλωθογύριζες την επιμονή ιδέα αυτή στο μυαλό σου.
Όπως εσένα δεν θα σου άρεσε να σκίσουν και να πετάξουν το γράμμα
μετά την αυτοκτονία σου, στα σκουπίδια, έτσι και εσύ, διάβασε εάν θέλεις, το παρακάτω.
Από φιλότιμο και μόνο, που έκατσε κάποιος και σου έγραψε.
Δεν σου γραφώ από αγάπη, γιατί δεν έχω, αλλά από πόνο, που όλοι έχουμε.
Όπως βλέπεις είμαι απόλυτα ειλικρινής έως και κυνικός μαζί
σου. Έτσι πρέπει. Δεν θα σου χαϊδέψω τα αυτιά, ούτε θα σε μοιρολογήσω.
Η θέση μας, και η δική σου και η δική μου, απαιτεί απόλυτη,
και καθαρή εξήγηση, χωρίς ημίμετρα και μασημένα λογία.
Αυτό το γράμμα γράφεται στον αέρα, σε πραγματικό χρόνο, χωρίς
δεύτερη σκέψη, αυτό οφείλεις να το εκτιμήσεις.
Θα σε πάω λίγο πίσω. Θυμήσου
πως ήρθες εδώ, όχι σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά σ’ αυτήν την ζωή.
Φαινομενικά, σε έφεραν οι γονείς σου, αλλά η αλήθεια είναι άλλη,
και ίσως δεν την ξέρεις, ή εάν την ξέρεις την έχεις καταχωνιάσει κάπου στην λήθη
του μυαλού σου.
Ένας Παντοκράτορας Θεός, που όλα τα άπειρα σύμπαντα μαζί, όλες
οι δυνάμεις και οι εξουσίες, μοιάζουν με σταχτή ενός αποτσίγαρου στο τασάκι
Του, είδε την γέννησή σου πριν δημιουργήσει αυτά τα σύμπαντα και είπε ΝΑΙ. Για σένα
ήταν αυτό το ΝΑΙ. Και ας μην το άκουσες, το ζεις, το ξέρεις έως τώρα αυτό το
ΝΑΙ.
Εκεί κρίθηκε η ύπαρξη σου, και όχι στην συνεύρεση των γονέων
σου. Αυτό είναι το φυσικό επακόλουθο. Ένας Παντοδύναμος Θεός ασχολήθηκε
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, μαζί σου, είτε το πιστεύεις είτε όχι.
Μια στιγμή μοναδική και ανεπανάληπτη, για την ανθρώπινη ιστορία,
ήταν η σύλληψή σου. Αυτά δεν είναι «ψυχολογικά ντοπαρίσματα», αλλά αιωνίες και αναμφισβήτητες
αλήθειες φιλέ μου.
Γεννήθηκες για την αιωνιότητα, η οποία ξεκινά από εδώ και
δεν έχει τέλος, για να σε χαίρεται ο Θεός Πατέρας σου, που σε έφερε εδώ, για πάντα.
Και τώρα φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα. Θα μου πεις και θα έχεις
χίλια δίκια και εγώ είμαι μαζί σου:
«Αφού με έφερε ο Θεός εδώ και θέλει να με χαίρεται, γιατί άφησε
να φτάσω σ’ αυτό το χαλί, και γιατί αυτούς που με έφεραν εδώ, τους έχει μια χαρά,
και εγώ δεν έχω διέξοδο ούτε καν Τον βλέπω;»
Έχω απαντήσεις πολλές, διαθέσιμες, με θεολογίες, ρητορείες, φιλοσοφίες,
και αλλά, αλλά δεν θα στις δώσω. Δεν σε ενδιαφέρουν τώρα, ούτε μπορούν να σε βοηθήσουν
αδελφέ.
Θα σου δώσω μια απάντηση όσο μπορώ πιο ξεκάθαρη και βιωματική.
Αυτήν που έδωσε ο Θεός και σ’ εμένα, όταν είχα φτάσει σε παρόμοια
κατάσταση με σένα, και σκεφτόμουν διάφορες ανοησίες, και έψαχνα «διεξόδους» διαφυγής.
Απλά Τον φώναξα. Στράφηκα μέσα στην απόγνωση μου, και έκραξα. Έπαιξα το τελευταίο μου χαρτί, πόνταρα επάνω
Του. Τι είχα να χάσω; Έτσι είναι ο τζόγος.
Του είπα: «Εγώ έχω τερματίσει, έλα, εάν θέλεις, και σώσε
με».
Έτσι απλά, ήρεμα και ειλικρινά, χωρίς πολλά «κορδελάκια».
Σαν φίλος προς φίλο που έχει ανάγκη. Έλα ρε Φιλέ και σώσε με.
Και ήρθε. Ήρθε και έβαλε τάξη, και έδωσε όραμα και διέξοδο, χωρίς
να το πάρω είδηση, απαλά, σιγά και λεπτά, με αρχοντιά και με στυλ.
Δεν Τον έχεις φωνάξει πραγματικά. Μπορεί να το σκέφτηκες αλλά
δεν το πίστεψες σοβαρά. Εάν Τον φωνάξεις έστω και στο πάρα ‘5, ακόμα και στο πάρα
‘1, θα έρθει.
Μην περιμένεις να έρθει κανείς άλλος. Στην εποχή μας, είναι
ο καθένας μονός του, και όποιον πάρει ο χάρος.. Μην ψάχνεις το γιατί.
Αυτός μόνο θα έρθει. Έχεις αμφιβολία; Καλά κάνεις. Κι εγώ είχα.
Δοκίμασε όμως. Απλά χωρίς βία, χωρίς φτιασιδώματα, και μελοδράματα.
Φώναξε Τον. Εάν δεν έρθει, στείλε γράμμα, και θα αυτοκτονήσω
εγώ στην θέση σου, από ντροπή γιατί σου είπα ψέματα. Έτσι ξερά ξερά σου βάζω στοίχημα
την ζωή μου, ότι θα έρθει.
«Που είναι τώρα;» θα μου πεις.
Κάθεται μαζί σου, και περιμένει, να δει τι θα κάνεις, όχι μακριά,
μην πλανάσαι, διπλά σου είναι. Σε βλέπει. Κάθε σκέψη σου, ακόμα και αυτή που θα
σχηματίσεις σε λίγο, την ξέρει. Και περιμένει.
Θέλεις να Του δώσεις μια ευκαιρία; Δώστου την. Αυτός σταυρώθηκε
για σένα, για να σου δώσει την ευκαιρία, να ζήσεις για πάντα. Δεν αυτοκτόνησε, αλλά
πέθανε με κάθε είδους βάσανα για σένα.
Μόνο για σένα, αποκλειστικά, όπως για κάθε μοναδικό άνθρωπο.
Να το θυμάσαι αυτό.
Όπως βλέπεις δεν σου μίλησα καθόλου για τα προβλήματα που σε
έφεραν εδώ.
Τα σέβομαι, αλλά δεν μπορώ να σε καταλάβω. Κάνεις δεν μπορεί
να νιώσει πραγματικά, τον άλλον, εάν δεν έχει την ιδιά στιγμή τα ιδιά προβλήματα.
Αλλιώς κοροϊδεύει, όχι με πρόθεση αλλά από αγνοία, και απλά παρηγορεί
με οίκτο, και κάνει τα πράγματα χειροτέρα.
Θα σου πω για ένα πολύ μεγαλύτερο και άλυτο πρόβλημα, που θα
αποκτήσεις εάν κάνεις αυτό που σκέφτεσαι.
Αυτόν τον Θεό, που σε αγαπά το ίδιο με τον Γιό Του, που έδωσε
να σταυρωθεί για να ζήσεις για πάντα, θα Τον προδώσεις, τόσο πολύ, όσο δεν σε πρόδωσε
εσένα κανένας.
Και θα δώσεις την ψυχή σου, δώρο και χάρισμα στον άλλον τον κλέφτη,
που γελάει με τα προβλήματα σου και το ενδεχόμενο τέλος σου.
Γελάει πιο πολύ και από αυτούς, που σε έφεραν εδώ, γιατί αυτός
είναι πίσω από αυτούς, αυτός είναι το αφεντικό τους, μαζί θα πληρωθούν όλους
τους «κόπους» τους τοις μετρητοίς..
Αυτός περιμένει να εισπράξει τις ψυχές, χωρίς να κουραστεί,
και να τις πάρει από τον Δημιουργό τους. Λοιπόν. Μην κάνεις χατίρια στον
διάβολο.
Όπως δεν θα δεχόσουν να σου πάρει το παιδί ο χειρότερος εχθρός
σου και ο πιο άχρηστος ξένος, που τάχα ενδιαφέρεται, αλλά θα έδινες μάχη, να
τον διώξεις και να το κρατήσεις κοντά σου, έτσι πρέπει να βλέπεις και το μοναχοπαίδι
σου, την ψυχή σου, την ιδιά την ύπαρξη σου την αιώνια και την μοναδική.
Στον Θεό ανήκει, δεν θα πας να την δώσεις στον ανθρωποκτόνο διάβολο.
Σκέψου το λίγο αυτό.
Στην ουσία αδερφέ, πας να αυτοκτονήσεις από εγωϊσμό. Μην γελιέσαι.
Έτσι σκεφτόμουν κι εγώ. Πίσω από όλα, και πάνω από όλα, είναι ο εγωϊσμός μας.
Και αυτό το ξέρει ο διάβολος. Εκεί ποντάρει..
Σε κούρασα. Το ξέρω, αλλά όλοι κουρασμένοι είμαστε. Χορτάσαμε
από λογία, και από ψέμα.
Δεν θα σου πω άλλα, εάν δεν σε αγγίξουν αυτά, να σε πείσω ποτέ
δεν σκέφτηκα, ούτε και θέλω - θα είναι δική μου η ευθύνη γιατί δεν θα σου έχω δώσει
βίωμα, αλλά θεωρία.
Όμως τα έχω ζήσει, και γι’ αυτό στα λέω. Υπάρχει μόνο μια λύση. Φώναξε Τον. Διώξε τον άλλον, και φώναξε τον Πατερά
σου, να σε βοηθήσει.
Έτσι κάνουν τα τρομαγμένα παιδιά, το θυμάσαι;
Μόλις έρθει και αρχίσει να σου γυρνά τα πάντα τούμπα, όπως ποτέ
δεν πίστευες και δεν φανταζόσουν, τώρα όπως είσαι, εάν θέλεις, κάνε μου μια χάρη.
Στείλε ένα γράμμα. Όχι σ’ εμένα. Στείλε μια ευχαριστήρια επιστολή, σε Εκείνον,
και μια υπόσχεση.
Από εδώ και πέρα, να ζεις μόνο για χάρη Του, όπως ο Ίδιος ο Χρίστος,
ζει και αναπνέει μόνο για σένα, και όλα τα αλλά θα λύνονται με την βοήθεια Του.
Καλή συνεργασία, σου εύχομαι να έχετε και θα την έχετε εάν θέλεις
εσύ πρώτος. Γιατί Αυτός θέλει, εκατομμύρια φορές, ενώ εσύ το πολύ μια.
Δεν θα περιμένω νέα σου, αλλά θα σε περιμένω νικητή, και «μάγκα»,
για το όνομα του Θεού, και την αγάπη Του, να παλέψεις και να νικήσεις.
Μην περιμένεις, σκίσε αυτό το γράμμα, ξεχνά εμένα, και ξεκίνα.
Ξεκίνα γιατί σε περιμένει, και είναι ντροπή να Τον αφήνεις, μόνο
Του, να σε περιμένει, αγαπώντας σε μυστικά και κρυφά, αυτόν τον μοναδικό και μόνιμο
Φίλο σου, όπως δεν θα έκανες για κάποιον αληθινό σου φίλο.
Δεν κάνουν έτσι οι φίλοι..
Σήκω και προχωρά να Τον βρεις.
Ματθ.κη:20 …..και
ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.
