Η επισκόπηση της
Βίβλου προσφέρει μία πανοραμική άποψη της Γραφής
Ο μέσος Χριστιανός μπερδεύεται συνήθως όταν
πρωταρχίζει να διαβάζει την Γραφή.
Τις περισσότερες φορές ξεκινάει να διαβάζει
από κάποιο σημείο στην Καινή Διαθήκη και συνηθίζει να ξαναγυρνάει συχνά εκεί,
γιατί το περιεχόμενο της Παλαιάς Διαθήκης, σε πολλές περιπτώσεις, φαίνεται
μπερδεμένο.
Δεν βλέπει την Βίβλο σαν μία ενότητα, ένα σύνολο,
αλλά βλέπει “κομμάτια και κομματάκια”, τα οποία δεν έχουν καμία ουσιαστική
σχέση μεταξύ τους.
Αυτή όμως δεν είναι η εικόνα που ο Θεός θέλει να έχει ο άνθρωπος. Αντίθετα, θέλει ο άνθρωπος να δει ολόκληρο το σχέδιό Του για το ανθρώπινο γένος, όπως αυτό εκτίθεται και φανερώνεται σε όλη τη Γραφή.
Κάθε τμήμα της Βίβλου προσφέρεται από μόνο
του για λεπτομερειακή μελέτη. Ωστόσο, ο σπουδαστής πρέπει να αποκτήσει μία
γενική εικόνα του σκοπού και του περιεχομένου της Γραφής, πριν ασχοληθεί με την
μελέτη των επιμέρους τμημάτων της, για να μπορέσει να καταλάβει το πλήρες νόημά
τους.
Η μελέτη και η εξέταση της Βίβλου παρέχει
αυτή τη γενική γνώση πάνω στον λόγο του Θεού, η οποία είναι απαραίτητη για την
ορθή κατανόηση κι ερμηνεία των επιμέρους τμημάτων της.
Μία πανοραμική άποψη της Βίβλου φανερώνει το
απολυτρωτικό σχέδιο του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Αν δεν καταλάβουμε αυτό το
σχέδιο, μπορούμε εύκολα να θεωρήσουμε κάποια μέρη της Βίβλου σαν ατέλειωτες,
λεπτομερειακές περιγραφές με ελάχιστη ή και μηδαμινή αξία. Μ’ αυτή όμως τη γνώση
οι σελίδες της γίνονται ζωντανές, γεμάτες νόημα για τον καθένα.
Η
επισκόπηση της Βίβλου αποκαλύπτει τους θησαυρούς του σπουδαιότερου βιβλίου που
υπάρχει
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η αποκάλυψη του
απολυτρωτικού σχεδίου του Θεού για τον άνθρωπο είναι το κύριο θέμα που
διατρέχει τις σελίδες της Βίβλου.
Μία γρήγορη εξέταση αυτού του Βιβλίου των
βιβλίων προσφέρει στον επιμελή σπουδαστή σαφή αντίληψη αυτού του σχεδίου. Βλέπει
το Δημιουργό Θεό να εργάζεται μέσα στην πορεία της ιστορίας, με σκοπό να αποκαλύψει
τον εαυτό Του “εν σαρκί” για να γίνει ο Θεός της λύτρωσης.
Οι ιστορίες της Π.Δ. δεν είναι απλά
συναρπαστικές ιστορίες για να τις διηγούμαστε, αλλά είναι αποκαλύψεις της
ενασχόλησης του Θεού, οι οποίες μας οδηγούν στα σημαντικά γεγονότα της Κ.Δ.
Απ’ τη Γένεση μέχρι την Αποκάλυψη ο Θεός
φανερώνει τον εαυτό Του, τοποθετώντας θαυμαστές εικόνες την μια δίπλα στην
άλλη, μέχρι να γίνει το τελικό ξεδίπλωμα του πανοράματος της θείας απολύτρωσης.
Μελετώντας την Βίβλο με ανοικτό νου,
αποκτούμε όραση που μας βοηθά να βλέπουμε στο μέλλον και να γνωρίζουμε τους
θησαυρούς του Βιβλίου του Θεού.
Η
επισκόπηση της Βίβλου παρέχει τη βάση για κάθε είδους μελέτη
Ένας αγρότης
που έχει την Βίβλο ξέρει περισσότερο τον Θεό από τον πιο μορφωμένο κληρικό, ο
οποίος την αγνοεί.
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι ένας πιστός,
βαπτισμένος με το Άγιο Πνεύμα, ο οποίος ξέρει την Γραφή του είναι περισσότερο
ικανός να μιλήσει για τον Θεό στους συνανθρώπους του από ένα σοφό θεολόγο, ο
οποίος κατέχει κυρίως κάποιες φιλοσοφικές ιδέες σχετικά με τη Βίβλο χωρίς να
γνωρίζει το άμεσο κι απλό μήνυμά της.
Μία γρήγορη εξέταση της Βίβλου δεν είναι ο
σωστός χρόνος για την πλήρη μελέτη της Γραφής. Ο σπουδαστής πρέπει να ξοδέψει
αρκετό χρόνο κάνοντας ένα σταθερό πρόγραμμα που θα του επιτρέψει να καλύψει ολόκληρη
την Βίβλο, εξετάζοντας λεπτομερειακά όλες τις λέξεις που συναντά.
Αυτός ο σημαντικός παράγοντας δεν πρέπει να
υπερτονιστεί υπερβολικά. Κάποιοι από τους μεγάλους κήρυκες τις Πεντηκοστής
μπορεί να μην μελετούσαν τόσο πολύ, αλλά δεν μελετούσαν τίποτε άλλο παρά μόνο
τις Γραφές.
Χωρίς αμφιβολία αυτό ήταν που τους έκανε τόσο
μεγάλους στην γνώση τους για τον Θεό. Εξαρτιόνταν από το λόγο και τις
εμπνεύσεις του Αγίου Πνεύματος, για να μπορέσουν να γνωρίσουν και να
κατανοήσουν.
Πιστεύω ότι στην εποχή αυτή, όπου όλοι έχουν
εξαπολυθεί στο κυνήγι της γνώσης εμείς δεν πρέπει να εξαρτόμαστε από
ερμηνευτικά σχόλια και διάφορα άλλα βιβλία ή συγγραφείς και να αποκλείουμε τον
ίδιο τον λόγο.
Μακάρι κάθε χριστιανός σπουδαστής να πάρει
την ίδια απόφαση μέσα στην καρδιά του με τον Ψαλμωδό: “Ο λόγος σου είναι λύχνος στους πόδας μου και φως στας τρίβους μου” (Ψαλμ.ριθ:105).
Μακάρι να μην απομακρυνθεί ποτέ από το να
προσέχει τις λέξεις τις Γραφής και να μην υποδουλωθεί με νοσηρή φαντασία ώστε
να ασχολείται με βιβλία γεμάτα με ανθρώπινες ιδέες ή ερμηνείες.
Ο Χριστιανός πρέπει πάντοτε να έχει την
μελέτη της Βίβλου του σαν βάση για κάθε άλλη μελέτη. Πρέπει να αρχίζει με την
Βίβλο του και να την χρησιμοποιεί σαν κριτήριο για κάθε ιδέα ή φιλοσοφία που συναντά.
