Η πικρία είναι σαν το δηλητήριο.
Μερικές φορές πικραινόμαστε
επειδή μας κακομεταχειρίζονται πραγματικά, αλλά μερικές φορές είμαστε
πικραμένοι επειδή αρνούμαστε να παραδεχτούμε ότι κάνουμε λάθος.
Μια πικρόχολη κοπέλα
κατηγορεί τους γονείς της για την δύσκολη σχέση τους, αντί να αναγνωρίζει την αχαριστία
και την ασέβειά της.
Ένας πικρόχολος υπάλληλος κατηγορεί το αφεντικό του ότι είναι παράλογο αντί να αναγνωρίσει την ανευθυνότητα και την επαναστατική του στάση.
Μια πικρόχολη
γυναίκα κατηγορεί την φίλη της για τη διαλυμένη σχέση τους αντί να αναγνωρίζει
το κριτικό πνεύμα και την υπερηφάνεια της.
Οι πικροί
άνθρωποι βλάπτουν τις σχέσεις και κατηγορούν άλλους ανθρώπους για τη ζημιά.
- Η πικρία δεν κουβεντιάζει. Κατηγορεί.
- Δεν μετανοεί. Δικαιολογεί.
- Κατσουφιάζει αντί να ακούει.
- Διακόπτει την επαφή αντί να συγχωρεί.
Γι' αυτό οι
Γραφές μας προτρέπουν:
Εβρ.ιβ:14,15 Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον
αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον, παρατηρούντες μήπως
υστερήταί τις από της χάριτος του Θεού, μήπως ρίζα τις πικρίας αναφύουσα φέρη
ενόχλησιν και διά ταύτης μιανθώσι πολλοί,
Δεν χρειάζεται
να εγκρίνουμε ή να συμφωνούμε με όλους, αλλά διατασσόμαστε να συγχωρούμε τους
άλλους και να τους φερόμαστε ευγενικά.
Στην
πραγματικότητα, ο χειρισμός των διαφορών μας αποκαλύπτει την ποιότητα της
πίστης μας:
Παρ.κδ:10 Εάν
μικροψυχήσης εν τη ημέρα της συμφοράς, μικρά είναι η δύναμίς σου.
Το 12ο
κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής είναι ένα μεγάλο «αντίδοτο» για όλους τους
τύπους πικρίας, είτε προέρχεται από κακομεταχείριση είτε από υπερηφάνεια.
