Ο «Ύπνος της ψυχής», επίσης γνωστό σαν το δόγμα της «αθανασίας υπό όρους», διδάσκεται κυρίως από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τους Αντβεντιστές της Έβδομης Ημέρας.
Για να είμαι
πιο ακριβής, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν «εξόντωση ψυχής». Δηλαδή,
πιστεύουν ότι όταν πεθαίνουμε, η ψυχή παύει να υπάρχει. Στη μελλοντική
ανάσταση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι οι ψυχές των λυτρωμένων θα
αναδημιουργηθούν.
Οι Αντβεντιστές της έβδομης ημέρας διδάσκουν αληθινό «ύπνο της ψυχής», που σημαίνει ότι μετά τον θάνατο οι πιστοί δεν έχουν επίγνωση για τίποτα και οι ψυχές τους γίνονται εντελώς αδρανείς μέχρι την στιγμή της τελικής ανάστασης των νεκρών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του ύπνου της ψυχής, η ψυχή κατοικεί στην μνήμη του Θεού.
Οι ψυχές
κοιμούνται;
Το δόγμα του
ύπνου της ψυχής διδάσκει ότι, με τον θάνατο, η ψυχή κάθε ανθρώπου, πιστού και
άπιστου, «κοιμάται» μέχρι την γενική ανάσταση και κρίση.
Αν και όλοι οι
άνθρωποι θα αναστηθούν από τους νεκρούς, η κατάσταση των ανθρώπων μεταξύ
θανάτου και ανάστασης είναι αυτή του ασυνείδητου.
Η ψυχή είναι
ζωντανή αλλά αναίσθητη, περιμένοντας την ώρα του τέλους. Σύμφωνα με αυτή την
διδασκαλία, όταν το άτομο πεθαίνει, παύει να υπάρχει. Τελικά κάθε ψυχή θα
αφυπνιστεί στην ανάσταση, και μετά στην κρίση.
Τα
επιχειρήματα που επικαλούνται για τον ύπνο ψυχής είναι τα εξής:
1. Ο
θάνατος ονομάζεται ύπνος
Η Αγία Γραφή
μιλάει για τον θάνατο ως ύπνο.
Πράξ.ζ:60 Και γονατίσας εφώναξε μετά φωνής μεγάλης·
Κύριε, μη λογαριάσης εις αυτούς την αμαρτίαν ταύτην. Και τούτο ειπών εκοιμήθη.
Ο ύπνος είναι
μια περίοδος κατά την οποία οι άνθρωποι χάνουν τις αισθήσεις τους. Ως εκ
τούτου, ο θάνατος, όπως ο ύπνος, είναι μια περίοδος ασυνειδησίας. Οι πιστοί θα
δουν το πρόσωπο του Θεού όταν ξυπνήσουν από τον ύπνο, στην ανάσταση. Ο ψαλμωδός έγραψε:
Ψαλμ.ιζ:15 Εγώ δε εν δικαιοσύνη θέλω ιδεί το πρόσωπόν
σου· θέλω χορτασθή από της θεωρίας σου, όταν εξεγερθώ.
2. Η ψυχή
δεν μπορεί να υπάρξει χωριστά από το σώμα
Ο ύπνος της
ψυχής προϋποθέτει ότι ένας φυσικός οργανισμός είναι απαραίτητος για την
συνείδηση. Ένα άτομο δεν έχει ψυχή, είναι ψυχή. Καμία πτυχή ενός ανθρώπου δεν
εξακολουθεί να υπάρχει εκτός από το σώμα. Χρησιμοποιούν τα παρακάτω εδάφια για να το τεκμηριώσουν:
Εκκλ.γ:19,20 Διότι το συνάντημα των υιών των ανθρώπων
είναι και το συνάντημα του κτήνους· και εν συνάντημα είναι εις αυτούς· καθώς
αποθνήσκει τούτο, ούτως αποθνήσκει και εκείνος· και η αυτή πνοή είναι εις
πάντας· και ο άνθρωπος δεν υπερτερεί κατ' ουδέν το κτήνος· διότι τα πάντα είναι
ματαιότης. Τα πάντα καταντώσιν εις τον αυτόν τόπον· τα πάντα έγειναν εκ του
χώματος και τα πάντα επιστρέφουσιν εις το χώμα.
Οι άνθρωποι,
όπως τα ζώα, επιστρέφουν στο χώμα όταν πεθαίνουν. Δεν ξέρουν τίποτα.
3. Οι νεκροί δεν ξέρουν τίποτα
Υπάρχουν
αποσπάσματα στις Γραφές που λένε ότι οι νεκροί δεν ξέρουν τίποτα.
Ψαλμ.ς:5 Διότι εν τω θανάτω δεν υπάρχει ενθύμησις
περί σού· εν τω άδη τις θέλει σε δοξολογήσει;
Εκκλ.θ:10 Πάντα όσα εύρη η χειρ σου να κάμη, κάμε κατά
την δύναμίν σου· διότι δεν είναι πράξις ούτε λογισμός ούτε γνώσις ούτε σοφία εν
τω άδη όπου υπάγεις.
Ψαλμ.ριε:17 Οι νεκροί δεν θέλουσιν αινέσει τον Κύριον,
ουδέ πάντες οι καταβαίνοντες εις τον τόπον της σιωπής·
4. Κανείς
απ’ όσους επανήλθαν στην ζωή δεν είπε τι είδε.
Αν η μετά
θάνατον ζωή αποτελείται από συνειδητή ύπαρξη, τότε γιατί δεν βλέπουμε αυτούς
που ήταν νεκροί και επανήλθαν να λένε κάτι σχετικά με ό,τι είδαν και άκουσαν;
Και στις δύο Διαθήκες έχουμε παραδείγματα ανθρώπων που επανήλθαν στην ζωή, αλλά
κανένας από αυτούς δεν έδωσε καμία εξήγηση για το πώς ήταν στον άλλο κόσμο.
Δεδομένου ότι κανένα από αυτά τα άτομα δεν μας έδωσε μια εξήγηση, θεωρείται από
κάποιους ότι ήταν αναίσθητοι και δεν μπορούσαν να συσχετίσουν τίποτα.
5. Ο ληστής στο σταυρό
Εκείνοι που
διδάσκουν τον ύπνο της ψυχής, για να αντικρούσουν την ιδέα ότι ο ληστής θα ήταν
αμέσως με τον Ιησού στον παράδεισο, τοποθετούν το κόμμα μετά το «σήμερον»:
Λουκ.κγ:43 Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Αληθώς σοι
λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ' εμού εν τω παραδείσω.
Έτσι, ο
Ιησούς, αντί να υποσχεθεί σε αυτόν τον άνθρωπο ότι θα ήταν αμέσως μαζί Του στον
παράδεισο, απλά του είπε αυτή την αλήθεια «σήμερα» και όχι κάποια άλλη φορά.
Το «σήμερον» αναφέρεται στο «θέλεις είσθαι μετ’ εμού» και όχι στο «σοι λέγω». Ο Χριστός ποτέ δεν έλεγε, «αληθώς σας λέγω σήμερον».
Εξάλλου το ρήμα «λέγω» είναι χρόνος ενεστώτας και περιέχει την έννοια του
σήμερον. Αυτό που είπε ο Χριστός στο ληστή ήταν, ότι εκείνη την ημέρα που και
οι δυο θα πέθαιναν, θα πήγαιναν στον ίδιο τόπο, στον κόλπο του Αβραάμ, στον
παράδεισο των ψυχών της Παλαιάς Διαθήκης, που ήταν ένα τμήμα του Άδη.
Απάντηση στην διδασκαλία του ύπνου της ψυχής
Η Αγία Γραφή δεν διδάσκει ύπνο ψυχής.
Οι Γραφές καθιστούν απολύτως σαφές ότι οι ψυχές τόσο των σωσμένων όσο
και των χαμένων έχουν τις αισθήσεις τους μετά τον θάνατο. Η Αγία Γραφή ποτέ δεν
λέει ότι οι ψυχές των νεκρών κοιμούνται.
1.Ο «ύπνος» είναι περιγραφικός
όρος
Οι πιστοί
λέγεται ότι αποδημούν από το σώμα μετά το θάνατο.
Β’ Κορ.ε:8 θαρρούμεν δε και επιθυμούμεν μάλλον να αποδημήσωμεν από του σώματος και να ενδημήσωμεν προς
τον Κύριον.
Δεν υπάρχει
τίποτα στη φράση «να αποδημήσωμεν
από του σώματος» που να είναι
ασύμβατο με την συνείδηση. Όταν οι νεκροί αναφέρονται σαν να κοιμούνται, είναι περιγραφική
γλώσσα, ο τρόπος που φαίνεται σε έναν παρατηρητή.
Παραδείγματα του Ιησού
Ο Ιησούς αναφέρθηκε
στον θάνατο σαν ύπνο σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις:
Ματθ.θ:24 λέγει προς αυτούς· Αναχωρείτε· διότι δεν
απέθανε το κοράσιον, αλλά κοιμάται. Και κατεγέλων αυτόν.
Σε μια άλλη
περίπτωση, ο Ιησούς κατέστησε σαφές ότι ο ύπνος ήταν μόνο μια ομοιότητα.
Ιωάν.ια:11 Ταύτα είπε, και μετά τούτο λέγει προς
αυτούς· Λάζαρος ο φίλος ημών εκοιμήθη· αλλά υπάγω διά να εξυπνήσω αυτόν.
Ιωάν.ια:14 Τότε λοιπόν είπε προς αυτούς ο Ιησούς
παρρησία· Ο Λάζαρος απέθανε.
Η δήλωση του Στέφανου
Όταν ο Στέφανος
πέθαινε από λιθοβολισμό, είπε:
Πράξ.ζ:59,60 Και ελιθοβόλουν τον Στέφανον, επικαλούμενον
και λέγοντα· Κύριε Ιησού, δέξαι το πνεύμά μου. Και γονατίσας εφώναξε μετά φωνής
μεγάλης· Κύριε, μη λογαριάσης εις αυτούς την αμαρτίαν ταύτην. Και τούτο ειπών
εκοιμήθη.
Βλέπουμε τον
Στέφανο να ζητά από τον Ιησού να λάβει το πνεύμα του όταν το σώμα του
αποκοιμήθηκε ή πέθανε. Προφανώς ο Στέφανος περίμενε να έχει τις αισθήσεις του
με τον Ιησού.
Μόνο στο σώμα
Η κυριολεκτική εφαρμογή είναι μόνο στο σώμα. Ο Δαβίδ, για παράδειγμα, αποκοιμήθηκε όταν πέθανε, αλλά μόνο το σώμα του αποσυντέθηκε.
Πράξ.ιγ:36 Διότι ο μεν Δαβίδ, αφού υπηρέτησε την βουλήν
του Θεού εν τη γενεά αυτού, εκοιμήθη και προσετέθη εις τους πατέρας αυτού και
είδε διαφθοράν·
Η έμφαση είναι
ότι το σώμα του Δαβίδ, όχι το πνεύμα του, είναι αυτό που είδε την διαφθορά.
2.Η
ψυχή μπορεί να υπάρξει χωριστά από το σώμα
Η Αγία Γραφή καθιστά σαφές ότι η ψυχή του ατόμου μπορεί να υπάρχει χωριστά από το σώμα.
Παλαιά Διαθήκη
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, αν και το σώμα εισέρχεται στον τάφο, το πνεύμα πηγαίνει στον Άδη, το βασίλειο των νεκρών. Στον Άδη ζει μια συνειδητή ύπαρξη.
Ησ.ιδ:9-11 Ο άδης κάτωθεν εκινήθη διά σε, διά να
απαντήση την έλευσίν σου· διά σε εξήγειρε τους νεκρούς, πάντας τους ηγεμόνας
της γής· εσήκωσεν εκ των θρόνων αυτών πάντας τους βασιλείς των εθνών. Πάντες
ούτοι θέλουσιν αποκριθή και ειπεί προς σε, Και συ έγεινες αδύνατος, καθώς
ημείς; κατεστάθης όμοιος ημών; Η μεγαλαυχία σου κατηνέχθη εις τον τάφον και ο θόρυβος
των μουσικών σου οργάνων· ο σκώληξ είναι εστρωμένος υποκάτω σου και οι σκώληκες
σε σκεπάζουσι·
Θεός ζώντων
Ο Ιησούς είπε ότι ο Θεός είναι Θεός των ζωντανών. Μιλώντας για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, είπε:
Λουκ.κ:38 Ο δε Θεός δεν είναι νεκρών, αλλά ζώντων·
διότι πάντες ζώσι εν αυτώ.
Ο Ιησούς
διόρθωσε την άποψη των Σαδδουκαίων για την ενδιάμεση κατάσταση καθώς και την
άρνησή τους για την ανάσταση. Ο Ιησούς έλεγε ότι παρόλο που αυτοί οι άνθρωποι
ήταν από καιρό νεκροί σωματικά, ήταν ακόμα ζωντανοί. Απαντώντας με τον τρόπο
που το έκανε, ο Ιησούς διόρθωσε την ιδέα των Σαδδουκαίων ότι οι ψυχές των
νεκρών πατριαρχών ήταν ανύπαρκτες.
Η τελική
ανάσταση δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί, αλλά ο Ιησούς ισχυρίστηκε ότι ήταν
ακόμα ζωντανοί. Συνεχίζει λέγοντας «πάντες
ζώσι εν αυτώ».
Αυτό ισχύει για όλους όσους έχουν πεθάνει. Άρα, το να υποθέσουμε ότι με κάποιο
τρόπο αυτοί οι άνθρωποι είναι ακόμα νεκροί διαψεύδεται από τον Ιησού.
Κήρυγμα στα πνεύματα
Οι Γραφές λένε ότι ο Ιησούς κήρυξε στα πνεύματα τα εν τη φυλακή.
Α’ Πέτρ.γ:18,19 Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τας αμαρτίας, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, διά να φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς μεν κατά την σάρκα, ζωοποιηθείς δε διά του πνεύματος· διά του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή,
Δεν υπάρχει λόγος
να φυλάσσονται ασυνείδητα πνεύματα στην φυλακή ή να τους κηρύττουμε. Το γεγονός
ότι ήταν υπό περιορισμό, δείχνει ότι έχουν τις αισθήσεις τους.
Μωυσής και Ηλίας
Έχουμε επίσης την αφήγηση του Μωυσή και του Ηλία που εμφανίζονται στη μεταμόρφωση του Ιησού (Ματθ.ιζ:1-8).
Η εντύπωση
είναι ότι προέρχονται από μια σφαίρα συνειδητής ζωής για να συνομιλήσουν με τον
Ιησού. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ξυπνούν από κάποιο ύπνο χωρίς όνειρα, ή
από κάποια σφαίρα χειρότερη από την γη.
3. Δεν
του επετράπη να μιλήσει
Ενώ δεν υπάρχει καμία αναφορά για κανέναν από εκείνους που επανήλθαν από τον θάνατο, σχετικά με τις εμπειρίες τους στον άλλο κόσμο, αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν αναίσθητοι.
Ο Παύλος, για
παράδειγμα, είπε ξεκάθαρα ότι δεν του επιτρεπόταν να μιλήσει για την εμπειρία
του στην παρουσία του Θεού.
Β’ Κορ.ιβ:4 ότι ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν
ανεκλάλητα λόγια, τα οποία δεν συγχωρείται εις άνθρωπον να λαλήση.
Επιπλέον, αυτό
είναι ένα επιχείρημα της σιωπής. Δεν γνωρίζουμε ότι ο Λάζαρος, ή κάποιοι άλλοι
άνθρωποι που επανήλθαν, δεν μίλησαν ποτέ για τις εμπειρίες τους. Το μόνο που
ξέρουμε είναι ότι η εμπειρία δεν καταγράφηκε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν
τίποτα να πουν.
4. Ο
ληστής στον σταυρό
Όσο για τον ληστή στο σταυρό, τα σημεία στίξης που υποστηρίζονται από εκείνους που πιστεύουν στον ύπνο της ψυχής δεν έχουν νόημα. Είναι αλήθεια ότι τα παλαιότερα υπάρχοντα χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης δεν περιέχουν σημεία στίξης και ότι τα σημεία στίξης προστέθηκαν αργότερα για δική μας βοήθεια.
Ωστόσο,
δεδομένου ότι και οι δύο πέθαιναν, δεν θα υπήρχε άλλη φορά που ο Ιησούς θα
μπορούσε να κάνει αυτή την δήλωση από εκείνη την ημέρα.
Επιπλέον, η
δήλωσή Του είναι απάντηση σε ένα συγκεκριμένο αίτημα, «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου». Ο λόγος που ο
Ιησούς τόνισε ότι ο άνθρωπος θα ήταν μαζί του εκείνη την ημέρα ήταν λόγω της
γενικής πεποίθησης ότι η Βασιλεία του Θεού θα ερχόταν στο τέλος του κόσμου. Ο
Ιησούς του είπε ότι θα εισέλθει αμέσως στην Βασιλεία του Θεού.
Νεκροί όχι αναίσθητοι ή ανύπαρκτοι
Η λέξη νεκρός χρησιμοποιείται στις Γραφές για ανθρώπους που υπάρχουν και έχουν τις αισθήσεις τους. Η Αγία Γραφή μιλάει για ανθρώπους που είναι πνευματικά νεκροί ενώ είναι ακόμα ζωντανοί.
Α’ Τιμ.ε:6 η δεδομένη όμως εις τας ηδονάς ενώ ζη είναι
νεκρά.
Ο άσωτος γιος
Ο άσωτος γιος ήταν σε κατάσταση πνευματικού θανάτου, ή διαχωρισμού, από τον Κύριο.
Λουκ.ιε:24 διότι ούτος ο υιός μου νεκρός ήτο και
ανέζησε, και απολωλώς ήτο και ευρέθη. Και ήρχισαν να ευφραίνωνται.
Σ’ αυτές τις
περιπτώσεις, οι άνθρωποι ήταν ζωντανοί και συνειδητοί όταν τους έλεγαν ότι
είναι νεκροί. Ο θάνατος δεν ήταν το τέλος της συνείδησης ή της ύπαρξης.
Ο Θεός και οι άγγελοι
Ο Θεός είναι Πνεύμα, όπως και οι άγγελοι. Δεν έχουν φυσική μορφή.
Ιωάν.δ:24 Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες
αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.
Οι άγγελοι
είναι επίσης πνεύματα.
Εβρ.α:14 Δεν είναι πάντες λειτουργικά πνεύματα εις
υπηρεσίαν αποστελλόμενα διά τους μέλλοντας να κληρονομήσωσι σωτηρίαν;
Ωστόσο, τόσο ο
Θεός όσο και οι άγγελοι έχουν συνείδηση. Ως εκ τούτου, όντα χωρίς σώμα μπορούν
να υπάρχουν σε συνειδητή κατάσταση.
είναι πολύ πλέον καλήτερον;
Αν ο Παύλος κοιμόταν στον θάνατο, πώς μπορούσε να λέει ότι το να πεθάνει, και να είναι με τον Κύριο, ήταν πολύ καλύτερο από το να είναι σε αυτό το σώμα;
Φιλ.α:23 Διότι στενοχωρούμαι υπό των δύο, έχων μεν
την επιθυμίαν να αναχωρήσω και να είμαι με τον Χριστόν· διότι είναι πολύ πλέον
καλήτερον·
Η συνειδητή
συντροφιά με τον Κύριο σε αυτή την ζωή θα ήταν καλύτερη από το να είσαι
αναίσθητος στην επόμενη.
Πνεύματα με τον Κύριο
Η Αγία Γραφή λέει ότι τα πνεύματα των δικαίων είναι ήδη με τον Κύριο.
Εβρ.ιβ:23 εις πανήγυριν και εκκλησίαν πρωτοτόκων
καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς, και εις Θεόν κριτήν πάντων, και εις πνεύματα
δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα,
Υπόσχεση
Η Βίβλος δίνει αυτή την υπόσχεση.
Αποκ.ιδ:13 Και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού λέγουσαν
προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι νεκροί, οίτινες αποθνήσκουσιν εν Κυρίω από του
νυν. Ναι, λέγει το Πνεύμα, διά να αναπαυθώσιν από των κόπων αυτών, και τα έργα
αυτών ακολουθούσι με αυτούς.
Δεν θα συμμετέχεις;
Πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτοί που έχουν μπει στην παρουσία του Θεού, δεν συμμετέχουν σε όλες τις ευλογίες αυτού του χώρου; Γιατί να φερθούν στην παρουσία του Θεού και να μην τους επιτρέπονται τα οφέλη της παρουσίας του Θεού;
Ήδη ξύπνιοι
Μια σειρά από αποσπάσματα μιλούν για πιστούς που είναι ήδη ξύπνιοι μέσα στην παρουσία του Θεού.
Πληρότητα
της χαράς
Αυτοί που είναι νεκροί είναι σε κατάσταση χαράς.
Ψαλμ.ις:11 Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής·
χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου· τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη
δεξιά σου.
Η ψυχές
κράζουν στην παρουσία του Θεού
Οι ψυχές των πιστών κράζουν στην παρουσία του Θεού.
Αποκ.ς:10 Και έκραξαν μετά φωνής μεγάλης, λέγοντες·
Έως πότε, ω Δέσποτα άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από
των κατοικούντων επί της γης;
Αυτές οι ψυχές έκραζαν στον ύπνο τους;
Και οι άπιστοι έχουν σσυνείδηση
Από την αναφορά που έδωσε ο Ιησούς για τον πλούσιο άνθρωπο και τον Λάζαρο (Λουκ.ις:19-31) ανακαλύπτουμε ότι οι άπιστοι έχουν επίσης τις αισθήσεις τους όταν είναι νεκροί.
Περίληψη
Η διδασκαλία του ύπνου της ψυχής λέει ότι οι ψυχές των νεκρών είναι αναίσθητες, περιμένοντας την ημέρα της ανάστασης.
Η Αγία Γραφή,
ωστόσο, δεν υποστηρίζει αυτόν τον ισχυρισμό. Οι Γραφές διδάσκουν ξεκάθαρα ότι
οι πιστοί νεκροί έχουν συνείδηση στην παρουσία του Κυρίου, ενώ οι άπιστοι
νεκροί έχουν τις αισθήσεις τους εκεί που βρίσκονται.
Ως εκ τούτου, ο ύπνος της ψυχής δεν είναι βιβλική διδασκαλία. Τα εδάφια που χρησιμοποιούνται για να αποδείξουν ότι οι νεκροί δεν έχουν συνείδηση δεν είναι πειστικά.