Μπορείς

"Μπορείς... 

Μπορείς - φίλε - ναι μπορείς να τσαλακώνεις την απαλή σκλαβιά του  βολέματος...
Μην ψάχνεις - του κάκου - να'βρεις εργαστήρι για να γίνεις ήρωας.
Έλα από δω...
Εδώ που δεν υπάρχουν εξώστες στον ήλιο. -
Εδώ, που φτάνει η μυρωδιά της ζωής απ' έξω - αχνά -
και μας σπάει τα ρουθούνια -
Εδώ, που μικρά - αναμάρτητα - παιδάκια, κίτρινα αμπελόφυλλα, έχουν μαγκωθεί στο μαυρισμένο νυχάκι της νύχτας,
Εδώ, που η ελπίδα του αύριο, φλούδα ζαρωμένου
μανταρινιού, κολυμπά σε λασπόνερα,
Εδώ, που ψυχούλες - νήπια ξεφυλλίζουν μες τα κελιά
όνειρα,
Μπορείς, ναι μπορείς να φυτέψεις λουλούδια σε ραγισματιές
της ψυχής,
Μπορείς, ναι μπορείς να βάλεις μουσικές στα βήματά
μας
Μπορείς, ναι μπορείς να σταματήσεις την αιμοραγία της
σιωπής. -
Μπορείς, ναι μπορείς, να ρίξεις, λίγα απ' τα ελέη της
ψυχής σου, πάνω σε άδεια χέρια
Μπορείς, ναι μπορείς να ρίξεις ένα κομμάτι ήλιου
στη ματιά μας.
Ριπές, σου στέλνω τα μηνύματα, που στοχεύουν
το πεδίο βολής της ύπαρξής σου. -
Βγαίνω στη ζητιανιά της Αγάπης, χωρίς ντροπή -
Μην μ' αναγκάζεις να σηκώσω το ρούχο μου και να
σου μοστράρω τις πληγές μου. - Δεν θα το κάνω...
.........ΕΛΑ, ΜΠΟΡΕΙΣ,
να κάνεις θολές ματιές να ξαστερώσουν
για κείνες τις "νεογέννητες" σου μιλώ, που μας μαθαίνουν
ν' αγναντεύουμε την ελπίδα.......(ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ)

........Δεν ξέρω, αν τούτα όλα τα ονειρεύτηκα ξύπνια,
ή τα συλλογίστικα στον ύπνο μου - μετά την βραδυνή μου προσευχή -
Μα σαν έτρεξα στους διαδρόμους της Φυλακής σήμερα,
είδα παιδικά ματάκια να σφυρίζουν τραγούδια στα πέλαγα -
Είδα, από κλειδωμένες ψυχούλες, να ξεφεύγει η χαρά απ' τους αρμούς και να πλημμυρίζει...
Είδα ανάμεσα σε σμιγμένα φρύδια, να κάθονται ζευγάρια περιστέρια
Μύρισα γύρω μου, τόση ΑΓΑΠΗ, αγάπη φορεμένη κατάσαρκα
σαν την φανέλλα της μάννας -
Είδα σπατάλη "θείας" προσφοράς -
Είδα "ΠΑΝΟ" ευγνωμοσύνης, να τα κρατούν αδύναμα χεράκια
Είδα χείλη να φιλούν στο στόμα τον ήλιο
Είδα καρδούλες να σεργιανίζουν φεγγάρια...

- Τι έγινε; ρώτησα κι αλλοιώτεψε ο καιρός σήμερα;
...Μοσχοβολάει Παράδεισος ή κάνω λάθος;
- Ήρθαν φίλοι... μ' αποκρίθηκαν...
- Δεν σας γνώρησα - .
...Δεν διαφέρατε από μας. -
...- Να οι Ήρωές μου .....Μονολόγησα..."

(επιστολή κρατούμενης-Γωγώ Παπαργυρίου)