Α. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
Β’ Κορ.ζ:10 “Διότι η κατά Θεόν λύπη γεννά μετάνοιαν προς σωτηρίαν
αμεταμέλητον.”
Μετάνοια είναι η κατά Θεό λύπη για την
αμαρτία. Ωστόσο, η λύπη για την αμαρτία από μόνη της δεν είναι μετάνοια, αν και
μπορεί να εργαστεί μετάνοια. Μετάνοια δεν είναι
μόνο η λύπη αλλά κι ο θάνατος ως προς την αμαρτία καθώς κι η ολοκληρωτική μεταστροφή που πρέπει
να ακολουθήσει. Ένα μικρό αγόρι είπε, “Είναι το να λυπηθείς τόσο ώστε να μην το
ξανακάνεις.”
Β. Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
Λουκ.ιγ:3 “Ουχί σας λέγω, αλλ’ εάν δεν μετανοήτε, πάντες ομοίως
θέλετε απολεσθή.”
Πρ.ιζ:30 “Τους καιρούς λοιπόν
της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους
πανταχού να μετανοώσι.”
Β’ Πέτρ.γ:9 “Αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.”