Πράξ.ιε:1-35
Α. ΡΗΓΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Όταν ο Παύλος κι ο Βαρνάβας επέστρεψαν από το
πρώτο τους αποστολικό ταξίδι, συγκέντρωσαν την εκκλησία. Είχαν να διηγηθούν μια
θαυμαστή ιστορία. Ο Θεός είχε ανοίξει την πόρτα της πίστης στους εθνικούς
(Πράξ.ιδ:27). Ο Θεός είχε επιβεβαιώσει με χάρη το λόγο Του και πολλές Εθνικές
εκκλησίες είχαν ιδρυθεί.
Το τί ο Θεός είχε κάνει ανάμεσα στους
Εθνικούς έγινε γρήγορα πλατιά γνωστό. Αυτό όμως άρχισε ν’ απασχολεί κάποια
άτομα στην Ιουδαία, ότι άνθρωποι έγιναν δεκτοί στην εκκλησία πριν να
περιτμηθούν. Μια αποστολή στάλθηκε στην Αντιόχεια για ν’ αμφισβητήσει το μήνυμα
το οποίο κήρυττε ο Παύλος. Συνεπώς, αυτοί ήρθαν κι άρχισαν να διδάσκουν, ότι
εάν δεν περιτμηθεί κάποιος, δεν θα σωθεί ποτέ. Αυτό έφερε μεγάλη σύγχυση
ανάμεσα στους πιστούς. Η ερώτηση έγινε τόσο ανησυχητική, ώστε ακόμη κι ο
Πέτρος, που επισκέφτηκε την Αντιόχεια, σκέφτηκε, ότι ίσως ήταν φρόνιμο να
σταματήσει να έχει κοινωνία με τους Εθνικούς και να φυλάξει την παλιά Ιουδαϊκή
παράδοση του διαχωρισμού.
