Ίσως να ανήκω στη τελευταία γενιά αγοριών όπου έζησε τα παιδικά της
χρόνια στην αλάνα, την βρομιά, την αντιπαλότητα και το βουνό. Δεν υπήρχε
μέρα που να μην επιστρέφω στο σπίτι βρόμικος και με εκδορές σε όλο το
σώμα μου. Ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο, ξεκινούσαμε από το πρωί τις
δραστηριότητες και τελειώναμε αργά το βράδυ, ακούραστοι και
ανεξάντλητοι από ενέργεια.
Παίζαμε ποδόσφαιρο, ποδήλατο, καλαθοσφαίριση,
κρυφτό, κυνηγητό και κάναμε κάθε λογής παιδικές μπαγαποντιές και
αταξίες. Αρπάζαμε μούρα και δαμάσκηνα από τις αυλές, επισκευάζαμε μόνοι
μας τα ποδήλατά μας, φτιάχναμε ξίφη από σανίδες και δόρατα από χοντρά
κλαδιά και παλεύαμε μεταξύ μας.
