Μια από τις μεγαλύτερες βιβλικές φυσιογνωμίες της Παλαιάς Διαθήκης είναι
ο προφήτης Ησαΐας. Η κλήση του στο προφητικό λειτούργημα πραγματοποιήθηκε το
740 π. Χ., τη χρονιά δηλαδή που ο βασιλιάς Οζίας πέθανε. Ο Θεός τον κάλεσε να
υπηρετήσει σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ιστορίας του λαού Ισραήλ.
Δυσκολότατη περίοδος, γιατί εσωτερικά υπήρχε πνευματική παρακμή και εξωτερικά η
χώρα κινδύνευε από την επικείμενη εισβολή των Βαβυλωνίων.
Μια γρήγορη ανάγνωση του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου του προφήτη Ησαΐα
μας βοηθάει να κατανοήσουμε το μέγεθος της πνευματικής αποσύνθεσης των Ισραηλιτών
και αν απλά συλλογισθούμε την καταστροφή που ακολούθησε, την πικρή αιχμαλωσία,
τους θανάτους και τους βιασμούς των κατοίκων της ένδοξης πόλης που τελικά έπεσε
στα χέρια των άγριων και αιμοδιψών κατακτητών, τότε διαπιστώνουμε τη δυσμενή
διακονική θέση του προφήτη.