Η σφαγή των νηπίων της Βηθλεέμ

Το επεισόδιο της Σφαγής των Νηπίων μνημονεύεται μόνο από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (β:16-18). Δεν μιλούν γι' αυτό ούτε οι άλλοι Ευαγγελιστές ούτε ο ιστορικός Ιώσηπος. Για το λόγο αυτό έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για την ιστορικότητα αυτής της περικοπής.

Παράξενο είναι, το πώς κάποιος που πίστευε στον ερχομό του Χριστού μπορούσε να ήταν τόσο ανόητος και να είχε τέτοια έπαρση που να νόμιζε, ότι θα ήταν σε θέση να ματαιώσει τον ερχομό Του.

Όσον αφορά στην μοναδική αναφορά από το Ματθαίο, η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν είναι το μοναδικό γεγονός που καταγράφεται μόνο από μια ιστορική πηγή, ο δε Ιώσηπος έχει παραλείψει και άλλα γεγονότα από την ιστορία του.

Γεγονότα

Η Μαρία

Μετά την εξιστόρηση της γέννησης του Ιησού και της επίσκεψής Του στο Ναό σε ηλικία 12 χρόνων, πολύ λίγα πράγματα αναφέρονται για τη Μαρία. Σύμφωνα με την επικρατούσα ερμηνεία του εδαφίου Ματθ.ιγ:55-56, ήταν μητέρα και έξι ακόμη τουλάχιστον παιδιών, εκτός από τον Ιησού.

Με την αίτηση της, έκανε ο Ιησούς το νερό κρασί στην Κανά, το πρώτο Του θαύμα (Ιωάν.β:1-11). Αργότερα, αναφέρεται ότι προσπάθησε να Τον πλησιάσει μέσα στο πλήθος (Ματθ.ιβ:46, Μάρκ.γ:31, Λουκ.η:19), και από τα λόγια που είπε τότε ο Ιησούς βγαίνει το συμπέρασμα ότι η ιδιότητά της σαν μητέρα Του, δεν της έδινε ειδικά πνευματικά πλεονεκτήματα. Ήταν παρούσα κατά τη σταύρωση και την εμπιστεύθηκε ο Ιησούς στη φροντίδα του Ιωάννη (Ιωάν.ιθ:25-27).

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Α. Ο ΗΡΩΔΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Ο Ηρώδης  έγινε βασιλιάς το έτος 37 π.Χ. και ονομάστηκε Μέγας.  Ήταν ικανός, σκληρός, ασυνείδητος και πονηρός πολεμιστής. Πάντοτε πήγαινε με το μέρος  των αρχόντων της Ρώμης και γι’ αυτό αμείφθηκε από τους ισχυρούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το 31 π.Χ. έγινε βασιλιάς σχεδόν ολόκληρης της Παλαιστίνης.

Ο Ηρώδης ήταν άκαρδος σ’ αυτούς που δεν τον άκουγαν. Αγάπησε και παντρεύτηκε την Μαριάμ, πριγκίπισσα των Ασμοναίων, αλλά επειδή την υποπτεύτηκε ότι συνωμοτούσε εναντίον του διέταξε να την δολοφονήσουν το 29 π.Χ. στη Σαμάρεια. Όλοι οι αντίπαλοί του εξουδετερώθηκαν αλύπητα.  Ακόμα και τα παιδιά του από τη Μαριάμ, δολοφόνησε, γιατί τα φοβότανε. Ο Ηρώδης πέθανε μανιακός μετά από χρόνια τύψεων συνειδήσεως και φρικτών αναλογισμών.

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (29)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΡΩΔΗ

Ο Ιώσηππος:

Στην απελπισία του για να επιζήσει έγινε κτηνώδης φερόμενος με αχαλίνωτο θυμό και πικρία προς όλους. Η αιτία για όλα αυτά ήταν ότι πίστευε ότι τον περιφρονούσαν και ότι το έθνος ευχαριστιόταν με τις δυστυχίες του.

Πέθανε μάλλον λίγους μήνες μετά το θάνατο των νηπίων (2 μήνες σύμφωνα με τον EDERSHEIM) και ο Ιησούς θα ήταν τότε περίπου 2 ετών.

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (28)

β:12-15 Ο Θεός οδηγεί τους Μάγους στον ύπνο τους να μην επιστρέφουν στον Ηρώδη και αυτοί υπακούουν, που σημαίνει ότι δεν ήταν μάγοι ζωδίων αλλά σοφοί που ήξεραν για τον ΓΙΑΧΒΕ (Ο Θεός δεν οδηγεί αυτούς που είναι δοσμένοι στο διάβολο).

Κατά τον ίδιο τρόπο ο Θεός προειδοποιεί τον Ιωσήφ με τον άγγελο και τον βιάζει να φύγει ταχέως (φεύγε! και όχι φύγε) γιατί πρόκειται ο Ηρώδης να προσπαθήσει να σκοτώσει το παιδί. Πράγματι ο Ιωσήφ έχοντας πλήρη συναίσθηση των εντολών του Θεού, δεν χρονοτριβεί ή ν’ αρχίσει να αμφιβάλει, αλλά παίρνει την οικογένειά του και φεύγει για την Αίγυπτο. Βλέπουμε πάλι τη θαυμαστή εκπλήρωση της προφητείας του Ωσηέ: «Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον Υιόν μου».

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Τα χρόνια του Χριστού

Α. Ο ΗΡΩΔΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Ο Ηρώδης  έγινε βασιλιάς το έτος 37 π.Χ. και ονομάστηκε Μέγας.  Ήταν ικανός, σκληρός, ασυνείδητος και πονηρός πολεμιστής. Πάντοτε πήγαινε με το μέρος  των αρχόντων της Ρώμης και γι’ αυτό αμείφθηκε από τους ισχυρούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το 31 π.Χ. έγινε βασιλιάς σχεδόν ολόκληρης της Παλαιστίνης.

Ο Ηρώδης ήταν άκαρδος σ’ αυτούς που δεν τον άκουγαν. Αγάπησε και παντρεύτηκε την Μαριάμ, πριγκίπισσα των Ασμοναίων, αλλά επειδή την υποπτεύτηκε ότι συνωμοτούσε εναντίον του διέταξε να την δολοφονήσουν το 29 π.Χ. στη Σαμάρεια. Όλοι οι αντίπαλοί του εξουδετερώθηκαν αλύπητα.  Ακόμα και τα παιδιά του από τη Μαριάμ, δολοφόνησε, γιατί τα φοβότανε. Ο Ηρώδης πέθανε μανιακός μετά από χρόνια τύψεων συνειδήσεως και φρικτών αναλογισμών.