ΕΞΟΔΟΣ Κεφ.ιθ & κ

 

Ο Ισραήλ στο Σινά.

 

Μετά απ’ αυτό το σύντομο τρίμηνο ταξίδι, οι Ισραηλίτες φτάνουν στο όρος Σινά, όπου για ένα χρόνο ο Θεός θα τους δώσει οδηγίες. Ο Μωυσής βρίσκεται σε στενή επαφή με τον Κύριο, γιατί εδώ εκπληρώνεται η υπόσχεση που του είχε δώσει προφητικά ο Κύριος (Έξ.γ:1-12).

Ο Μωυσής ξεχωρίζει από τον υπόλοιπο λαό και ανεβαίνει στο βουνό για να πάρει το μήνυμα που έχει ο Θεός για τον λαό Του  (ιθ:3).

Κάθε εργάτης του Θεού που θέλει να έχει επιρροή στους ανθρώπους, πρέπει να ζητά καιρό αποχωρισμού από τους ανθρώπους και απομόνωσης με τον Κύριο.

   (1)  ΤΟ ΚΑΠΝΙΖΟΝ ΟΡΟΣ (Έξοδ.ιθ:18-19, κ:18) Εντυπωσιακή η σκηνή που περιγράφεται εδώ. Ο ίδιος ο Κύριος μιλά στον λαό με τέτοιο τρόπο που τους κάνει να τρέμουν. Δεν ακούν μόνο τη φοβερή αντήχηση της σάλπιγγας που αυξάνει σταθερά σε ένταση, αλλά ακούν το θόρυβο των κεραυνών και βλέπουν τις λάμψεις απ’ τις αστραπές. Την ίδια στιγμή το όρος καπνίζει και σείεται, για να αποτυπώσει πάνω στο λαό τη μεγαλοπρέπεια και τη δύναμη του Θεού που υπηρετούν. Όταν σείεται ο τόπος από την παρουσία του Θεού, τότε καταλαβαίνεις την πραγματική σου αξία, ότι δεν είσαι αυτό που νομίζεις.

Χρόνια αργότερα, ο Μωυσής αναφέρεται σ’ αυτή τη σκηνή:

Διότι ερώτησον τώρα περί των προτέρων ημερών, αίτινες υπήρξαν πρότερόν σου, αφ' ης ημέρας εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον επί της γης, και ερώτησον απ' άκρου του ουρανού έως άκρου του ουρανού, αν εστάθη τι ως το μέγα τούτο πράγμα, αν ηκούσθη όμοιον αυτού. Ήκουσε ποτέ λαός την φωνήν του Θεού λαλούντος εκ μέσου του πυρός, καθώς συ ήκουσας, και έζησεν; Η εδοκίμασεν ο Θεός να έλθη να λάβη εις εαυτόν έθνος εκ μέσου άλλου έθνους με δοκιμασίας, με σημεία και με θαύματα και με πόλεμον και με κραταιάν χείρα και με εξηπλωμένον βραχίονα και με μεγάλα τέρατα, κατά πάντα όσα Κύριος ο Θεός σας έκαμε διά σας εν Αιγύπτω ενώπιον των οφθαλμών σου; εις σε εδείχθη τούτο, διά να γνωρίσης ότι ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός· δεν είναι άλλος εκτός αυτού. Εκ του ουρανού σε έκαμε να ακούσης την φωνήν αυτού, διά να σε διδάξη· και επί της γης έδειξεν εις σε το πυρ αυτού το μέγα, και τους λόγους αυτού ήκουσας εκ μέσου του πυρός (Δευτ.δ:32-36).

Αν τότε, αυτός ο λαός, άκουσε τη φωνή του Θεού, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο Θεός μιλά και σήμερα στο λαό Του που έχει πλυθεί με το πολύτιμο αίμα του Χριστού;

 

   (2)  ΔΙΔΕΤΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ. (Κεφ.κ). Ο Μωυσής λοιπόν παίρνει ένα πακέτο από νόμους, γραμμένους από το δάχτυλο του Θεού σε δύο πέτρινες πλάκες (Έξοδ.λα:18). Από τότε, αυτοί οι νόμοι, χρησιμοποιήθηκαν σαν η βάση της νομοθεσίας πολλών πολιτισμένων κρατών. Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Μωυσής έγραψε από μόνος του τις δέκα εντολές. Όμως είναι αδιανόητο άνθρωπος να έγραψε από δική του επινόηση ένα κώδικα νόμων, που δια μέσου των αιώνων, η νοημοσύνη όλων των ανθρώπων, να μην μπόρεσε να τους βελτιώσει. Σίγουρα, αυτό δεν είναι ανθρώπινο έργο, ο ίδιος ο Θεός έγραψε τις δέκα εντολές.

Θα ήταν καλό σε αυτό το σημείο να σημειωθεί η διαφορά μεταξύ του Νόμου και της χάρης. Ο Νόμος είναι η έκφραση αυτού που ο άνθρωπος όφειλε να είναι, ενώ η χάρη φανερώνει αυτό που ο Θεός είναι. Όταν ο άνθρωπος εξετάσει τον εαυτό του στο φως του νόμου, βλέπει ότι είναι ακριβώς αυτό που ο νόμος καταδικάζει. Πως μπορεί λοιπόν ν’ αποκτήσει ζωή με το νόμο; Για να ικανοποιήσω τις απαιτήσεις του νόμου, πρέπει να έχω τη ζωή.

Ο απόστολος Παύλος στη Ρωμ.ε:20 μας διδάσκει τον πραγματικό σκοπό του νόμου. Ο νόμος δόθηκε για να αποδείξει ότι ο αμαρτωλός είναι καθ’ υπερβολήν αμαρτωλός (Ρωμ.ζ:13).

Ήταν σαν ένας καθρέφτης που θα φανέρωνε την ηθική αποτυχία του ανθρώπου. Ο καθρέφτης μας φανερώνει την ακαταστασία μας αλλά δεν τη διορθώνει!

Αν βάλω τη νήμα της στάθμης δίπλα σ’ ένα κακοφτιαγμένο τοίχο, θα μου δείξει την αποτυχία, αλλά δεν τον επισκευάζει!  Αν μια σκοτεινή νύχτα βγω έξω με μια λάμπα, θα μου αποκαλύψει όλα τα εμπόδια και τις δυσκολίες που μπορεί να βρίσκονται στο δρόμο μου, αλλά δεν τα σηκώνει.

Ούτε ο καθρέφτης, ούτε το νήμα, ούτε η λάμπα δε δημιουργούν τα κακά που το καθένα αποκαλύπτει, αλλά ούτε τα σηκώνουν, μόνο τα φανερώνουν. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το νόμο: δε δημιουργεί το κακό στην καρδιά του ανθρώπου, αλλά ούτε το σηκώνει. Το αποκαλύπτει όμως με αλάνθαστη ακρίβεια.

Τα λέμε αυτά για να αποδείξουμε ότι μια απλή προσπάθεια τήρησης του νόμου δεν καθαρίζει από την ενοχή της αμαρτίας. Αυτό το κάνει η χάρη. Ο Παύλος λέει ότι ο νόμος ήταν πνευματικός ενώ αυτός ήταν σαρκικός και ο νόμος τον κατέκρινε. Όμως, στους Γαλ.γ:13 λέει ότι «Ο Χριστός εξηγόρασεν ημάς εκ της κατάρας του νόμου, γενόμενος κατάρα υπέρ ημών». Αυτό είναι μια εικόνα του έργου της χάρης του Θεού.