Επιστολές (45)

 

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

1. Η Ελπίδα του Καθαρισμού

Α΄ Ιωάννου γ:1-3

Η πιο αγιαστική επιρροή στην ζωή ενός πιστού είναι η ελπίδα, ότι θα δει τον Ιησού. Η αγάπη του Θεού μας επέτρεψε να γνωρίσουμε, ότι είμαστε παιδιά του Θεού, αλλά δεν γνωρίζουμε ολοκληρωτικά, τι πρόκειται να είμαστε. Όμως, γνωρίζουμε, ότι θα δούμε τον Ιησού και ότι θα είμαστε όμοιοι με Αυτόν. Αυτή είναι η ελπίδα της Εκκλησίας, και έχει μια τρομακτική επιρροή καθαρισμού (αγιασμού) στην ζωή του πιστού.

 

2. Υποχρέωση για καθαρισμό

Α΄ Ιωάννου γ:4-8

Στο εδάφιο 4 δίνεται ένας ορισμός της αμαρτίας: “Αμαρτία είναι η ανομία”. Ο διάβολος αμάρτησε από την αρχή και ο άνθρωπος, ο οποίος εμμένει στην αμαρτία είναι από τον διάβολο. Ο λόγος, που ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο, ήταν να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου. Ο Ιησούς ήρθε να σηκώσει τις αμαρτίες μας. Γι’ αυτό, δεν μπορεί κάποιος να εμμένει στον Χριστό και συγχρόνως να εμμένει στην αμαρτία - Ο δίκαιος θα ζει δίκαια, όπως ο Ιησούς Χριστός είναι δίκαιος - Δεν υπάρχει καμία εναλλακτική σ’ αυτήν την αρχή της αλήθειας.

 

3. Ο άνθρωπος, ο οποίος δεν μπορεί να αμαρτήσει

Α΄ Ιωάννου γ:9 : “Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού, αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ, και δεν δύναται να αμαρτάνει, διότι εγεννήθη εκ του Θεού.”

Αυτό δεν αναφέρεται σε μια μεμονωμένη πράξη αμαρτίας αλλά μάλλον στην διάπραξη της αμαρτίας από συνήθεια. Ο άνθρωπος που έχει αναγεννηθεί, έχει την φύση του Θεού να κατοικεί μέσα του. Σαν τέτοιος, είναι αδύνατο να εμμένει στην αμαρτία και συγχρόνως να μένει το σπέρμα του Θεού μέσα του. Ή είναι παιδί του διαβόλου, ή παιδί του Θεού. Σαν παιδί του Θεού, η φύση του Θεού δεν του επιτρέπει να ζει μια ζωή αμαρτίας.

 

4. Χαρακτηριστικά των παιδιών του Θεού.

Α΄ Ιωάννου γ:10-17

Εδώ γίνεται μια σύγκριση μεταξύ των παιδιών του Θεού και των παιδιών του διαβόλου:

 

Τα παιδιά του Θεού:

·     Αγαπούν τους αδελφούς (εδ.14).

·     Βάζουν τις ψυχές τους υπέρ των αδελφών (εδ.16).

·     Έχουν σπλάχνα οικτιρμών για τους αδελφούς που βρίσκονται σε ανάγκη (εδ.17).

 

Τα παιδιά του Διαβόλου:

·     Δεν αγαπούν τον αδελφό τους (εδ.10).

·     Μένουν στον θάνατο (εδ.14).

·     Μισούν τον αδελφό τους και είναι ανθρωποκτόνοι (εδ.15).

·     Κλείνουν τα σπλάχνα τους (εδ.17).

Επίσης, όπως ο Κάιν μισούσε τον Άβελ εξαιτίας των δίκαιων έργων του, έτσι ο κόσμος μισεί τα παιδιά του Θεού. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αυτό.

 

5. Η αληθινή δοκιμή

Α΄ Ιωάννου γ:18-24

Η αληθινή δοκιμή είναι, ότι αγαπάμε, όχι με λόγο, αλλά με έργο και αλήθεια. Εάν φυλάττουμε τις εντολές του και κάνουμε εκείνα, τα οποία ευχαριστούν Εκείνον, ξέρουμε ότι Εκείνος μένει μέσα μας και θα απαντήσει τις προσευχές μας (εδ.22).

Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε πάντα τις καρδιές μας. Μερικές φορές οι καρδιές μας μας κατακρίνουν, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να θυμόμαστε, ότι ο Θεός είναι μεγαλύτερος από τις καρδιές μας και γνωρίζει τα πάντα. Με το να αγαπάμε με έργο και αλήθεια, οι καρδιές μας θα στερεωθούν και θα έχουμε παρρησία προς τον Θεό (εδ.21).

 

Β. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

1. Ψευδοπροφήτες.

Α΄ Ιωάννου δ:1-6

Υπάρχουν πολλοί ψευδοπροφήτες. Θα αποκαλυφτούν από τα λάθη που διδάσκουν και το λανθασμένο πνεύμα, που τους εξουσιάζει. Η δοκιμασία αφορά στην αλήθεια της ενσάρκωσης και της θεότητας του Ιησού. Κάθε πνεύμα, το οποίο δεν ομολογεί την θεότητα του Ιησού είναι του κόσμου και είναι το πνεύμα του αντίχριστου. Κάθε ένας, ο οποίος ομολογεί την αλήθεια της ενσάρκωσης είναι από τον Θεό. Ο κόσμος ακούει αυτές τις ψευδοδιδασκαλίες επειδή έχει ένα συγγενές πνεύμα. Τα παιδιά του Θεού δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα απ’ αυτούς τους ψευδοδιδασκάλους και τα λανθασμένα πνεύματα, γιατί Αυτός, ο οποίος κατοικεί μέσα στις καρδιές μας είναι μεγαλύτερος από τις δυνάμεις του σκότους στον κόσμο.

 

2. Αγάπη

Α΄ Ιωάννου δ:7-21

Το υπόλοιπο του κεφαλαίου 4 αναφέρεται στην αγάπη. Δύο φορές δήλωσε ο Ιωάννης, ότι ο Θεός είναι αγάπη (εδ.8 & 16). Η αγάπη του Θεού αποδείχτηκε με τον θάνατο του Χριστού στον σταυρό, ώστε να έχουμε ζωή αιώνια.

Ο Θεός μας αγάπησε πριν Τον αγαπήσουμε εμείς, και εμείς Τον αγαπάμε, επειδή Αυτός πρώτος μας αγάπησε (εδ.19). Στο εδάφιο 18 η αγάπη έρχεται σε αντίθεση με τον φόβο. Η πραγματική απόδειξη, ότι ο άνθρωπος αγαπά τον Θεό, είναι ότι αγαπά τον αδελφό του. Εάν μισεί τον αδελφό του και λέει, ότι αγαπά τον Θεό, είναι ψεύτης.

 

Γ. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

1. Η απόδειξη της αγάπης μας.

Α΄ Ιωάννου ε:1-3

Καθένας, ο οποίος αγαπά τον Θεό θα αγαπά επίσης κι αυτούς, οι οποίοι γεννήθηκαν από τον Θεό. Η πραγματική απόδειξη του ότι αγαπάμε τον Θεό, είναι ότι θα φυλάττουμε τις εντολές Του. Οι εντολές του Θεού δεν είναι καταπιεστικές και θα φυλάττονται από όλους όσους Τον αγαπούν.

 

3. Η νίκη της πίστης

Α΄ Ιωάννου ε:4-5

Καθένας, ο οποίος έχει γεννηθεί από τον Θεό, νικά τον κόσμο. Η δύναμη, η οποία μας δίνει την νίκη είναι η πίστη, την οποία έχουμε στην θεότητα του Ιησού. Το άτομο, το οποίο νικά τον κόσμο είναι αυτό που πιστεύει στην θεότητα του Ιησού.

 

3. Οι μάρτυρες στην γη και στον ουρανό.

Α΄ Ιωάννου ε:6-9

Α’ Ιωάν.ε:7 Διότι τρεις είναι οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις είναι έν· (Βάμβας)

A’ Ιωάν.ε:7 ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες (κριτικό κείμενο UBS)

 

Αν και αυτό το εδάφιο χρησιμοποιείται συχνά απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχουν τρία πρόσωπα στην θεότητα, στην πραγματικότητα αντικρούει αυτή την άποψη, γιατί λέει ότι «ούτοι οι τρείς είναι έν». Πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν αυτή την φράση ώστε να εννοεί ενωτική μονάδα, όπως ένας άνδρας και μία γυναίκα είναι μία σάρκα. Όμως θα δείξουμε ότι αυτή η άποψη είναι βασικά πολυθεϊστική. Αν η λέξη «εν» αναφέρεται σε ενότητα αντί σε αριθμητικό προσδιορισμό, τότε η θεότητα μπορεί να θεωρηθεί σαν ομάδα θεών όπως είναι ένα συμβούλιο ή μια κυβέρνηση. Αν εννοεί ενότητα , τότε η πρόταση θα έπρεπε να λέει κανονικά «ούτοι οι τρείς συμφωνούσι ως έν».

Είναι αξιοσημείωτο, ότι δεν χρησιμοποιείται εδώ η λέξη Υιός αλλά Λόγος. Αν η λέξη Υιός είναι το όνομα ενός προσώπου της θεότητας κι αν αυτό το εδάφιο προσπαθεί να διδάξει ξεχωριστά πρόσωπα μέσα στη θεότητα, τότε γιατί χρησιμοποιεί την λέξη Λόγος και όχι Υιός;

Ο όρος Υιός δεν αναφέρεται πρωταρχικά στην θεότητα όπως αναφέρεται ο όρος Λόγος. Ο Λόγος δεν είναι ξεχωριστό πρόσωπο απ’ τον Πατέρα, όπως ένας άνθρωπος και ο λόγος του δεν είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα. Μάλλον, η έννοια του Λόγου, είναι η σκέψη ή το σχέδιο που είχε στο νου Του ο Θεός και στη συνέχεια η έκφραση αυτής της σκέψης.

Κατά το ίδιο σκεπτικό, το Άγιο Πνεύμα δεν είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο απ’ τον Πατέρα, όπως ένας άνθρωπος και το πνεύμα του δεν είναι δύο ξεχωριστά πρόσωπα. Ο όρος Άγιο Πνεύμα, περιγράφει τι ο Θεός είναι.

Μόλις ερμηνεύσαμε το εδάφιο Α’ Ιωάν.ε:7 κατά ένα τρόπο που ταιριάζει με όλη την Γραφή.

Ωστόσο, όλοι οι μελετητές της Βίβλου ομόφωνα συμφωνούν ότι αυτό το εδάφιο είναι νόθο, δεν είναι μέρος της Γραφής! Το κριτικό κείμενο U.B.S. με βαθμό βεβαιότητας {Α} που σημαίνει 100% δεν το περιλαμβάνει.

Η μετάφραση του Βάμβα το περιλαμβάνει, γιατί μια έκδοση της Κ.Δ. του 1522 που συνέταξε ο Έρασμος, το περιέχει. Στην πραγματικότητα ο Έρασμος είχε αποκλείσει αυτό το εδάφιο απ’ τις εκδόσεις του 1516 και 1519 γιατί δεν υπήρχε σε κανένα απ’ τα 5.000 Ελληνικά χειρόγραφα που είχε, παρά μόνο στη Βουλγάτα, την Λατινική έκδοση που χρησιμοποιούσε η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.

Η Καθολική εκκλησία πίεσε τον Έρασμο να συμπεριλάβει το εδάφιο αυτό στην έκδοσή του κι αυτός υποσχέθηκε ότι θα το κάνει αν του έβρισκαν έστω ένα χειρόγραφο που να το περιέχει. Αυτοί τότε «κατασκεύασαν» ένα τέτοιο και ο Έρασμος απρόθυμα και διστακτικά το πρόσθεσε, αν και το χειρόγραφο που του πήγαν ήταν του 1520! (Norman Geisler and William Nix, A General Introduction to the Bible, Chicago: Moody Press, 1968 σελίδα 370).

Απ’ αυτό το γεγονός, φαίνεται εύλογο ότι κάποιοι φανατικοί μεταφραστές είδαν το «τρείς είναι οι μαρτυρούντες» και αποφάσισαν να προσθέσουν μια μικρή διδασκαλία από μόνοι τους.

Γενικά, το αμφισβητούμενο εδάφιο είναι τελείως άσχετο με τις υπόλοιπες θέσεις του Ιωάννη σ’ αυτή την επιστολή και μάλλον διακόπτει τη λογική ροή του θέματος.

Αν και όλα τα γεγονότα δείχνουν ότι αυτό το εδάφιο δεν υπήρχε στην πρωτότυπη επιστολή του Ιωάννη, ο Θεός προστάτεψε και διατήρησε το λόγο Του. Παρά τις ανθρώπινες προσπάθειες, δεν επέτρεψε αυτό το εδάφιο να αντιφάσκει με τον λόγο Του.

Όταν οι στρατιώτες κέντησαν την πλευρά του Κυρίου μας στον σταυρό έτρεξε αίμα και νερό (Ιωάν.ιθ:34). Όπως ακριβώς η Εύα πλάστηκε από την πλευρά του Αδάμ, έτσι και η εκκλησία γεννήθηκε από αίμα και νερό από την πλευρά του Χριστού.

Στα εδάφια αυτά ονομάζονται τρία στοιχεία, τα οποία μαρτυρούν στη σωτηρία μας: Πνεύμα, νερό και αίμα. Ο Ιωάννης δήλωσε ότι τα τρία αυτά συμφωνούν. Όλα ομολογούν το ίδιο πράγμα.

 

4. Η μαρτυρία του Πνεύματος

Α΄ Ιωάννου ε:10:  “Οστις πιστεύει εις τον Υιόν του Θεού, έχει την μαρτυρίαν εν εαυτώ, όστις δεν πιστεύει εις τον Θεόν, έκαμεν αυτόν ψεύστην, διότι δεν επίστευσεν εις την μαρτυρίαν, την οποίαν εμαρτύρησεν ο Θεός περί του Υιού αυτού.”

Το παιδί του Θεού έχει την μαρτυρία μέσα του. Το Άγιο Πνεύμα μαρτυρεί στο πνεύμα μας, ότι γεννηθήκαμε από τον Θεό (Ρωμ.η:16)

 

5. “Ζωή εν τω Υιώ”

Α΄ Ιωάννου ε:11-13

Η αλήθεια, ότι η αιώνια Ζωή είναι “εν τω Υιώ” είναι πολύ σημαντική. Στον επίλογο του κεφαλαίου αυτού διαβάζουμε: “Ούτος είναι ο αληθινός Θεός, και η ζωή η αιώνιος” (εδ.20).

Το γεγονός είναι, ότι όποιος έχει τον Υιό έχει ζωή αιώνια. Εάν η παρουσία του Χριστού αποσυρθεί από τη ζωή κάποιου, τότε αυτός δεν έχει αιώνια ζωή. Δεν είναι δυνατό να κατέχει κάποιος την αιώνια ζωή και συγχρόνως να εμμένει σε εκούσια παρανομία.

 

6. Βεβαιότητα ότι θ’ απαντηθεί η προσευχή

Α΄ Ιωάννου ε:14-15

Υπάρχει μια οριστική βεβαιότητα ότι θ’ απαντηθεί η προσευχή όταν κάποιος προσεύχεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ο Θεός ακούει το παιδί Του, όταν προσεύχεται σύμφωνα με το θέλημα Του. Εάν ο Θεός ακούει, θα απαντήσει κιόλας.

 

7. Αμαρτία θανάσιμη

Α΄ Ιωάννου ε:16-17

Υπάρχει μια θανάσιμη αμαρτία, η οποία είναι ασυγχώρητη. Η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να συγχωρηθεί (Ματθ.ιβ:31-32). Είναι χάσιμο χρόνου να προσευχόμαστε για ένα άτομο, το οποίο έχει διαπράξει αυτή την αμαρτία.

Εάν το Άγιο Πνεύμα βάζει βάρος σε ένα άτομο, ώστε αυτό να προσευχηθεί, τότε είναι πιθανό, ότι δεν έχει διαπράξει αυτή την αμαρτία.

Μπορούμε να προσευχηθούμε για τον αδελφό μας, ο οποίος μπορεί μεν να έχει αμαρτήσει, αλλά η αμαρτία του δεν είναι θανάσιμη. Ο Θεός θα ακούσει, και θα του δώσει ζωή. Αυτό είναι ένα ακόμη δυνατό απόσπασμα της Γραφής, το οποίο αποκαλύπτει το σφάλμα της άνευ όρων αιώνιας ασφάλειας.

 

8. Η Γνώση του πιστού

Α΄ Ιωάννου ε:18-20

Εδώ αναφέρονται τέσσερα πράγματα, τα οποία γνωρίζει ο πιστός:

1.   “Πας ο γεννηθείς εκ του Θεού, δεν αμαρτάνει”.

2.   “Εκ του Θεού είμεθα και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται”.

3.   “Ο Ιησούς ήλθε, και έδωκεν εις ημάς νόησιν”.

4.   «Είμεθα εν Ιησού Χριστώ, ούτος είναι ο αληθινός Θεό»ς.

 

9. Επίλογος

Α΄ Ιωάννου ε:21: “Τεκνία, φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων. Αμήν.”

Ο Ιωάννης κλείνει την επιστολή του με μια νουθεσία κατά της ειδωλολατρίας. Οτιδήποτε παίρνει την θέση του Θεού στις καρδιές μας, γίνεται είδωλο. Πρέπει να φυλάττουμε τους εαυτούς μας από κάθε τι τέτοιας φύσης.