Είμαι σίγουρος, ότι ανάμεσα σ' όλες τις ερωτήσεις που έχουν γίνει μέσα στους αιώνες αυτή η ερώτηση υψώνεται σαν η πιο σημαντική. Γνωρίζοντας τη σοβαρότητά της, θα πρέπει να έχουμε την απάντηση βεβαιωμένη απ' το Θεό. Βέβαια, συναντάμε μια μεγάλη ποικιλία από απαντήσεις που έχουν δοθεί σ' αυτή την τόσο σημαντική ερώτηση. Μερικοί μάλιστα χρησιμοποιούν κι αρκετά εδάφια σαν επιχειρήματα για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους δώσουν μια μάταιη ελπίδα αιώνιας ζωής.
Μερικές απ' τις απαντήσεις που δίνονται σήμερα σ' αυτή την ερώτηση είναι: ''Γίνε μέλος της εκκλησίας μας'', ''Διάβαζε την Αγία Γραφή'', ''Προσεύχου κι ο Θεός θα σου δείξει''.
'Αλλοι λένε: ''Προσεύχου, διάβαζε τη Γραφή και κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς''. Ακόμα άλλοι μπορεί να πουν ''Ομολόγησε το Χριστό, βαπτίσου και να συμμετέχεις στο δείπνο του Κυρίου''.
Βέβαια, κάποιος μπορεί ν' αντιτάξει σ' όλα αυτά ότι ''Είναι έργα και δεν είναι απαραίτητα.Η σωτηρία είναι δώρο και σαν τέτοιο επιτυγχάνεται μόνο δια πίστεως. Πίστεψε ότι ο Χριστός κάρφωσε στο σταυρό το παρελθόν και το μέλλον σου κι αυτό είναι όλο''.
Κι ο φτωχός αμαρτωλός που χρόνια τώρα αισθάνεται ότι πρέπει να κάνει κάτι για την αιωνιότητα, δεν βρίσκει τίποτα καλύτερο κι έτσι αποδέχεται αυτό τον εύκολο δρόμο. Την άλλη μέρα, πάει στη δουλειά του και λέει στους φίλους του για την απόφαση που πήρε. Τους λέει τι ανακούφιση έφερε στη συνείδησή του αυτή η γνώση ότι όλα είναι τακτοποιημένα κι ότι αυτός από δω και στο εξής δεν χρειάζεται να στεναχωριέται. Δεν έρχεται σ' επαφή με το Σωτήρα με το σωστό τρόπο και χρόνια αργότερα, τον βρίσκουμε να είναι ο ίδιος, ο παλιός αμαρτωλός. Αν τον ρωτήσεις για τη σωτηρία της ψυχής του απαντά: ''Γιατί, αυτό το θέμα το έχω τακτοποιήσει εδώ και δέκα χρόνια και βέβαια είμαι Χριστιανός. Ο Ιησούς, ο Γιος του Θεού το έκανε για μένα''.
Μπορεί να υπάρχει κάτι πιο λυπηρό, απ' την απάτη στην οποία έχει οδηγηθεί αυτός ο άνθρωπος; Κι όμως, χιλιάδες άνθρωποι διακηρύττουν ότι είναι Χριστιανοί, ενώ στην ουσία είναι εξαπατημένοι με την ίδια ή κάποια παρόμοια απάτη.
Κάποτε μια γυναίκα ταξίδευε με το τρένο, κρατώντας ένα μωρό στην αγκαλιά της. Ήταν νύχτα, είχε πολύ κρύο κι έξω η χιονοθύελλα λυσσομανούσε. Η γυναίκα ήταν πολύ εκνευρισμένη και δεν έβρισκε ησυχία. Ένας συνταξιδιώτης που το παρατήρησε, τη ρώτησε τί συμβαίνει. Του είπε ότι ήθελε να κατέβει σε κάποιο μικρό σταθμό και φοβόταν μήπως αν δεν τον προσέξει, το τρένο τον προσπεράσει. Ο άνθρωπος αυτός προσπάθησε να την ανακουφίσει από τους φόβους της, λέγοντας της ότι ξέρει πολύ καλά τη διαδρομή επειδή την έχει κάνει πολλές φορές και ότι θα μπορούσε να την ειδοποιήσει έγκαιρα για να κατέβει εκεί που ήθελε. Κάποια στιγμή, ένας σταθμός ανακοινώθηκε απ' τα μεγάφωνα και το τρένο σταμάτησε. Ο ταξιδιώτης αυτός είπε στη γυναίκα: Κυρία μου, στον επόμενο σταθμό κατεβαίνετε. Το τρένο γρήγορα άφησε το μικρό σταθμό και ξεχύθηκε στο σκοτάδι. Μετά από λίγο ξανασταμάτησε. Ο κύριος βοήθησε τη γυναίκα να κατέβει μαζί με το μωρό και τις αποσκευές της και το τρένο έφυγε ξανά. Σε λίγο ένας άλλος σταθμός ανακοινώθηκε. Ο ταξιδιώτης ακούγοντας καλά, κατάλαβε ότι ήταν αυτός που η γυναίκα ήθελε να κατέβει. Τρέχοντας βρήκε τον ελεγκτή και τον ρώτησε τί συνέβη. Αυτός τον πληροφόρησε ότι η προηγούμενη στάση έγινε για να φτιάξουν κάτι στη μηχανή. Μέσα σ' αυτή τη φοβερή χιονοθύελλα, το τρένο άρχισε να πηγαίνει προς τα πίσω μέχρι εκεί που είχε κατέβει η γυναίκα. Δεν χρειάστηκε να την ψάξουν πολύ. Την βρήκαν παγωμένη να σφίγγει το μωρό στην αγκαλιά της.
Φαίνεται καθαρά ότι αυτός ο ταξιδιώτης δεν ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να δώσει οδηγίες, γιατί τις έδωσε λάθος. Ο οργανισμός των τρένων έχει τοποθετήσει ένα υπεύθυνο άτομο μέσα στο τρένο, το οποίο ξέρει πού είναι ο κάθε σταθμός κι είναι δική του υποχρέωση να δίνει οδηγίες.
Σήμερα, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός τέτοιων ατόμων που αποφασίζουν να εξηγήσουν στους άλλους πώς μπορεί να φτάσει κανείς στον ουρανό. Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε η ίδια τραγωδία. Πολλές ψυχές θα χαθούν για όλη την αιωνιότητα, επειδή τους δόθηκαν λάθος οδηγίες. Η θέση του δασκάλου, είναι μια θέση με πολύ μεγάλη ευθύνη (Ιάκωβος γ:1).
Αλλά ας γυρίσουμε στο λόγο του Θεού για να βρούμε την απάντηση σ' αυτή την τόσο σημαντική ερώτηση.
Πράξεις ις:30-34 Ο Παύλος κι ο Σίλας είχαν ριχτεί στη φυλακή και τα μεσάνυχτα καθώς έψαλλαν και δόξαζαν το Θεό έγινε μεγάλος σεισμός. Ο δεσμοφύλακας έπεσε κάτω μπροστά στα πόδια τους και είπε: ''Κύριοι, τί πρέπει να κάμω διά να σωθώ''; Αυτοί του απάντησαν: ''Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και θέλεις σωθή'' (εδ.30,31).
Μερικοί δεν διαβάζουν παρακάτω, και λένε ότι το μόνο που του είπε ήταν να πιστέψει. Όμως το εδάφιο 32 λέει: ''Και ελάλησαν προς αυτόν τον λόγον του Κυρίου''. Ποτέ κανείς δεν σώθηκε χωρίς το ευαγγέλιο που σημαίνει ότι όταν του είπαν το λόγο του Κυρίου του εξήγησαν για το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Ιησού (Α' Κορινθίους ιε:1-4). Εφόσον ο Παύλος ήξερε ότι αυτό είναι το ευαγγέλιο, σίγουρα θα τους εξήγησε ότι για να υπακούσουν στο ευαγγέλιο πρέπει κι αυτοί με τη σειρά τους να πεθάνουν μετανιώνοντας, να ταφούν βαπτιζόμενοι στο όνομα του Ιησού κι ότι Αυτός θα τους γέμιζε με την αναστημένη ζωή του Αγίου Πνεύματος.
Όλα αυτά πρέπει να εξηγήθηκαν στο δεσμοφύλακα, γιατί την ίδια ώρα, μέσα στη νύχτα, βαπτίστηκε στο νερό Πράξεις β:37,38.
Πράξεις η:26-40 Εδώ, ο άγγελος του Θεού λέει στο Φίλιππο να πάει στην έρημο να συναντήσει ένα Αιθίοπα ευνούχο που ταξίδευε πάνω στην άμαξά του. Αυτός ο ευνούχος διάβαζε από τον Ησαΐας νγ πώς ο Ιησούς οδηγήθηκε σαν αρνίο άφωνο.... Ρώτησε το Φίλιππο αν ο Ησαΐας το λέει αυτό για τον εαυτό του ή για κάποιον άλλο. ''Και ανοίξας ο Φίλιππος το στόμα αυτού....'' (εδ.35-37). Μήπως ο Φίλιππος του είπε μόνο: ''Πίστεψε και θα είσαι σωσμένος''; Όχι! λέει ότι: ''ευηγγελίσατο εις αυτόν τον Ιησούν'' και θα το έκανε με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν έφθασαν σε νερό, ο ίδιος ευνούχος ζήτησε να βαπτιστεί.
Ευαγγελιζόμενος τον Ιησού, θα του είπε για το θάνατο, την ταφή και την ανάστασή Του και πώς μπορεί να υπακούσει το ευαγγέλιο, μετανοώντας, βαπτιζόμενος στο όνομα του Ιησού και παίρνοντας το 'Aγιο Πνεύμα. Αν κι η Γραφή δεν αναφέρει ότι ο ευνούχος βαπτίστηκε με Πνεύμα 'Aγιο, μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι αν υπήρχε τόση δύναμη ώστε να αρπάξει το Φίλιππο και να τον μεταφέρει σε μια άλλη πόλη, αυτή η δύναμη ήταν αρκετή για να γεμίσει και τον ευνούχο με Πνεύμα 'Aγιο.
