ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 17 - Η εξιλέωση (1)

Α. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ

Εβρ.θ:22  «Και σχεδόν με αίμα καθαρίζονται πάντα κατά τον νόμον, και χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσις.»

Ολόκληρη η διδασκαλία της σωτηρίας είναι οικοδομημένη πάνω στην εξιλέωση η οποία επιτυγχάνεται με το θάνατο, τη θυσία του Χριστού. Εάν ο άνθρωπος μπορούσε να σωθεί διαφορετικά, ο Χριστός ποτέ δεν θα πέθαινε τον απολυτρωτικό θάνατο στο Γολγοθά.  Καθώς μελετούμε την εξιλέωση, μπορούμε να δούμε τι ο Θεός έκανε έτσι ώστε να προμηθεύσει σωτηρία στον πεσμένο άνθρωπο.

 

Ο σταυρός

"Διότι δεν με απέστειλεν ο Χριστός διά να βαπτίζω, αλλά διά να κηρύττω το ευαγγέλιον, ουχί εν σοφία λόγου, διά να μη ματαιωθή ο σταυρός του Χριστού. Διότι ο λόγος του σταυρού εις μεν τους απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμις Θεού" Α' Κορ.α:17-18

Εδώ βλέπουμε, ότι το κήρυγμα του σταυρού, είναι μωρία για μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων και το λυπηρό είναι ότι αυτοί που το κρίνουν έτσι, είναι απολλυμένοι, χαμένοι!

Ποιος σταύρωσε το Χριστό;

«Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών^. η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν^. και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν» (Ησαΐας νγ:5).
 

Σήμερα υπάρχει στον κόσμο μια περίεργη συνωμοσία σιωπής-ακόμα και στους θρησκευτικούς κύκλους- σχετικά με την ευθύνη του ανθρώπου για την αμαρτία, την πραγματικότητα της κρίσης για την αμαρτία, την ύπαρξη ενός οργισμένου Θεού και την ανάγκη για ένα σταυρωμένο Σωτήρα.

Ο μικρότερος σταυρός