Κάθομαι και σκέφτομαι, πως μπορούν να γίνουν αυτά που λες
μέσα στο λόγο σου; Πώς μπορείς να κατοικήσεις μέσα στην καρδιά μου;
Που βλέπεις τη δυσκολία; Στο χώρο ή στην κατάσταση της
καρδιάς σου;
Στο χώρο όχι. Μα σαν κάτι το υπερβολικό το βλέπω. Μα μου λες
και να κάνω, το καταλαβαίνω. Μα να καταλάβεις την ύπαρξή μου, το βλέπω κάτι σαν
πολύ μεγάλο και αφύσικο.