Παρόλο που ο Θεός φανερώθηκε με πολλούς και ποικίλους τρόπους τον
καιρό της Π.Δ., φανέρωσε τον εαυτόν Του για τελευταία φορά εν Χριστώ Ιησού:
Εβρ.α:1-2 Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι' ου έκαμε και τους αιώνας·
Στους Κολ.α:19 λέει: ὅτι ἐν
αὐτῷ εὐδόκησεν πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι.
Το ρήμα «κατοικώ» θα πει «διαμένω εις οίκον» και έχει την έννοια
της ΜΟΝΙΜΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ, ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ.
Αυτό φανερώνει ότι ο Θεός εν Χριστώ είναι η ΜΟΝΙΜΗ ΦΑΝΕΡΩΣΗ του
ΘΕΟΥ και όχι πια πρόσκαιρη.
Η λέξη «κατοικώ» όπως είπαμε φανερώνει μόνιμη διαμονή σε κάποιον
οίκον και είναι σε αντίθεση με το «παροικώ» που σημαίνει κατοικώ κάπου
προσωρινά.
Άρα βλέπουμε και από την ίδια τη λέξη «ΚΑΤΟΙΚΩ» ότι ο Πατέρας μια
για πάντα κατοίκησε και κατοικεί μέσα στον Χριστό Ιησού.
Έτσι, όσο αφορά στη φανέρωση του Πατρός εν Χριστώ, αυτή η φανέρωση
είναι οριστική και παντοτινή, έγινε με σκοπό να φανερωθεί ο Πατέρας Θεός σ’
εμάς τους ανθρώπους με τον καλύτερο και πιο εκφραστικό τρόπο.
Το ίδιο ακριβώς κάνει ο Θεός με τους αγίους Του. Κατοικεί εντός
μας μόνιμα δια του Πνεύματός Του, εφόσον είμαστε πληρωμένοι με το Πνεύμα Του
και θα συνεχίσει να κατοικεί στην αιωνιότητα.
Το περιεχόμενο στην Κολ.α:20 δείχνει το Θεό εν Χριστώ να
συνδιαλλάσει τον κόσμο προς τον εαυτόν Του, όπως στη Β’ Κορ.ε:19 φανερώνει το
σχέδιο του Θεού εν Χριστώ:
Κολ.α:15 ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ
θεοῦ τοῦ ἀοράτου,
Κολ.α:16 ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη
τὰ πάντα
Κολ.α:17 καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ
συνέστηκεν, είναι το κέντρο του σχεδίου και του σκοπού του Θεού.
Κολ.α:18 ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν
αὐτὸς πρωτεύων,
Κολ.α:19 ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησεν
πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι.
Κολ.α:20 καὶ δι' αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι
τὰ πάντα εἰς αὐτὸν εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, [δι' αὐτοῦ]
εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Ακόμη έχυσε το αίμα Του στο Σταυρό για να αποκαταλλάξει
(συμφιλιώσει) τα πάντα ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ (τον Πατέρα Θεό).
