Ο Kevin Carter κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τη φωτογραφία που τράβηξε στο Σουδάν το 1993 και η οποία δημοσιεύτηκε στους New York Times στις 26 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς.
Όταν ο Κevin έβγαλε την φωτογραφία δεν δούλευε για λογαριασμό κανενός περιοδικού ή οργανισμού και με τις φωτογραφίες του ήθελε να δείξει την πείνα που υπήρχε στο Σουδάν και στην Αφρική γενικά.
Η φωτογραφία απεικονίζει ένα υποσιτισμένο κοριτσάκι που σέρνεται για να φτάσει σε κέντρο διανομής τροφής ενώ παρακολουθείται από ένα όρνεο το οποίο περιμένει το θάνατο της για να κατασπαράξει το πτώμα της. Δέκα λεπτά περίμενε το όρνιο, δέκα λεπτά περίμενε και ο Kevin . Μετά κάθισε κάτω από ένα δέντρο και έκλαιγε, γιατί απαγορευόταν να βοηθήσει το παιδάκι να ζήσει. Όλο το περιστατικό κράτησε μισή ώρα μέχρι που έφυγε με το ελικόπτερο της επισιτιστικής βοήθειας. Ήταν ένα "τυχαίο" επεισόδιο, μισής ώρας στη ζωή του. Τόσο χρειάσθηκε για να πάρει το βραβείο . Τόσο ήταν αρκετό να χαθεί η ψυχή του για πάντα .
Το βραβείο έμαθε ότι το κέρδισε στις 12 Απριλίου του 1994. Το παρέλαβε στις 14 Μαΐου και μετά δύο μήνες, στις 27 Ιουλίου, αυτοκτόνησε.
Η φωτογραφία απεικονίζει ένα υποσιτισμένο κοριτσάκι που σέρνεται για να φτάσει σε κέντρο διανομής τροφής ενώ παρακολουθείται από ένα όρνεο το οποίο περιμένει το θάνατο της για να κατασπαράξει το πτώμα της. Δέκα λεπτά περίμενε το όρνιο, δέκα λεπτά περίμενε και ο Kevin . Μετά κάθισε κάτω από ένα δέντρο και έκλαιγε, γιατί απαγορευόταν να βοηθήσει το παιδάκι να ζήσει. Όλο το περιστατικό κράτησε μισή ώρα μέχρι που έφυγε με το ελικόπτερο της επισιτιστικής βοήθειας. Ήταν ένα "τυχαίο" επεισόδιο, μισής ώρας στη ζωή του. Τόσο χρειάσθηκε για να πάρει το βραβείο . Τόσο ήταν αρκετό να χαθεί η ψυχή του για πάντα .
Το βραβείο έμαθε ότι το κέρδισε στις 12 Απριλίου του 1994. Το παρέλαβε στις 14 Μαΐου και μετά δύο μήνες, στις 27 Ιουλίου, αυτοκτόνησε.
Μήν αφήσεις να έρθει η ώρα που είναι αργά για δάκρυα . Ειναι προτιμότερο να παραβιάζεις τους κανόνες των ανθρώπων και όχι του Δημιουργού σου
