Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

 

Κήρυγμα

 

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί ζουν. Η ζωή περνάει, κι αυτοί μπλεγμένοι στον έντονο ρυθμό της εποχής μας δεν βρίσκουν χρόνο ούτε για να σκεφτούν.

Είναι τραγικό να ζει κανείς χωρίς σκοπό. Μόνο να κουράζεται, να υποφέρει, να τρώει, να κοιμάται. Αυτό δεν είναι ζωή.

Γι’ αυτό πολλοί είναι δυστυχισμένοι βαθιά μέσα στην ψυχή τους, παρόλα τα αγαθά που ίσως έχουν.

Κάθε άνθρωπος έρχεται στον κόσμο μ’ ένα ανώτερο σκοπό: να του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει τον Δημιουργό του, να Τον εμπιστευτεί, για να πραγματοποιήσει Εκείνος στη ζωή του το σχέδιο της σωτηρίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος - Αγ. Μαρίνα

 

Κήρυγμα

 

Πικρία που προέρχεται από την υπερηφάνεια

Η πικρία είναι σαν το δηλητήριο.

Μερικές φορές πικραινόμαστε επειδή μας κακομεταχειρίζονται πραγματικά, αλλά μερικές φορές είμαστε πικραμένοι επειδή αρνούμαστε να παραδεχτούμε ότι κάνουμε λάθος.

Μια πικρόχολη κοπέλα κατηγορεί τους γονείς της για την δύσκολη σχέση τους, αντί να αναγνωρίζει την αχαριστία και την ασέβειά της.

Ένας πικρόχολος υπάλληλος κατηγορεί το αφεντικό του ότι είναι παράλογο αντί να αναγνωρίσει την ανευθυνότητα και την επαναστατική του στάση.

Κ α λ η μ έ ρ α ;

 

Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (4)

 

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

Ρωμ.ε:1 - η:39

 

Α. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ (Ρωμ.ε:1 - η:17)

 

1. Ρωμ.κεφ.ε

α. Τα αποτελέσματα της δικαίωσης δια πίστεως

Υπάρχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα της ενέργειας του Θεού να μας δικαιώνει μέσω της πίστης. Ο Παύλος είπε ότι η ειρήνη, η χαρά και η ελπίδα συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτά τα οφέλη.

Το πρώτο απ’ αυτά είναι η ειρήνη. Με το να έχει κηρυχτεί δίκαιος δια πίστεως, ο πιστός έχει ειρήνη με τον Θεό. Ειρήνη απλά σημαίνει ότι ο πόλεμος τελείωσε, τα όπλα της επανάστασης έπεσαν κάτω κι έγιναν δεκτοί οι όροι του Θεού. Αυτή η ειρήνη με τον Θεό σημαίνει κατάπαυση της έχθρας ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος - Αγ. Μαρίνα

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (3)

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Α. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

 

α:18-γ:20

 

1. Ανάλυση

Η δικαιοσύνη είναι το κλειδί στην σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι ασεβής κι έτσι δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον Θεό της άπειρης αγιότητας, του οποίου ο θρόνος έχει εγκαθιδρυθεί εν δικαιοσύνη.

Ο άνθρωπος είναι ένοχος και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να επανορθώσει την κατάστασή του. Εάν ο Θεός δεν έχει δικαιοσύνη γι’ αυτόν, ο άνθρωπος είναι χαμένος.

Ο άνθρωπος πάντοτε επικαλείται την αθωότητα για τον εαυτό του. Πριν ο άνθρωπος φερθεί στη γνώση της σωτηρίας, πρέπει πρώτα να δει τον εαυτό του τελείως ένοχο ενώπιον του Θεού. Σ’ αυτά τα εδάφια της Γραφής, ο απόστολος Παύλος καθαρά φανερώνει ότι ο άνθρωπος είναι ένοχος μπροστά στον Θεό. Εκτός απ’ τον Κύριο δεν υπάρχει κανείς άλλος δίκαιος. Ο Παύλος ασχολήθηκε μ’ αυτό δείχνοντας 4 τάξεις ένοχων ανθρώπων:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

Κήρυγμα

 

Επιστολές (2)

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ Ι

 

Α.  ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Γράφτηκε από τον απόστολο Παύλο. Απ’ το πρώτο κιόλας εδάφιο συστήνει τον εαυτό του σαν υπηρέτη του Ιησού Χριστού, που έχει καλεστεί να είναι απόστολος και ξεχωρισμένος για το ευαγγέλιο του Θεού.

Ο όρος υπηρέτης σημαίνει «υπηρέτης σε δεσμά». Ο απόστολος Παύλος βλέπει τον εαυτό του σαν ένα δεμένο δούλο του Ιησού Χριστού. Σ’ αυτό το μάθημα βλέπουμε την αρχή που στην πραγματικότητα οδήγησε την ζωή του Παύλου: «Ούτω πρόθυμος είμαι, το κατ’ εμέ, να κηρύξω το ευαγγέλιον» (εδαφ.15). Σ’ αυτή την δήλωση βρίσκουμε αυτό που οδήγησε τον Παύλο μέσα σ’ ολόκληρη την διακονία του και τον έκανε να είναι τόσο σπουδαίος απόστολος.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

 

Κήρυγμα

 

Οι επιστολές (1)

 

ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

 

 Α. ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν 21 επιστολές, από τις οποίες οι 14 είναι γραμμένες απ’ τον απόστολο Παύλο.

Υπάρχει μια ορισμένη αρμονία στην Καινή Διαθήκη και οι επιστολές θα πρέπει να μελετηθούν μετά το βιβλίο των Πράξεων. Οι συγγραφείς των επιστολών, με εξαίρεση τον Ιούδα, ήταν όλοι ηγετικές προσωπικότητες  στο βιβλίο των Πράξεων.

Το μήνυμα που βρίσκουμε στο ιστορικό βιβλίο των Πράξεων κυρίως αναφέρεται στους άπιστους, ενώ οι επιστολές γράφτηκαν σε πιστούς. Ο σκοπός του βιβλίου των Πράξεων είναι να ευαγγελίσει, ενώ ο σκοπός των επιστολών είναι να διδάξουν, να καθοδηγήσουν και να εποικοδομήσουν. Το βιβλίο των Πράξεων απαντά στην ερώτηση: “Τί να κάνω για να σωθώ”; Οι επιστολές απαντούν στο “Τί πρέπει να κάνω για να ζήσω για τον Χριστό αφού σώθηκα”;

Όπως υπάρχει σχέση και αρμονία ανάμεσα στις Πράξεις και τις επιστολές, το ίδιο ισχύει και για τις επιστολές μεταξύ τους. Οι συγγραφείς ποτέ δεν αντιφάσκουν μεταξύ τους αν και ο καθένας τους είχε ένα  προσωπικό θέμα.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Λέρος - Αγ. Μαρίνα

 

Κήρυγμα

 

Κανείς δεν είναι ουδέτερος.

Κανείς δεν είναι ουδέτερος. Όλοι πιστεύουμε σε ορισμένο τρόπο ζωής, σε κάποια θρησκεία και οι πεποιθήσεις αυτές είναι κάποιες καλές και κάποιες όχι.

Μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι συντηρητικοί, οι φιλελεύθεροι, οι θρησκευόμενοι και οι μη θρησκευόμενοι είναι προκατειλημμένοι εναντίον εκείνων με αντίθετες απόψεις. 

Στην πραγματικότητα, η μελέτη έδειξε ότι όλοι είναι «το ίδιο» προκατειλημμένοι.

Ωστόσο, δεν χειρίζονται όλοι τις διαφορές τους «το ίδιο». 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Nearer My God to Thee Instrumental Heavenly Harp Hymn Music

Θεσσαλονίκη - Καλαμαριά

 

Κήρυγμα

 

Με την πίστη κατανοούμε τον κόσμο και την ζωή

 
Εβρ.ια:1-3

Οι άνθρωποι προς τους οποίους γράφτηκε η επιστολή αυτή, είχαν τον πειρασμό να επιστρέψουν στον Ιουδαϊσμό και να εμπιστευθούν τον νόμο του Μωυσή για την ζωή τους για διάφορους λόγους.

Ένας, ήταν ο διωγμός που αντιμετώπιζαν. Ένας άλλος, ήταν πως μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες πίεσης, το να ανήκει κάποιος σε μια ήδη γνωστή θρησκεία ήταν πιο εύκολο από το να ακολουθεί μια «σέκτα» όπως ήταν ο χριστιανισμός ακόμη την εποχή εκείνη.

Υπήρχε ακόμα ο κίνδυνος να εμπιστευθούν τελικά ορατά πράγματα παρά τον αόρατο Θεό. Υπήρχε κίνδυνος αντί να πάνε προς την ωριμότητα και την τελειότητα να πισωγυρίσουν. Γι’ αυτό γράφει: