Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Λογικά θα έπρεπε να είναι «το έτος μηδέν», εφόσον το χριστιανικό ημερολόγιο που χρησιμοποιούμαι έχει σαν αφετηρία του το γεγονός της γέννησης του Χριστού. Κι όμως, δεν είναι «το έτος μηδέν» η αρχή του ημερολογίου μας.

Πρώτα απ’ όλα, όταν καθιερώθηκε το χριστιανικό ημερολόγιο τον 6^ο αιώνα μ.Χ. το «μηδέν» δεν ήταν ακόμα γνωστό στα μαθηματικά. Το σύμβολο του «μηδέν» χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τους Ινδούς γύρω στο 400 μ.Χ.

Οι Άραβες το υιοθέτησαν από τους Ινδούς όταν εισέβαλαν στην Ινδία περί το 700 μ.Χ. Κατόπιν έφεραν την ιδέα του «μηδέν» στην Ευρώπη γύρω στο 1200 μ.Χ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Ο Αη Βασίλης δεν υπάρχει!

Απόδειξη:

Δεν υπάρχουν γνωστά είδη ταράνδου που να πετάνε. Υπάρχουν όμως 300.000  ζωντανοί οργανισμοί που δεν έχουν ακόμα καταγραφεί και παρόλο που οι πιο  πολλοί είναι μικροοργανισμοί και έντομα αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται η  ύπαρξη ιπτάμενων τάρανδων, που μόνο ο Αη Βασίλης έχει δει.

Υπάρχουν συνολικά 2 δις παιδιά (κάτω των 18) στον κόσμο. Ο Αη Βασίλης όμως  δεν εξυπηρετεί τους Ινδουιστές, Εβραίους, Βουδιστές, Μωαμεθανούς κλπ οπότε η δουλειά του περιορίζεται στο 15% του συνόλου, δηλαδή περίπου 378 εκατομμύρια παιδιά. Με ένα μέσο αριθμό 3.5 παιδιών ανά σπίτι μας κάνει 91.8 εκατομμύρια σπίτια θεωρώντας αξιωματικά ότι υπάρχει τουλάχιστον 1 καλό παιδί σε κάθε σπίτι.

Ο Αη Βασίλης έχει 31 ώρες Χριστούγεννα στη διάθεσή του, χάρη των ζωνών ώρας ταξιδεύοντας δυτικά. σημαίνει ότι πρέπει να διεκπεραιώσει 1.000 περίπου επισκέψεις το δευτερόλεπτο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Παρόλο που:

• ούτε ο Θεός ζήτησε να γιορτάζονται τα «Χριστούγεννα»

• ούτε ο Χριστός γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου

• ούτε η αποστολική εκκλησία γνώριζε καμιά τέτοια γιορτή

Παρόλο που ο ειδωλολατρικός κόσμος ΖΗΤΑΕΙ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΤΟΥ (τα “Χριστούγεννα” γιορτάζονται παγκοσμίως ασχέτως θρησκείας), o χριστιανικός κόσμος «τιμάει» άλλη μια φορά τη ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΥ (αν μη τι άλλο), κυκλωμένος από διάφορα τερατάκια αμερικανο-ιαπωνικής νοσηρής φαντασίας, με φωτεινά δέντρα και γιρλάντες, με τον άνοστο χοντρομπαλά «Σάντα Κλάους» – που αδικαιολόγητα επιμένουν να ονομάζουν «Αϊ Βασίλη»– και οπωσδήποτε ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ!

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Τα κάλανδα

Το έθιμο της «Ειρεσιώνης», τα αρχαία κάλαντα

Φυσικά η λέξη για τα «κάλαντα» είναι δανεισμένη από τη ρωμαϊκή γιορτή των καλένδων, που με τη σειρά της όμως απηχεί ένα ακόμα πιο αρχαίο, ελληνικό έθιμο, αυτό της Ειρεσιώνης.

Η Ειρεσιώνη (από το είρος, έριον = μαλλί προβάτου), ήταν ένα κλαδί ελιάς  στολισμένο με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά). Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανεψιώνος (22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου), παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιφέρανε την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Μια Χριστουγεννιάτικη Προφητεία

Μιχαίας ε:1-6 - Ματθαίος β:5-6

Ξεκινώντας την παρουσίαση της ζωής και του έργου του Κυρίου μας, ο Ματθαίος βάζει το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα χτίσει την αφήγησή του. Έτσι στα πρώτα δύο κεφάλαια ηχεί επανειλημμένα η φράση, δια να πληρωθή το ρηθέν... (α:22, β:5, 15, 17, 23).

Ο Ματθαίος θέλει να μας δείξει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι η εκπλήρωση της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο Μεσσίας στο πρόσωπο του οποίου κάθε προφητεία, κάθε θεσμός, κάθε λυτρωτικό γεγονός της ιστορίας του Ισραήλ, βρίσκει την εκπλήρωσή του. Η αναφορά του Ματθαίου β:5-6 στην προφητεία του Μιχαία, εντάσσεται λοιπόν μέσα στο πλαίσιο της παρουσίασης του Ιησού Χριστού σαν εκπλήρωση των αιώνιων υποσχέσεων του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Χριστουγεννιάτικα

Μήνας Δεκέμβρης. Άλλη μια φορά ο λεγόμενος χριστιανικός κόσμος άρχισε τις προετοιμασίες του για τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων.

Μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί, περιμένουν κάτι το ιδιαίτερο τις μέρες αυτές. Οι έμποροι περισσότερα κέρδη, τα ταχυδρομεία πολλές κάρτες, οι φτωχοί την ελεημοσύνη, οι εκκλησίες τους «πιστούς» και οι μισθωτοί τον 13ο μισθό. Ο καθένας, και ιδιαίτερα τα παιδιά, ονειρεύονται τι δώρα θα πάρουν.

Μέσα στον κόσμο που πηγαινοέρχεται μπρος από τις στολισμένες βιτρίνες, βλέπω κι εσένα, φορτωμένη με χίλια δυο πακέτα. Αγόρασες δένδρο, πολύχρωμες μπάλες, δώρα για τον άντρα, τα παιδιά και τους συγγενείς. Πήρες κάρτες, καινούργιο φόρεμα κ.λ.π.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο έχων ώτα διά να ακούη ας ακούη.

Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε, αυτά τα λόγια;

Στα Ευαγγέλια, ο Ιησούς μιλά για εκείνους που έχουν «ώτα διά να ακούουν», όταν έλεγε κάτι δύσκολο ή μία παραβολή (Ματθ.ια:15, Μάρκ.δ:9,23). Ποιος είναι αυτός που έχει αυτιά για να ακούει; Τα αυτιά είναι κάτι που όλοι οι άνθρωποι έχουν. Αλλά υπάρχει μια διαφορά μεταξύ του να έχεις αυτιά και να έχεις «αυτιά για να ακούς».

Αυτή η προειδοποίηση είναι από τις πιο σοβαρές μέσα στο λόγο του Θεού. Είναι ένα κάλεσμα ν’ ανοίξουμε στ’ αλήθεια τ’ αυτιά μας και να προσέξουμε τι λέει ο Θεός. Δεν αφορά τη φυσική μας ακοή, αλλά την πνευματική.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τα τελευταία Χριστούγεννα, ποια θα ’ναι;

Από τη γέννηση του Χριστού, περίπου δυο χιλιάδες δεκαεννιά φορές γύρισε η γη γύρω απ’ τον ήλιο. Και πάνε κι έρχονται. Και κάποια τελευταία απ’ όλα θα πάνε και δε θα ξανάρθουν. Γιατί; Διότι στο μεταξύ θα ‘χει φανερωθεί Εκείνος. Ο Ιησούς Χριστός, ο Γιος του Θεού, του οποίου τον πρώτο ερχομό δεν θα χρειαστεί πια να θυμηθούμε. Έναν ερχομό που διαρκώς μας θύμιζε και μας πρόσφερε αιώνια σωτηρία της ψυχής μας. Τούτος ο δεύτερος, θάναι ερχομός για κρίση, για απονομή δικαιοσύνης, για τον τελικό διαχωρισμό των πιστών απ’ τους απίστους, των προβάτων από τα ερίφια.

Κ α λ η μ έ ρ α

….εκ της Ουρίου….

Αυτές τις μέρες, όλων η προσοχή - ενσυνείδητα ή ασυνείδητα - στρέφεται στα πρώτα κεφάλαια των Ευαγγελίων, εκεί που εξιστορούνται τα γεγονότα γύρω από τη γέννηση του Ιησού Χριστού, όπου περιλαμβά­νονται και οι γενεαλογίες Του (Ματθ.α:1-16, Λουκ.γ:23-30)

Βέβαια οι γενεαλογίες είναι από τα πιο ανιαρά κείμενα της Βίβλου και τις περισσότερες φορές, αν δεν τα προσπερνάμε - τα διαβάζουμε στα γρήγορα χωρίς να δίνουμε μεγάλη προσοχή στα δύσκολα ονόματα που τις αποτελούν!

Ωστόσο κι αυτά τα κουραστικά εδάφια εί­ναι λόγος Κυρίου και περιέχουν ψήγματα χρυσού. Ένα τέτοιο σημείο μελετούμε στο άρθρο μας αυτό και πιο συγκεκριμένα αυτό που αναφέρεται και στον τίτλο «Δαβίδ δε ε­γέννησεν τόν Σολομώντα έκ τής του Ούρίου» (Ματθ.α:6).

Κ α λ η μ έ ρ α

Πριν από περίπου 2.000 χρόνια

Πριν από περίπου 2.000 χρόνια, ένα μωρό γεννήθηκε από μια γυναίκα που την έλεγαν Μαρία. Το μωρό ονομάστηκε Ιησούς. Η γέννηση του Ιησού δεν ήταν συνηθισμένη. Η Μαρία ήταν παρθένα, και γέννησε τον Ιησού από το Άγιο Πνεύμα. Η γέννηση αυτή ήταν ένα θαύμα. Δεν διάλεξε η Μαρία το όνομα του μωρού, γιατί του δόθηκε από τον ουρανό. Ένας άγγελος είπε στον Ιωσήφ, που επρόκειτο να γίνει ο σύζυγός της Μαρίας, «θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν· διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ.α:21).

Ο Ιησούς ονομαζόταν και Εμμανουήλ που σημαίνει «Μεθ' ημών ο Θεός» (Ματθ.α:23). 

Ο άνθρωπος Ιησούς ήταν το μέσο που ο Θεός φανερώθηκε στους ανθρώπους για να τους σώσει από την ποινή της αμαρτίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η Τραγωδία των Χριστουγέννων

Ημέρα χαράς και αγαλλίασης για τον ουρανό και τη γη ήταν η ημέρα που γεννήθηκε ο Χριστός. Οι αιθέρες γέμισαν από τον αγγελικό ύμνο. Οι ποιμένες της Βηθλεέμ εχάρησαν χαράν μεγάλην, όπως τους το μήνυσε ο άγγελος: Ιδού ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην...

Και όμως υπήρξαν άνθρωποι, που όχι μονάχα έχασαν την ευκαιρία να απολαύσουν τη χαρά της γέννησης του Χριστού, αλλά και παρέμειναν τραγικές μορφές μέσα στο φωτεινό και χαρούμενο πλαίσιό της.

Και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν τέτοιες τραγικές μορφές. Γι' αυτούς η γέννηση του Χριστού είναι μάλλον τραγωδία. Γιατί τραγωδία είναι να πεθάνεις από δίψα όταν μπροστά σου είναι η πηγή. Τραγωδία είναι να χάσεις την ευκαιρία να απολαύσεις το φως και να μείνεις για πάντα στο σκοτάδι. Τραγωδία είναι να χαθείς όταν ο Σωτήρας σου έχει έλθει τόσο κοντά σου!

Κ α λ η μ έ ρ α

«Ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα» (Ματθ.β:10)

Μία από τις πιο δημοφιλείς σκηνές που βλέπει κανείς κατά την περίοδο των Χριστουγέννων είναι αυτή των τριών μάγων που προσφέρουν δώρα στον Ιησού, ενώ είναι στη φάτνη. Κάποιοι έχουν προτείνει ότι αυτοί οι άντρες ήταν μάγοι με την κακή έννοια, ή ίσως αστρολόγοι. Ωστόσο, αυτό απλά δεν είναι αλήθεια.

Οι πιο απροσδόκητοι και μυστηριώδεις χαρακτήρες του ιστορικού της γέννησης του Ιησού, όπως μας το εξιστορεί ο ευαγγελιστής Ματθαίος, δε θα είχαμε κανένα δισταγμό να πούμε πως είναι οι μάγοι από την ανατολή.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η σφαγή των νηπίων της Βηθλεέμ

Το επεισόδιο της Σφαγής των Νηπίων μνημονεύεται μόνο από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (β:16-18). Δεν μιλούν γι' αυτό ούτε οι άλλοι Ευαγγελιστές ούτε ο ιστορικός Ιώσηπος. Για το λόγο αυτό έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για την ιστορικότητα αυτής της περικοπής.

Παράξενο είναι, το πώς κάποιος που πίστευε στον ερχομό του Χριστού μπορούσε να ήταν τόσο ανόητος και να είχε τέτοια έπαρση που να νόμιζε, ότι θα ήταν σε θέση να ματαιώσει τον ερχομό Του.

Όσον αφορά στην μοναδική αναφορά από το Ματθαίο, η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν είναι το μοναδικό γεγονός που καταγράφεται μόνο από μια ιστορική πηγή, ο δε Ιώσηπος έχει παραλείψει και άλλα γεγονότα από την ιστορία του.