Εβρ.ιγ:1-2
Όταν ο Ιώβ δυσκολευόταν μέσα στην αρρώστια
του, μία από τις αρετές που είπε πως δεν παραμελούσε ποτέ, ήταν η φιλοξενία: Ο ξένος δεν διανυκτέρευε έξω· άνοιγα την
πόρτα μου στον οδοιπόρο (Ιώβ λα:32).
O
Κύριος είχε πει πως ο Ιώβ ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος που φοβόταν το Θεό κι
έμενε μακριά απ’ το κακό (Ιώβ α:1).
Όσο πίσω και να πάμε στην Αγία Γραφή, ένα
από τα καθήκοντα τα οποία ο Θεός ανέθεσε στο δίκαιο άνθρωπο είναι η φιλοξενία,
η θέληση να καλωσορίσεις ξένους ανθρώπους στο σπίτι σου. Είναι η αγάπη για τον
ξένο, η επιθυμία να κάνεις χώρο στη ζωή σου για κάποιον που δεν είναι στην
καθημερινότητά σου.
Στην Καινή Διαθήκη ξαναδίνεται έμφαση στο
καθήκον αυτό των πιστών.
Ρωμ.ιβ:13, εις τας χρείας των αγίων
μεταδίδοντες, την φιλοξενίαν ακολουθούντες..
