«Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και Εγώ θέλω σας
αναπαύσει.» (Ματθ.ια:28)
Υπάρχουν λέξεις χαρακτηριστικές, πλούσιες σε νόημα και
περιεχόμενο, που από μόνες τους μπορούν να αποδώσουν με περισσή ακρίβεια την
προσφορά της σωτηρίας του Ιησού Χριστού στον αμαρτωλό άνθρωπο. Μία τέτοια είναι
η λέξη ανάπαυση. Εκφράζει απόλυτα και την πραγματική ανάγκη του, αλλά και την
ομορφιά και το βάθος της σωτηρίας του Ιησού Χριστού. Η ανάπαυση στον κουρασμένο
και καταφορτωμένο αμαρτωλό άνθρωπο είναι σαν να του προσφέρεις ζωή ενώ δεν
ζούσε. Ανάπαυση και στην κουρασμένη του καρδιά και στην κουρελιασμένη του ψυχή,
αλλά και στο καταπονημένο σώμα του. Αν κάτι αποζητά απελπισμένα ο αμαρτωλός άνθρωπος,
αυτό είναι η ανάπαυση. Δοκιμάζει λύσεις, ακολουθεί υποσχέσεις, δαπανά και
προσπαθεί. Είναι έτοιμος να αγκαλιάσει ό, τι του υπόσχεται την πολυπόθητη
ανάπαυση.
