Αυτό το εδάφιο μιλά για την απόλυτη μονότητα και ενότητα του Ιησού με τον Πατέρα. Δεν λέει, «εγώ και ο πατέρας συμφωνούμε στο ίδιο», σαν να ήταν ενωμένοι στον σκοπό την προστασία ή οτιδήποτε άλλο, αλλά «εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα».
Αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς αναγνωρίζει ότι είναι ο Πατέρας. Ο
Ιησούς, σαν Πατέρας μας, είναι προστάτης μας, ενωμένος με την σάρκα με τέτοιο
τρόπο ώστε να σχηματίζουν ένα πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό.
Ο ισχυρισμός αυτός του Χριστού, δεν πέρασε απαρατήρητος από
τους αυστηρά μονοθεϊστές Εβραίους που αποτελούσαν το ακροατήριό Του. Κατάλαβαν
πολύ καλά τι έλεγε και Του το είπαν. Γι’ αυτό πήραν πέτρες για να Τον
σκοτώσουν, «διότι συ άνθρωπος ων κάμνεις σεαυτόν Θεόν»
(εδ.33).
Επιπλέον, τα συμφραζόμενα, αυτό επιβεβαιώνουν. Ο Ιησούς είναι ο καλός ποιμένας, και εμείς είμαστε τα πρόβατά Του. Οι γραφές ξεκάθαρα δηλώνουν ότι υπάρχει «μία ποίμνη, εις ποιμήν», μόνο (Ιωάν.ι:16).
