Ιωάν.ε:7
Καθόταν στην κολυμπήθρα όσο κοντύτερα γινόταν, έχοντας κολλημένα τα μάτια του στη μικρή λιμνούλα μπροστά του. Συνεχώς τεντωμένος από την ένταση της προσοχής και προσπαθώντας να αυξήσει τις τελευταίες σταγόνες αισιοδοξίας που του είχαν απομείνει είναι έτοιμος για μία ακόμα προσπάθεια.
Τριάντα οκτώ χρόνια δεμένος και καταβλημένος από τη σοβαρή ασθένεια δεν είναι καθόλου, μα καθόλου λίγος καιρός. Στριμωγμένος από τόσους ανήσυχους αρρώστους στο χείλος της μικρής πισίνας βρισκόταν εκείνος, ένας μοναχικός άνθρωπος, εγκαταλειμμένος από συγγενείς και φίλους, ανήμπορος να βαδίσει αρκετά γρήγορα και συνεχώς με απορία στα μάτια σκεφτόταν, αν υπήρχε καθόλου ελπίδα για εκείνον. Καταδικασμένος να ακολουθεί το δύσκολο δρόμο της ζωής του, χτυπιόταν από την οδύνη και τη θλίψη.
