Όταν κάποτε ο Ιησούς αναρωτήθηκε
μπροστά στους μαθητές Του, λέγοντας «Πλην
ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;»
(Λουκ.ιη:8), ασφαλώς γνώριζε καλά ότι ο ίδιος ήταν, είναι και θα είναι «σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ.β:34), δηλαδή σημείο αντιλογίας,
διαφωνίας και κρίσης μεταξύ των ανθρώπων, αφού πάνω στον Ιησού Χριστό - σαν
άξονα, κέντρο και βάση της ιστορίας - και στο τι Εκείνος εκφράζει και
εκπροσωπεί, στέκεται διαχρονικά όλη η ανθρωπότητα, αντλώντας νόημα και σκοπό
από αυτό ακριβώς το ερώτημα.
