ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.α:2-4

 

Αποκάλυψη α:2 όστις εμαρτύρησε τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού και όσα είδε.

 

Ο Ιωάννης μαρτύρησε τον λόγο του Θεού μέσα στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Σαν προφήτης έλαβε τον λόγο του Θεού σε όραση και σε σύμβολα και στη συνέχεια κάτω από το χρίσμα του ίδιου Πνεύματος τα έγραψε σ’ αυτό το βιβλίο. Αυτό είναι η μαρτυρία του Ιωάννη.

Δεν εννοεί ότι μαρτύρησε ο Ιωάννης για την προσωπική επαφή που είχε με τον Χριστό όταν ήταν εδώ στην γη, γιατί γι’ αυτό μαρτύρησε στο ευαγγέλιό του. Ακόμα δεν μαρτυρεί για δικά του αισθήματα όσο αφορά σ΄ αυτές τις συμβολικές οράσεις. Ο Ιωάννης μαρτύρησε για τον Ιησού Χριστό σ’ αυτή την όραση.

Ήταν πνευματικά αυτόπτης μάρτυρας της μαρτυρίας του Ιησού Χριστού, για τα τέλη των αιώνων. Ο Ιησούς είναι μάρτυς και ονομάζεται “ο μάρτυς ο πιστός και ο αληθινός”. Είναι μάρτυρας του λόγου του Θεού στην γη και τώρα ο Ιωάννης φέρνει αυτή την μαρτυρία του Ιησού και την καταγράφει σε βιβλίο για μας.

 

όσα είδεν

Αυτά που είδε ο Ιωάννης δεν τα είδε με τα φυσικά του μάτια, αλλά σε όραση μέσα στο νου του δια του Πνεύματος του Θεού. Τα φυσικά του μάτια δεν είχαν να κάνουν τίποτα με τις οράσεις αυτές γιατί το Πνεύμα του Θεού έχρισε το νου του ώστε να δει με τα μάτια του πνεύματος.

Κάθε άνθρωπος έχει την ιδιότητα να βλέπει ή μάλλον να οραματίζεται αντικείμενα ενώ κλείνει τα μάτια του. Αυτό είναι που λέμε οφθαλμός του νου.

Έτσι ο Θεός έχει την ικανότητα χωρίς να χρησιμοποιεί εξωτερικούς ερεθισμούς, να βάζει πράγματα στο νου και την καρδιά που μπορείς να τα δεις τόσο καθαρά, σαν να τα έβλεπες με τα φυσικά σου μάτια.

 

Αποκάλυψη α:3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

 

μακάριος

Υπάρχουν δύο ειδών άγιοι που αναφέρονται σαν μακάριοι σ’ αυτό το εδάφιο.

Οι «αναγνώστες του βιβλίου». Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι δεν εννοεί  αυτούς που απλά κάθονται και διαβάζουν ή μελετούν το βιβλίο, αλλά μάλλον αυτούς που το διδάσκουν.

Οι “ακούοντες τους λόγους της προφητείας”. Αναφέρεται σε αφοσιωμένους και ανταποκρινόμενους ακροατές οι οποίοι ταυτόχρονα φυλάσσουν τον λόγο του Θεού αυτής της αποκάλυψης, με το να βαδίζουν σύμφωνα με τα γεγραμμένα.

Για την πιστή υπακοή και εφαρμογή των εντολών του βιβλίου αυτού, ακούμε την φωνή του Ιησού να ηχεί 7 φορές στα κεφάλαια β & γ:

“Όστις έχει ωτίον, ας ακούσει τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας”.

 

της προφητείας

Ο Ιωάννης είναι προφήτης, είναι αυτός στον οποίο ο Θεός αποκαλύπτεται και μιλά για γεγονότα τα οποία πρόκειται να γίνουν.

 

και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή

Η λέξη “γεγραμμένα” σημαίνει αυτά που ήδη έχουν γραφεί. Ο Ιωάννης όμως τώρα μόλις αρχίζει να γράφει τα γεγονότα αυτά. Αυτό δείχνει την βεβαιότητα των γεγονότων αυτών, ότι οπωσδήποτε θα λάβουν χώρα και είναι ήδη γραμμένα στο νου και στο σχέδιο  του Θεού.

 

διότι ο καιρός είναι πλησίον

Είναι πάντοτε πλησίον. Όπως είπε ο Παύλος “τώρα είναι ημέρα σωτηρίας”. Για το μικρό χρονικό διάστημα που ζει κάθε άνθρωπος, ο καιρός της έλευσης του Χριστού είναι πάντοτε πλησίον, και για κάθε άνθρωπο δεν είναι περισσότερο από 70-80 χρόνια που είναι ο μέσος όρος ηλικίας.

Όταν πεθάνει ο άνθρωπος ο χρόνος παύει να υφίσταται γι’ αυτόν και ξυπνά (αν είναι άπιστος) στην κρίση του Θεού, αν όμως είναι πιστός ανασταίνεται και αρπάζεται στους ουρανούς.

Συνεπώς για κάθε άνθρωπο η έλευση του Χριστού δεν είναι παρά 70-80 χρόνια μακριά από την μέρα που γεννιέται, είναι λοιπόν πλησίον.

Ιδιαίτερα όμως τώρα στους καιρούς μας είναι πολύ πολύ πλησίον!!! Και ότι κάνει ο Κύριος σ’ αυτές τις τελευταίες ημέρες θα το κάνει ΤΑΧΕΩΣ.

 

Αποκάλυψη α:4 Ο Ιωάννης προς τας επτά εκκλησίας τας εν τη Ασία· χάρις υμίν και ειρήνη από του ο ων και ο ην και ο ερχόμενος· και από των επτά πνευμάτων, τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού,

 

πρός τας επτά εκκλησίας τας εν την Ασία

Αυτό το «γράμμα» προορίζεται για τις 7 εκκλησίες της Καινής Διαθήκης που βρίσκονται στη Μ. Ασία.

Ο αριθμός 7 συμβολίζει την πνευματική πληρότητα, τελειότητα. Αυτό το τέλειο ή πλήρες νούμερο (7) ήταν πολύ γνωστό στον τότε κόσμο.

Η Αγία Γραφή εξηγεί πως αυτός ο αριθμός συμβολίζει τελειότητα ή πληρότητα. Έτσι, οι επτά εκκλησίες είναι η πλήρης πνευματική εκκλησία των εθνών από το 30 μ.Χ. μέχρι το τέλος της Θλίψης στην προφητεία αυτού του βιβλίου.

Στην πραγματικότητα υπήρχαν 7 εκκλησίες στην Μ. Ασία στις οποίες στάλθηκε αυτό το βιβλίο.

Άλλα μέρη του λόγου του Θεού μιλούν για τον τέλειο αριθμό 7:

α) Γεν.β:1-3 Εβρ.δ:4-10 7η μέρα της πνευματικής δημιουργίας. 

β) Εξοδ.κ:8-11 μιλά για την 7η μέρα (μέρες της εβδομάδας). 

γ) Γεν.ζ:2-7 από 7 καθαρά ζώα διέταξε ο Θεός να πάρει ο Νώε στην κιβωτό.  

δ) Γεν.κθ:18,20,30 Ο Ιακώβ εργάστηκε 7 χρόνια για κάθε του γυναίκα κι έτσι εκπλήρωσε την εβδομάδα του γάμου της κάθε μιας, κθ:27-28 

ε) Γεν.μα:2-54 Ο Ιωσήφ ερμήνευσε το όνειρο του Φαραώ με 7 παχιές και 7 ισχνές αγελάδες. 

ζ) Εξοδ.ιβ:15-19 ιγ:6-7 κγ:15 λδ:18 Η εορτή των Αζύμων μετά το Πάσχα εφταήμερη γιορτή.  

η) Εξοδ.κε:37  Επτά χρυσοί λύχνοι της σκηνής του μαρτυρίου. Το αίμα του αρνίου ραντιζόταν 7 φορές ενώπιον του Κυρίου μπροστά στο θυσιαστήριο.

θ) Λευιτ.ιβ:2 ιγ:4-5 31-33 50,54 μετά την ανάρρωσή τους οι λεπροί και άλλοι άρρωστοι για 7 μέρες ήταν τελετουργικά ακάθαρτοι.

ι) Α’ Χρον.ιε:26 κθ:11  Λευιτ.κγ:18, 7 αρνιά, 7 μόσχοι, 7 θυσιαστήρια.

κ) Λευιτ.κς:18,21,24,28 Ο Θεός με προφητικές κατάρες προειδοποιεί τους Ισραηλίτες επάνω στο όρος Εβάλ ότι αν δεν υπάκουαν στις εντολές Του θα τους τιμωρούσε επταπλάσια, δηλαδή μια τέλεια, πλήρη τιμωρία.

λ) Αριθμ.κθ:12 Η γιορτή της Σκηνοπηγίας ήταν τον 7ο μήνα και ο λαός έμενε σε σκηνές 7 μέρες.

μ) Λευιτ.κγ:34-41 Η γιορτή του εξιλασμού.

ν) Λευιτ.κε:8-17  Το έτος της αφέσεως ερχόταν μετά από 7 εβδομάδες ετών δηλαδή 7Χ7=49 και το 50ο έτος ήταν της αφέσεως.

ξ) Ι.Ναυή ς:4-15  7ιερείς, 7 σάλπιγγες προπορεύονταν από την κιβωτό όταν οι Ισραηλίτες γύρισαν 7 φορές το τείχος της Ιεριχούς.

ο) Α’ Βασ.ιη:43 Ο υπηρέτης του Ηλία πήγε 7 φορές να δει αν έρχεται βροχή.

π) Δαν.δ:16,23,25 Ο Ναβουχοδονόσορ έμεινε 7 χρόνια τρελός.

ρ) Δαν.θ:2,24  η προφητεία των 70 εβδομάδων (7Χ7=490χρόνια)

σ) Ζαχ.γ:9  Ιησούς, ο λίθος και επ’ αυτού 7 οφθαλμοί.

τ) Αποκ.α:4 7 πνεύματα-φανερώνει την πλήρη, τέλεια φύση του Θεού.

υ) Αποκ.ε:1  7 σφραγίδες στο βιβλίο.

φ) Αποκ.η:2-6  7 σάλπιγγες, 7 φιάλες στην 7η σφραγίδα Αποκ.ιε:1-8 

χ) Αποκ.α:4  7 εκκλησίες της Ασίας.

ψ) Αποκ.α:12  7 χρυσές λυχνίες.

ω) Αποκ.α:16  7 αστέρια στο δεξί χέρι του Ιησού. Ερμηνεύονται στην Αποκ.α:20 σαν εκκλησίες και άγγελοι ή μηνυτές στις εκκλησίες.

ά) Αποκ.ιβ:3 ιγ:1 ιζ:7-11  7 κεφαλές του θηρίου-7βασιλείς.

Ο Παύλος λέει: στρεφόμαστε στους εθνικούς. Ο Ιησούς είπε ότι η βασιλεία θα αφαιρεθεί από τους Ιουδαίους και θα δοθεί σε έθνος που θα φέρει καρπό.

Έτσι είμαστε στον καιρό των εθνών και η Ιερουσαλήμ καταπατείται μέχρι να εισέλθει το πλήρωμα των εθνών και τότε θα έρθει από την Σιών ο Λυτρωτής (Ρωμ.ια:25-26).

Όταν το βιβλίο της Αποκάλυψης γράφτηκε και στάλθηκε σε διάφορες εκκλησίες οι πιστοί γνώριζαν αμέσως ότι ο αριθμός 7 ήταν συμβολικός της πληρότητας της εθνικής εκκλησίας διότι:

·       Ο Θεός είπε ότι ήταν 7,αλλά στην πραγματικότητα σ’ αυτή τη Ρωμαϊκή επαρχία υπήρχαν πολύ περισσότερες εκκλησίες, έτσι ήταν συμβολικός αριθμός.

·       Κάθε επιστολή της Καινής Διαθήκης γραφόταν για όλη την εκκλησία, γι’ αυτό και το γράμμα του Ιωάννη δεν αποτελούσε εξαίρεση. Ο Ιωάννης δεν περιόριζε το γράμμα του αυτό σε 7 μόνο εκκλησίες επειδή όλη η Κ.Δ. ήταν δοσμένη για όλη την εκκλησία των ερχόμενων αιώνων. Απόδειξη ότι την έχουμε σήμερα κι εμείς και ξέρουμε ότι είναι και για μας.

·       Στην Π.Δ. η εκκλησία του Θεού ήταν ο Ισραήλ, ενώ όπως συμβαίνει σε όλη σχεδόν την Κ.Δ. ο Θεός αναφέρεται σε χώρες και λαούς των εθνών.

 

¨    Υπάρχει προφητεία εδώ. Ο Παύλος στους Ρωμ.ι:19 λέει ότι οι εθνικοί ήταν “μη έθνος” και “έθνος ασύνετον” που σημαίνει δεν ήταν λαός του Θεού. Εδώ όμως βλέπουμε ένα βιβλίο γραμμένο γι’ αυτούς, - τας 7 εκκλησίας τας εν τη Ασία - συμβολικό για όλες τις εκκλησίες των εθνών. Ο Θεός πρόκειται να το χρησιμοποιήσει αυτό για να παροξύνει τους Ισραηλίτες σε ζηλοτυπία με τους μη έθνος, ώστε τελικά να επιστρέψουν στον Θεό.

¨    Ρωμ.ια:11  δια της πτώσεως αυτών (Ισραηλιτών) έγινε σωτηρία στα έθνη.

¨    Δευτ.λβ:21  εγράφη στους εθνικούς.

¨    Λουκ.κα:24  Οι 7 εκκλησίες της Ασίας συμβολίζουν τους καιρούς των εθνών.

¨    Στο τέλος της 7^ης  χρονικής περιόδου της εκκλησίας της Λαοδίκειας, οπότε τελειώνει η μαρτυρία της εθνικής εκκλησίας, οι Ισραηλίτες παροξύνονται σε ζηλοτυπία και επιστρέφουν στην διαθήκη που έκαναν με τον Θεό, αρχικά με τους 144.000 και τελικά με όλες τις φυλές κατά την 2^η Έλευση του Κυρίου στην Χιλιετή Βασιλεία.

Καθώς παρατηρούμε το σχέδιο του Θεού, βλέπουμε ότι στην αρχή ο Θεός έκανε διαθήκη με τον Αδάμ και τους απογόνους του πριν τον κατακλυσμό.

Μετά τον κατακλυσμό, με τον Νώε και τους απογόνους του.

Αργότερα, ανάμεσα από τον κόσμο που είχε πάλι αποστατήσει, ο Θεός διαλέγει και καλεί τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και τους 12 γιους του.

Είναι φανερό όμως, ότι ο Θεός ήθελε όλο τον κόσμο να Τον αγαπά και να Τον υπηρετεί. Επειδή οι Ισραηλίτες δεν υπάκουσαν, ο Θεός τους απέκοψε. Επειδή όμως ήθελε να σώσει όλο τον κόσμο κι αυτή η επιθυμία Του δεν άλλαξε ποτέ, ο Θεός απέκοψε τους Ισραηλίτες και κέντρισε τους εθνικούς στο Ευαγγέλιο.

Οι Εθνικοί δεν είναι άλλοι από το υπόλοιπο του σπέρματος του Αδάμ και του Νώε. Καθώς λοιπόν θα δούμε στα κεφάλαια 4 & 5 το άνοιγμα του σφραγισμένου βιβλίου, η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού, έχει σαν αποτέλεσμα την σωτηρία όχι μόνο των Ισραηλιτών αλλά όλου του ανθρώπινου γένους.

χάρις υμίν και ειρήνη

Αυτή η φράση είναι ενδιαφέρουσα γιατί λέει ότι οι Εθνικοί αντικατέστησαν τους Ισραηλίτες στην οικονομία της Σωτηρίας και της χάρης του Θεού. Αυτό έγινε με την χάρη του Θεού και την ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, με το αίμα του Ιησού Χριστού.

Ο Παύλος διακηρύττει ότι ο Ισραήλ έπεσε, γιατί ζήτησε αυτή την θέση με βάση τα έργα της σάρκας (Ρωμ.ια:5-11) πράγμα που αποκτάται μόνο με την χάρη του Θεού δια πίστεως.

 

...από του ΩΝ και ο ΗΝ και ο  ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ

Ποιος είναι λοιπόν ο ΩΝ και ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ; Ο Ιησούς είπε στο Ιωαν.η:58 “Πριν γίνει ο Αβραάμ εγώ ειμί”.  Εδώ δεν μιλά σαν άνθρωπος αλλά σαν ο Θεός που υπήρχε πριν απ’ τον Αβραάμ.

Οι Ιουδαίοι προσκόψανε στην φανέρωση του Θεού εν σαρκί (Α’ Τιμ.γ:16).

Όμως στην Π.Δ. ο Θεός μίλησε πολλές φορές δια μέσου των προφητών, γιατί να προσκόψουν όταν ο Θεός μίλησε δια μέσου του ανθρώπου Χριστού Ιησού; (Α’Τιμ.β:5).

Όλοι οι προφήτες διακήρυτταν: ”Τάδε λέγει Κύριος...” ή “Και ο λόγος του Κυρίου ήλθε επ’ εμέ λέγων...”. Είχαν λοιπόν εμπειρίες φανερώσεων του Θεού, γιατί να σκοντάψουν στον Χριστό τον οποίο μάλιστα περίμεναν;

Κι όμως αρνήθηκαν τον ΓΙΑΧΒΕ στο πρόσωπο του Ιησού κι ακόμα επικαλέστηκαν το αίμα Του στα κεφάλια τους και στα παιδιά τους πράγμα που έγινε όπως ακριβώς το ζήτησαν.

Εδώ ο Ιησούς μιλά σ’ όλη την εκκλησία και φανερώνει ποιος είναι στην πραγματικότητα.

Ο ΩΝ ο ΗΝ κι ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ είναι ο Ιησούς ο οποίος εγγυάται χάρη και ειρήνη δια μέσου της αποκαλύψεως της φύσης Του και μάλιστα του θείου ονόματός Του. 

Είναι ο ίδιος Θεός, ο οποίος είπε στον Μωυσή στην καιγόμενη βάτο: ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΩΝ ή «ΕΧΓΙΕ ΑΣΕΡ ΕΧΓΙΕ» που σημαίνει: ΗΜΟΥΝ, ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΟΤΙ ΕΥΑΡΕΣΤΟΥΜΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ. 

Το Εβραϊκό ρήμα ΧΑΓΟΥΑ είναι άχρονο στην Εξ.γ:14 και για αυτό ερμηνεύεται μ’ αυτό τον τρόπο. Να, λοιπόν η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού την οποίαν έδωκεν εις Αυτόν ο Θεός.

Εβρ.ιγ:8 Ο  Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ & ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ.

Εδώ φαίνεται πάλι σαν ο αιώνιος Θεός, ο ΩΝ επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας (Ρωμ.θ:5), ο ΩΝ ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ. Αυτό είναι μέρος της αποκάλυψης της θείας Του φύσης.

Αυτή είναι η ταυτότητα του ομιλούντα, ή του προσώπου που στέλνει αυτό το γράμμα, είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι η αποκάλυψη την οποία έδωκε εις αυτόν, δηλαδή τον Χριστό ο Θεός κι ο Χριστός (εδ.1) έστειλε και φανέρωσε αυτά δια του αγγέλου Αυτού εις τον δούλον Αυτού Ιωάννη.

Βλέπουμε λοιπόν ότι το κέντρο της προσοχής είναι ο ομιλών, ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος έστειλε το προφητικό αυτό γράμμα. Συνεπώς είναι ο Ιησούς στο 4^ο εδάφιο που λέει ότι είναι ο ΩΝ και ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ που σημαίνει ότι Αυτός αποκαλύπτει ότι είναι ο Θεός, ο ΓΙΑΧΒΕ ΩΣΗΑ, Ο ΙΗΣΟΥΣ.

Περισσότερα για την αποκάλυψη της θεότητας του Ιησού, θα δούμε στο α:7 όπου βλέπουμε τη 2^η έλευση και αυτά που συμβαίνουν μετά τον ερχομό Του.

Όταν τώρα συνδέσουμε αυτό με την παράλληλη γραφή του Ζαχ.ιβ:10 έχουμε άλλη μια απόδειξη ότι ο Ιησούς είναι ο ΓΙΑΧΒΕ της Π.Δ.

 

και από των επτά πνευμάτων τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού (ε:6)

Ποια είναι αυτά “τα πνεύματα”;

Ας είναι φανερό σε όλους μας εξ αρχής ότι Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ και το ΕΙΣ είναι αριθμητικό που σημαίνει απόλυτη ακέραιη μονάδα.

Έτσι διακηρύττει μαζί με όλους τους άλλους συγγραφείς και ο Ιακ.β:19 ”Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ”. Είναι ΕΙΣ όσο αφορά στο πρόσωπό Του και γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι Πνεύμα σύμφωνα με το Ιωαν.δ:24. Ακόμη ο λόγος του Θεού μας λέει ότι υπάρχει ένα Πνεύμα Εφεσ.δ:4.

Πρέπει τώρα να θυμηθούμε ότι το 7 είναι σύμβολο της πληρότητας και της τελειότητας.  Έτσι, «τα 7 πνεύματα», συμβολίζουν την πληρότητα του Θεού εν Χριστώ Ιησού (Κολ.β:9), γιατί ο Θεός είναι μόνο ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ και μπορεί να φανερωθεί μόνο δια μέσου του Ιησού Χριστού. Α’ Κορ.α:17, ιβ:13 Εφεσ.β:18, δ:4 Εβρ.ιβ:9. Ο Θεός ονομάζεται ΠΑΤΗΡ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ και είναι Πατήρ μόνο εφ’ όσον είναι ΕΙΣ.

Κάτι που φωτίζει περισσότερο την αποκάλυψη του Χριστού, βρίσκεται στην Αποκ.γ:1 “Ταύτα λέγει ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού”. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Ιησού.

Στο τέλος του βιβλίου (κβ:16) λέει: “Εγώ ο Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου να μαρτυρήσει εις εσάς ταύτα εις τας εκκλησίας”. Άρα ο Ιησούς είναι ο ομιλών. Αυτός είναι ο ΩΝ ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ και αυτός είναι που έχει ΤΑ 7 ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ, είναι Πνεύμα κι έτσι ο Ιησούς λέει ότι σ’ εμένα ανήκει το πλήρωμα του Πνεύματος του Θεού. “Διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος ΣΩΜΑΤΙΚΩΣ”  (Κολ.β:9).

Ιωαν.γ:34,35 Το Πνεύμα του Θεού δόθηκε στον Ιησού χωρίς μέτρο γιατί δεν υπάρχει εμπόδιο ή φραγμός στο Πνεύμα του Θεού για τον Χριστό.

 

Κάποιοι νομίζουν ότι βλέπουν τριάδα προσώπων σ’ αυτό το εδάφιο και λένε:

·       ΠΑΤΗΡ = ο ΩΝ ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ

·       ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟ = τα 7 πνεύματα

·       ΥΙΟΣ = και από του Ιησού Χριστού όστις είναι ο μάρτυς ο πιστός. 

Αυτό δεν μας διδάσκει τρία πρόσωπα όπως και το Ματθ.κη:19, αλλά μάλλον μας φανερώνει διάφορες φανερώσεις του ίδιου Θεού.

Είναι η φανέρωση του Θεού σαν Πατέρας, ο οποίος είναι Πνεύμα και μάλιστα Άγιο και κατοικεί πλήρως μέσα στον άνθρωπο Χριστό Ιησού.

Έτσι έχουμε ένα πρόσωπο της θεότητας και ένα πρόσωπο της ανθρώπινης φύσης του Ιησού Χριστού.

Η Γραφή μας λέει ότι ο Πατέρας είναι εν τω Υιώ και ο Υιός εν τω Πατρί, άρα δεν έχουμε τριάδα προσώπων αλλά ένα Θεό τον Πατέρα ο οποίος κατοικεί και φανερώνεται πλήρως μόνο δια Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. Ο Χριστός ως προς την θεϊκή Του φύση είναι ο Πατέρας και παράλληλα είναι ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς.

Αυτά τα 7 πνεύματα τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου, πολλές φορές και από πολλούς έχουν ταυτιστεί με το Ησ.ια:1-2. Τώρα κατά πόσο αυτά είναι τα 7 πνεύματα της Αποκ.α:4 ή όχι, είναι υπό αμφισβήτηση.

Έχουν όμως κάτι κοινό, ότι βασίζονται στον Ιησού Χριστό ο οποίος έχει όλο το πλήρωμα της θεότητας. Άρα, ο Χριστός έχει το πνεύμα της σοφίας, της σύνεσης, της βουλής και της δύναμης.

Ο Ιησούς είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, γιατί είχε και έχει όλο το πλήρωμα του Θεού. Είναι φανερό λοιπόν, είτε αναφέρονται αυτές οι ιδιότητες στο Αποκ.α:4 είτε όχι, ότι είναι στοιχεία που παράγονται από το Πνεύμα του Θεού και τα οποία ο Χριστός είχε.