ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.γ:10-12

 

Αποκ.γ:10 ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ τῆς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης πειράσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς.

 

Εδώ υπάρχει μια ένδοξη υπόσχεση, με την διπλή χρήση του «τηρώ».

·     «ότι ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου», δηλαδή κράτησες την διαθήκη μου και υπάκουσες στις εντολές μου, γι’ αυτό:

·     «καγώ σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού». Αυτή είναι η θαυμαστή υπόσχεσή που θα δούμε στην συνέχεια.

Η λέξη «τηρήσω» έχει την έννοια του να φυλάξεις κάτι με ασφάλεια. Συχνά χρησιμοποιείται για ανθρώπους που κρατούνται στη φυλακή για να μην δραπετεύσουν. Έτσι και ο Κύριος θα φυλάξει την Νύμφη Του από την ώρα του πειρασμού σε ασφάλεια (Πραξ.δ:3 & ε:18).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Τατόι

 

Κήρυγμα

 

Γιατί ο ληστής στον σταυρό είχε μεγαλύτερη πίστη από τους περισσότερους μαθητές;

Όταν συζητάμε για τον ληστή στον σταυρό, συνήθως εστιάζουμε στην εγκυρότητα της ειλικρινούς του μετάνοιας.

Ομολόγησε σαφώς την αμαρτία του και πίστεψε στον Ιησού και την Βασιλεία του Θεού (Λουκ.κγ:39-42). 

Αλλά πρόσφατα σκεφτόμουν την απίστευτη πίστη του ληστή. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω:

✔ Όταν συνελήφθη ο Ιησούς, οι μαθητές Τον εγκατέλειψαν (Μάρκ.ιδ:50).

✔ Ο Πέτρος τον αποκήρυξε (Ματθ.κς:69-75).

✔ Οι γυναίκες που ήταν παρούσες στην σταύρωση, αρχικά στέκονται σε απόσταση και αργότερα κινούνται προς τον σταυρό με τον Ιωάννη (Μάρκ.ιε:40-41, Ιωάν.ιθ:25-27). Ωστόσο, δεν περίμεναν να αναστηθεί ο Χριστός (Μάρκ.ις:3).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Μαραθώνας

 

Κήρυγμα

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.γ:7-9

 

Αποκ.γ:7 Καὶ τῷ ἀγγέλω τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳ ἐκκλησίας γράψον· Τάδε λέγει ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός, ὁ ἔχων τὴν κλεῖν Δαυὶδ, ὁ ἀνοίγων καὶ οὐδεὶς κλείσει καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίγει·

 

ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

Αυτή η εκκλησιαστική περίοδος αναφέρεται σε μας που ζούμε στους καιρούς που αυτή η προφητική γραφή πρόκειται να εκπληρωθεί. Η περιγραφή αυτής της περιόδου βρίσκεται στα εδάφια 7-13.

Ζούμε μαζί με όλο τον λαό του Θεού, σ’ όλο τον κόσμο, στην περίοδο της Φιλαδέλφειας που αρχίζει με την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στις αρχές του 19^ου αιώνα και πρόκειται να τελειώσει με την Αρπαγή.

Είναι αδύνατον να ορίσουμε την ημερομηνία λήξης αυτής της περιόδου διότι ουδείς γνωρίζει την ημέρα και την ώρα ειμί ο Κύριος.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Μαραθώνας

 

Κήρυγμα

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.γ:1 (συνέχεια) - 5

 

Οίδα σου τα έργα ότι όνομα έχεις ότι ζής, και νεκρός εί.

Αυτή είναι η κατάσταση της εκκλησίας. Έχεις όνομα, έχεις φήμη μεγάλη ότι θέλεις να επιστρέψεις στον λόγο του Θεού και όχι στις παραδόσεις του κόσμου. Όμως ο Ιησούς λέει ότι «είναι νεκροί» δηλαδή απ’ έξω υπάρχει το όνομα, μέσα όμως είναι θάνατος. Η περίοδος αυτή άρχισε με μεγάλη αναζωπύρωση και κατέληξε στη νέκρα και τον τυπικισμό γιατί βασικά στοιχεία του Καθολικισμού παρέμειναν μέσα της.

Παρόλη την έξοδο, ήταν νεκροί γιατί δεν βάδισαν στα βήματα του Ιησού. Η διδασκαλία τους είχε προοδεύσει σημαντικά, το πνεύμα τους όμως ήταν ακόμα νεκρό, χωρίς επικοινωνία αγάπης, και η λατρεία τους ήταν γεμάτη τυπικισμό και παραδοσιακές τελετουργίες. Ο Ιησούς ήθελε να τους ελευθερώσει πλήρως, όμως οι περισσότεροι έμειναν  και σχημάτισαν έλη, πέθαναν πνευματικά.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Μαραθώνας

 

Κήρυγμα

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.γ:1

 

Αποκάλυψη γ:1 Και προς τον άγγελον της εν Σάρδεσιν εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρας. Εξεύρω τα έργα σου, ότι το όνομα έχεις ότι ζης και είσαι νεκρός.

 

ΣΑΡΔΕΙΣ 1517-1900μ.Χ. Είναι η περίοδος της Μεταρρύθμισης, τότε που εκατομμύρια άνθρωποι έφυγαν από την Καθολική εκκλησία για διάφορους λόγους.

Σάρδεις σημαίνει: ολίγοι εκφυγόντες ή υπόλοιπο.

Ορισμένοι ακολούθησαν την Μεταρρύθμιση γιατί απλά ήθελαν να ξεφύγουν από το σιδερένιο χέρι της Καθολικής Παποκρατίας. Δεν είχαν πόθο ν’ ακολουθήσουν τον Ιησού μέχρι τέλους. Γι’ αυτό πολλοί απ’ αυτούς έμειναν στάσιμοι, απλά ευχαριστημένοι που είχαν πολιτικές ελευθερίες.

Λίγοι ήταν αυτοί που βγήκαν γιατί ήθελαν πράγματι ν’ ακολουθήσουν τον Ιησού να Τον λατρεύουν ελεύθερα και να υπακούσουν στον λόγο Του. Αυτοί λοιπόν είναι οι Σάρδεις, οι λίγοι εκφυγόντες, το υπόλοιπο.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Μαραθώνας

 

Κήρυγμα

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.β:23-28

 

Αποκάλυψη β:23 Και τα τέκνα αυτής αποκτενώ εν θανάτω, και γνώσονται πάσαι αι εκκλησίαι ότι εγώ ειμί ο ερευνών νεφρούς και καρδίας, και δώσω υμίν εκάστω κατά τα έργα υμών

 

Και τα τέκνα αυτής αποκτενώ εν θανάτω.

Με άλλα λόγια θα γευθούν τον δεύτερο θάνατο στην λίμνη του πυρός.

Άρα, υπάρχουν εκείνοι που δεν προσέχουν τις προειδοποιήσεις του Ιησού και δεν βγαίνουν έξω από αυτό το τερατώδες σατανικό σύστημα που στέλνει τις ψυχές στον Άδη.

Αυτό ισχύει τόσο για τα άτομα όσο και για τις εκκλησίες, «τα τέκνα της», που βγήκαν από την πόρνη Ιεζάβελ, την Καθολική εκκλησία. Αν δεν προσέξουν και δεν απομακρυνθούν από τις ειδωλολατρικές της πράξεις θα αποκτανθούν εν θανάτω. Θα ριχτούν στην κλίνη των αιωνίων θλίψεων και βασανισμών. Τώρα πολλές αποχρώσεις αρχίζουν και επιστρέφουν πίσω στην μητέρα πόρνη, ξεχνώντας τους αγώνες τους για ν’ απαλλαγούν από τα ματωμένα νύχια της. Αν ενωθούν μαζί της, θα πεθάνουν τον δεύτερο θάνατο.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

10 Hours Music. Amazing Grace - Beautiful Instrumental Hymns

Μαραθώνας

 

Κήρυγμα

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.β:18-22

 

Αποκάλυψη β:18 Και τω αγγέλω της εν Θυατείροις εκκλησίας γράψον, Τάδε λέγει ο υιός του Θεού ο έχων τους οφθαλμούς αυτού ως φλόγα πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι χαλκολιβάνω

 

Η περίοδος της εκκλησίας των Θυάτειρων είναι 606-1517 μ.Χ. Η πρώτη αληθινή Παποκρατία άρχισε να «βασιλεύει» γύρω στο 606 μ.Χ.

Το 1517 άρχισε να προβάλλεται σταθερά η κίνηση της Μεταρρύθμισης με τον Μαρτίνο Λούθηρο και ο Θεός άρχισε να βγάζει τον λαό Του μέσα από τα σκοτάδια του Παπισμού. Ο Ιησούς λοιπόν μιλά στους Χριστιανούς αυτής της περιόδου που την ονομάζει Θυάτειρα.

 

ΘΥΑΤΕΙΡΑ έχει 2 πιθανές ερμηνείες: 1) «κυριαρχία από γυναίκα» 2) «θυγατέρα της Τύρου».

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Μαραθώνας

 

Κήρυγμα

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.β:15-17

 

Αποκάλυψη β:15 ούτως έχεις και σύ κρατούντας την διδαχήν των Νικολαϊτών ομοίως

 

Αυτό στο οποίο αντιστάθηκε η εκκλησία της Εφέσου, νίκησε την εκκλησία της Περγάμου. Είδαμε ότι Νικολαίτες είναι αυτοί που έχουν νίκη και εξουσία πάνω στον λαό και τον νικούν. Είναι το ίδιο με την διδαχή του Βαλαάμ, που έστρεψε τον λαό του Θεού στην ειδωλολατρία (εδ.14).

Είναι λοιπόν φανερό, όπως γνωρίζουμε κι από την εκκλησιαστική ιστορία, ότι οι Νικολαίτες που τελικά κατάφεραν να νικήσουν τον λαό και να έχουν εξουσία πάνω του, αντιπροσωπεύουν όλους αυτούς τους επισκόπους που άρχισαν να σωρεύουν εξουσίες στο πρόσωπό τους κάτι που ο λόγος του Θεού ρητά απαγορεύει.

Έτσι, έχουμε επισκόπους να «βασιλεύουν» σε ολόκληρες επαρχίες, κι ακόμη επισκόπους της Ρώμης να τολμούν να πουν ότι ο Θεός τους έβαλε κεφαλή της εκκλησίας. Αυτοί οι Νικολαίτες υπάρχουν και σήμερα δια μέσου της ιστορίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Μαραθώνας

 

Αρπαγή - Θάνατος