Κήρυγμα

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (9)

 

ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

 

Μερικοί νομίζουν ότι ο χριστιανισμός έχει να κάνει μόνο με το πνεύμα. Ο χριστιανισμός έχει να κάνει με το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα. Ο Παύλος υπενθυμίζει στους Κορίνθιους: 

Α’ Κορ.ς:19-20 Η δεν εξεύρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν υμίν, το οποίον έχετε από Θεού, και δεν είσθε κύριοι εαυτών; Διότι ηγοράσθητε διά τιμής· δοξάσατε λοιπόν τον Θεόν διά του σώματός σας και διά του πνεύματός σας, τα οποία είναι του Θεού.

Ο Θεός ενδιαφέρεται για το πώς αισθανόμαστε, πώς σκεπτόμαστε και πώς ενεργούμε κάθε μέρα και σε κάθε λεπτομέρεια της ζωής μας. Ο Παύλος συμβούλευε τους Ρωμαίους:

Ρωμ.ιβ:1,2 Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία, και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (8)

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ

 

Το Ματθ.ε:13-16 αναφέρεται στην επιρροή των χριστιανών στον κόσμο.

Ο Ιησούς είπε, “Σείς είσθε το άλας της γης”. 

Χρησιμοποίησε την ιδιότητα του αλατιού να διατηρεί για να διδάξει πώς ο χριστιανός πρέπει να επηρεάζει τον κόσμο.

Η επιρροή των θεοσεβών, γεμάτων πίστη και πληρωμένων με Πνεύμα Άγιο χριστιανών έρχεται σε αντίθεση μ’ αυτή την ασεβή και διεφθαρμένη κοινωνία.

Οι ηθικές αξίες μπορούν ακόμη να βρεθούν στα  περισσότερα έθνη του κόσμου. Δίχως αμφιβολία, αυτή η κατάσταση διατηρείται εξαιτίας των θεοσεβών χριστιανών και της διδασκαλίας τους  απ’ τον λόγο του Θεού. 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (7)

 

Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

 

Ο Ιησούς, κάποτε, είπε μία παραβολή για ένα άνθρωπο, ο οποίος είχε μια συκιά που  δεν του έδινε καρπό για τρία χρόνια (Λουκ.ιγ:6-9).

Αυτός ο άνθρωπος ζήτησε απ’ τον αμπελουργό να κόψει την συκιά, λέγοντάς του: «δια τι καταργεί και την γην;».

Ο αμπελουργός, όμως,  του ζήτησε να δώσει στο δέντρο άλλη μια ευκαιρία. Υποσχέθηκε να σκάψει γύρω απ’ αυτό και να βάλει κοπριά κι αν παρ’ όλα αυτά και τον επόμενο χρόνο δεν έφερνε καρπό θα την έκοβε.

Ο Ιησούς δίδαξε μ’ αυτή την παραβολή ότι ο λαός Του πρέπει να φέρει καρπό. Αυτός παρέχει στους αγίους Του πνευματική δύναμη κι ικανότητα να φέρουν τον καρπό του Πνεύματος, αλλά οι άγιοι πρέπει να προσφέρουν την θέληση και την προσπάθειά τους.

Μετά από λίγο ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι Αυτός πρέπει να φύγει, αλλά  θα τους στείλει ένα άλλο παράκλητο - που θα ήταν Αυτός ο ίδιος σαν Πνεύμα-για να κατοικήσει μέσα τους (Ιωάν.ιδ:16-20, 26 &  ιε:1, 2, 5, 6).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (6)

 

Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

 

Πίστη, άγια ζωή και προσευχή είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του χριστιανού. Η πίστη και η άγια ζωή τροφοδοτούνται από την προσευχή. Η προσευχή είναι η επικοινωνία του πιστού με τον Κύριό του, είναι η σανίδα σωτηρίας του.

Όπως το σώμα χρειάζεται τροφή για να ζήσει, η ψυχή χρειάζεται την προσευχή για να ζήσει γιατί μέσω της προσευχής ανανεωνόμαστε εν Πνεύματι Αγίω.

Ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας, προσευχόταν γιατί σαν άνθρωπος εξαρτιόταν απ’ τον Πατέρα που κατοικούσε μέσα Του (Ιωάν.ε:30-32 & Λουκ.κβ:39-46).

Όταν βρισκόταν κάτω από μεγάλη πίεση προσευχόταν όλη τη νύχτα. Μερικές φορές έψαχνε να βρει ένα ήσυχο κι απομονωμένο μέρος για να προσευχηθεί μόνος Του. Οι προσευχές Του δεν ήταν μόνο για τον εαυτό Του αλλά και για όλους εμάς. Χρειαζόμαστε να διδαχθούμε πώς να προσευχόμαστε απ’ την ζωή της προσευχής του Ιησού.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Ο ΜΕΓΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ

Ιωάν.η:36 Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι.

 

Ευλογημένη εκείνη η λέξη «ελεύθεροι» κι’ ευλογημένος εκείνος που θυσιάζεται για να κάνει τους ανθρώπους ελεύθερους.

Η πολιτική δουλεία είναι ένα ανυπόφορο κακό. Το να ζει κανείς, να σκέπτεται, να ενεργεί, να μιλάει με την άδεια ενός άλλου!

Καλύτερα να μην ζεις! Το να εξαρτώμαι για την ύπαρξή μου απ’ το θέλημα ενός δεσπότη είναι θάνατος!

Οι άνανδροι μπορεί να φορούν το περιλαίμιο του σκύλου που τους βάζει το αφεντικό τους, και να περιμένουν στα πόδια του να τους ρίξει τα κόκκαλα άπ’ το τραπέζι του, αλλά όσοι φέρουν επαξίως το όνομα του άντρα, προτιμούν να θρέψουν τα όρνεα στο πεδίο της μάχης.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (5)

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

 

Στους Μακαρισμούς (Ματθ.ε:1-12) ο Ιησούς έδωσε μια όμορφη εικόνα πώς πρέπει να είναι οι χριστιανοί καθώς έλεγε ποιοι είναι μακάριοι.

Ευλόγησε τους φτωχούς στο πνεύμα γιατί αυτών είναι η Βασιλεία των ουρανών. Οι φτωχοί στο πνεύμα δεν είναι υπερήφανοι ή εγωκεντρικοί και δεν ζητούν τα δικά τους. Αντίθετα, με ταπείνωση αισθάνονται την απόλυτη εξάρτησή τους από τον Κύριο.

Αυτοί που πενθούν, όχι απαραίτητα επειδή έχασαν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο, αλλά μέσα από ένα αίσθημα μοναξιάς κι έλλειψης στην ζωή τους θα παρηγορηθούν γνωρίζοντας ότι ο Κύριος τους δέχεται. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ αυτό που αισθάνεσαι όταν καταλάβεις ότι ο Ιησούς σε δέχεται.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (4)

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ

 

Όταν κάποιος πρωτογεννιέται στην οικογένεια του Θεού, είναι ένα νήπιο εν Χριστώ (Εβρ.ε:11-14 & ς:1-3).

Πρέπει να ακολουθήσει μια περίοδος αύξησης και ανάπτυξης, η οποία θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο Κύριος έχει φροντίσει γι’ αυτή την συνεχή αύξηση των παιδιών Του τοποθετώντας αποστόλους, προφήτες, ευαγγελιστές, ποιμένες και δασκάλους (Εφεσ.δ:12-15).

Ο Παύλος δίδασκε τους νέους χριστιανούς ότι πρέπει να απεκδυθούν τον παλαιό άνθρωπο (τον παλιό εαυτό) με την διεφθαρμένη ομιλία και τις μάταιες επιθυμίες και να ενδυθούν τον νέον άνθρωπο, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και αληθινό αγιασμό.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (3)

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;

 

Γίνεται κανείς χριστιανός με την αναγέννηση δια της πίστεως και της υπακοής στο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Το Ευαγγέλιο της σωτηρίας μας είναι ο θάνατος, η ταφή κι η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού (Α’ Κορ.ιε:1-4).

Αυτοί που ρώτησαν να μάθουν τί πρέπει να κάνουν την ημέρα της Πεντηκοστής, άκουσαν ότι πρέπει να μετανοήσουν, να βαπτιστούν στο όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεση αμαρτιών κι ότι θα λάβαιναν μετά το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος (Πράξ.β:38).