ΠΑΣΣΑΛΟΙ ΚΑΙ
ΣΧΟΙΝΙΑ
Η αυλή και η σκηνή ασφαλίζονταν από
χάλκινους πάσσαλους και σχοινιά από λινό. Η ρίζα της Εβραϊκής λέξης που εδώ
μεταφράζεται πάσσαλος, αλλού μέσα στη γραφή έχει την έννοια του καρφιού (Κριτ.δ:21).
Περιγραφή των πασσάλων και των σχοινιών διαβάζουμε στην ΄Εξ.κζ:19 & λε:18.
Αυτοί οι χάλκινοι πάσσαλοι ή καρφιά,
συμβολίζουν το Χριστό, γιατί κι Αυτός ονομάζεται «πάσσαλος εν τόπω στερεώ»,
στον Ης.κβ:20-25. Βέβαια, εδώ η αναφορά γίνεται στον Ελιακείμ το γιο του
Χελκία, όμως η φύση της προφητείας φανερώνει ότι έχει να κάνει και με τον
Ιησού. Ελιακείμ σημαίνει «υψωμένος απ’ το Θεό». Το κλειδί του οίκου Δαβίδ θα
έμπαινε πάνω στους ώμους του.