Η χριστιανή γυναίκα (Τίτος β) [2]

Τίτ.β:4 «διά να νουθετώσι» (5)

Η έννοια της λέξης νουθετώ, μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, υπονοεί ότι πρόκειται για διαδικασία διδασκαλίας, εξηγώντας, ενθαρρύνοντας, καταρτίζοντας, και κρατώντας τις νεαρές συζύγους σ’ ένα πρότυπο που τους ήταν άγνωστο και ωστόσο ζωτικό για την επιτυχία του γάμου και της οικογένειάς τους.

Υπάρχει δύναμη, για την πνευματική διακονία στην τοπική εκκλησία, στους ηλικιωμένους πιστούς. Αυτοί που έχουν πάρει σύνταξη, έχουν χρόνο για τέτοια δουλειά. Είναι ζωτικής σημασίας να κινητοποιήσουμε και να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους. Μπορούν να ενθαρρύνουν, ξέρουν πώς να προσεύχονται, πώς να διδάξουν το λόγο του Θεού, να επισκεφθούν, να αντιμετωπίσουν προβλήματα και να βοηθήσουν στην οικοδομή της εκκλησίας του Χριστού.

Η χριστιανή γυναίκα (Τίτος β) [1]

Ο στόχος μια τέτοιας γυναίκας είναι να εκπαιδεύσει τις νεότερες στον Βιβλικό, απλό, μετριοπαθή, διοικούμενο από το Πνεύμα το Άγιο και αγάπη, τρόπο ζωής.

Ο Παύλος δεν κάλεσε τον Τίτο σαν ποιμένα να εκπαιδεύσει όλες τις γυναίκες σ’ αυτές τις ιδιότητες που ο Θεός θα ήθελε να καλλιεργήσουν. Μάλλον του ζήτησε να καλέσει τις θεοσεβούμενες ηλικιωμένες γυναίκες της εκκλησίας του Χριστού. Ξεχώρισε τις γυναίκες της πίστης, αυτές που είχαν ήδη μάθει να αγαπούν τους συζύγους τους, είχαν μάθει να αγαπούν τα παιδιά τους, είχαν μάθει να είναι ευλαβείς, θεοσεβούμενες, σεμνές και σοφές — και τους ανέθεσε να αναζητήσουν και να συναντηθούν με κάθε νεότερη κοπέλα στην εκκλησία.