"Διαρρήξατε την καρδίαν σας"

«Διαρρήξατε την καρδίαν σας και μη τα ιμάτιά σας και επιστρέψατε προς Κύριον τον Θεόν σας διότι είναι ελεήμων και οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος και μεταμελούμενος διά το κακόν» (Ιωήλ β:13)

Ένα πανάρχαιο έθιμο

Μια πράξη που αναφέρεται αρκετά συχνά στις Άγιες Γραφές, είναι αυτή της διάρρηξης ή σχισίματος των ρούχων. Για πρώτη φορά τη συναντούμε στη Γέν.λζ:29, τότε που τα αδέλφια του είχαν πουλήσει τον Ιωσήφ στους Μαδιανήτες εμπόρους, ενώ ο Ρουβήν ήταν απών. Όταν ο Ρουβήν επέστρεψε στο λάκκο που τον είχαν φυλακίσει προσωρινά και είδε ότι ο Ιωσήφ δεν ήταν εκεί «διέσχισε τα ιμάτια αυτού» δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη θλίψη και την απελπισία του γι’ αυτό που συνέβηκε στον αδελφό του.

Το ίδιο έκανε και ο Ιακώβ, στη συνέχεια, όταν του είπαν ότι κάποιο θηρίο είχε φάει δήθεν τον Ιωσήφ, οπότε «διέσχισεν τα ιμάτια αυτού και έβαλε σάκκον εις την οσφύν αυτού και επένθησε τον υιόν αυτού ημέρας πολλάς» (Γεν.λζ:34).

ΕΥΘΥΣ και ΠΑΝΤΑ

Συχνά ζούμε μια παρανόηση, του τι σημαίνει η ανταπόκριση στο «μετανοήσατε oυν και επιστρέψατε» (Πράξ.γ:19). Αποτελεί φτωχότατη αντίληψη, το «Του πρόσφερα τις αμαρτίες μου». Αυτό είναι αλήθεια, αλλά μέρος μόνο της αλήθειας. Κι ενώ συ μπορείς να χαίρεις ότι στα «βάθη της θάλασσας έριξε τις αμαρτίες σου» (Μιχαίας ζ:19), εντούτοις ο λόγος του Θεού σου δείχνει πόσο ημιτελής είναι η σχέση σου με το Θεό, αν μείνεις μόνον σ' αυτό. Ίσως από κάποια ωφελιμιστική αντίληψη της ζωής, θεώρησες αρκετό να του προσφέρεις (να σου τακτοποιήσει) το παρελθόν, αλλά όχι και το παρόν και το μέλλον. Στο Χριστό, πάνω από τις αμαρτίες σου δίνεις τη ζωή σου, τον εαυτό σου.