ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ
Γέν.η:1 Και ενεθυμήθη ο Θεός τον Νώε, και πάντα
τα ζώα, και πάντα τα κτήνη, τα μετ' αυτού εν τη κιβωτώ· και διεβίβασεν ο Θεός
άνεμον επί την γην, και τα ύδατα εστάθησαν.
Η
κρίση είναι το «παράδοξο έργο» του Θεού και μολονότι ο Θεός δοξάστηκε μέσα από
αυτή την κρίση, δεν ευαρεστείται σ’ αυτή. Είναι πάντοτε έτοιμος να αφήσει την
κρίση, για να κάνει έλεος επειδή ευαρεστείται να ελεεί.
«Και ενεθυμήθη ο Θεός το Νώε»: Φυσικά δεν πρέπει να σκεφτούμε ότι ο Θεός ξέχασε το Νώε.
Απλά είναι ανθρωπομορφισμός. Ο Θεός ποτέ δεν ξεχνά, ποτέ δεν ξέχασε το Νώε και
ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσει κανέναν από εμάς. Εδώ αναφέρεται πρώτη φορά ο
άνεμος, κάτι που δεν υπήρχε πριν.
