Σε αυτόν τον κόσμο, τίποτα δεν είναι βέβαιο, εκτός από το
θάνατο και τους φόρους. Ο θάνατος είναι μια βεβαιότητα που εκτυλίσσεται μπροστά
στα μάτια μας κάθε μέρα. Όλοι ξέρουμε ότι μια μέρα θα είναι η σειρά μας να
πεθάνουμε.
Αλλά είναι ο θάνατος το τέλος; Αν δεν είναι και όντως έχουμε αιώνιες ψυχές, τι γίνεται μ’ αυτές; Υπάρχει παράδεισος και κόλαση; Αν υπάρχει πως μπορούμε να σωθούμε από το να πάμε στην κόλαση;
Ο μόνος τρόπος να απαντήσουμε στις ερωτήσεις μας για το τι
συμβαίνει μετά τον θάνατο, είναι να απαντήσουμε πρώτα στο ερώτημα της ύπαρξής
μας; Πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος; Πώς δημιουργήθηκε ο άνθρωπος;
Η Βίβλος απαντά σε όλα αυτά τα ζωτικά ερωτήματα της ζωής και
σε πολλές άλλες ερωτήσεις.
Μερικοί μπορεί να νομίζουν ότι μόνο οι άπιστοι έχουν
ερωτήσεις σχετικά με τη σωτηρία, αλλά στην πραγματικότητα πολλοί ένθερμοι
πιστοί έχουν ερωτήσεις σχετικά με αυτό το θέμα.
Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε μερικές από τις πιο
συνηθισμένες ερωτήσεις που έχουν οι άνθρωποι για τη σωτηρία, από βιβλική άποψη.
Το σημαντικότερο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε πρώτα:
«Υπάρχει Θεός;»
Αυτό είναι το ερώτημα που κάθε άνθρωπος πρέπει να δώσει μια
απάντηση στον εαυτό του, πριν μπορέσει να απαντήσει σε οποιοδήποτε από τα άλλα
βαθιά ερωτήματα της ζωής.
Η Βίβλος μας λέει ότι η ίδια η δημιουργία είναι μια μαρτυρία
για την ύπαρξη του Θεού:
Ρωμ.α:20 Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς
από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η
θειότης, ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι.
Αυτό που μας λέει η Βίβλος είναι ότι το μόνο που έχουμε να
κάνουμε είναι να κοιτάξουμε γύρω μας την τελειότητα και την ομορφιά της γης και
τη ζωή που υπάρχει σ’ αυτήν, καθώς και το σύμπαν και θα δούμε τις αποδείξεις της
ύπαρξης του Θεού. Σε αντίθεση με ό, τι διδάσκουν οι εξελικτικοί - η ίδια η
δημιουργία είναι η μεγαλύτερη διάψευση της εξέλιξης χωρίς να χρειάζεται κανείς να
ανοίξει μια Βίβλο.
Αλλά αν υπάρχει πραγματικά Θεός, γιατί επιτρέπει να
συμβαίνουν κακά πράγματα;
Αυτό είναι ένα ερώτημα που κάνει πολλούς ανθρώπους να κρύψουν
τα κεφάλια τους στην άμμο και να αγνοήσουν τα στοιχεία της ύπαρξης του Θεού από
τη δημιουργία.
·
Γιατί ο Θεός επιτρέπει να πεθαίνουν οι άνθρωποι
από τις πιο φρικιαστικές ασθένειες, όταν θα μπορούσε να τους σώσει και να τους
θεραπεύσει αμέσως;
·
Γιατί ο Θεός επιτρέπει πολέμους, γενοκτονίες,
δολοφονίες και βιασμούς; Θα μπορούσε να σταματήσει όλα αυτά τα πράγματα και
όμως δεν το κάνει.
Η Αγία Γραφή απαντά σε αυτό το ερώτημα:
Ψαλμ.ριε:3 Αλλ' ο Θεός ημών είναι εν τω ουρανώ·
πάντα όσα ηθέλησεν εποίησε.
Η απάντηση στο ερώτημα γιατί αν υπάρχει Θεός επιτρέπει κακά
πράγματα να συμβαίνουν είναι ότι ο Θεός δεν είναι υποχρεωμένος να παρέμβει στις
υποθέσεις αυτού του κόσμου - κάνει ό, τι θέλει.
Ναι, ο Θεός έχει κατά καιρούς παρέμβει άμεσα στη δημιουργία Του,
είτε για να τιμωρήσει ορισμένους ανθρώπους ή να βοηθήσει κάποιους άλλους. Αλλά
είναι πάντα σύμφωνα με το σχέδιό Του.
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή είναι μια απάντηση που δεν αρέσει σε
πολλούς ανθρώπους. Αλλά ακριβώς επειδή δεν αρέσει μια απάντηση, δεν σημαίνει
ότι δεν είναι αλήθεια. Μόνο και μόνο επειδή δεν αρέσει το πώς ο Θεός επιλέγει
να παρέμβει ή να μην παρέμβει δεν Τον μειώνει. Όπως είπε στον Μωυσή «Εγώ είμαι
ο Ων», στα Εβραϊκά είπε: «Εχγιέ ασέρ εχγιέ» που σημαίνει «Εγώ είμαι αυτός που
είμαι»! (Έξοδ.γ:14).
Δηλαδή, υπάρχει ένας Θεός, που μιλάει μόνο μέσω ενός
λαού;
Η Αγία Γραφή απαντά και σ’ αυτό το ερώτημα:
Ψαλμ.ρμζ:19,20 Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον
Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ. Δεν έκαμεν
ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.
Ο Θεός αποκάλυψε τον λόγο του μέσα από ένα έθνος, - το
Ισραήλ και τον διαφύλαξε για μας σε γραπτή μορφή στη Βίβλο.
Η Βίβλος μας λέει ότι υπάρχει παράδεισος και κόλαση;
Η Βίβλος μας λέει ότι υπάρχει πράγματι ο ουρανός, ο τόπος στον
οποίο ο Θεός έχει τον θρόνο Του και επιβλέπει τις υποθέσεις της δημιουργίας Του.
Α’ Βασ.κβ:19 Και ο Μιχαίας είπεν, Άκουσον λοιπόν
τον λόγον του Κυρίου. Είδον τον Κύριον καθήμενον επί του θρόνου αυτού, και
πάσαν την στρατιάν του ουρανού παρισταμένην περί αυτόν, εκ δεξιών αυτού και εξ
αριστερών αυτού.
Ψαλμ.ια:4 Ο Κύριος είναι εν τω ναώ τω αγίω αυτού·
ο Κύριος εν τω ουρανώ έχει τον θρόνον αυτού· οι οφθαλμοί αυτού βλέπουσι, τα
βλέφαρα αυτού εξετάζουσι, τους υιούς των ανθρώπων.
Η Βίβλος μας λέει επίσης ότι υπάρχει ένα μέρος που λέγεται γέενα
ή κόλαση ή λίμνη του πυρός ή Άδης:
Ματθ.ι:28 Και μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το
σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι· φοβήθητε δε μάλλον τον
δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη.
Λουκ.ις:23 Και εν τω άδη υψώσας τους οφθαλμούς
αυτού, ενώ ήτο εν βασάνοις, βλέπει τον Αβραάμ από μακρόθεν και τον Λάζαρον εν
τοις κόλποις αυτού.
Να, τι περιμένουν όσοι μπουν στην παρουσία του Θεού στον
ουρανό:
Αποκ.κα:4 και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον
από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε
κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.
Μόνο η απόλυτη χαρά της αίσθησης ότι είσαι στην παρουσία του
ίδιου του Θεού.
Η κόλαση περιγράφεται σε μεγάλο βαθμό με αντίθετους
όρους:
Ματθ.η:12 οι δε υιοί της βασιλείας θέλουσιν
εκβληθή εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός
των οδόντων.
Αποκ.κα:8 Οι δε δειλοί και άπιστοι και βδελυκτοί
και φονείς και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτραι και πάντες οι ψεύσται θέλουσιν
έχει την μερίδα αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη με πυρ και θείον· ούτος είναι ο
δεύτερος θάνατος.
Η Βίβλος περιγράφει την κόλαση σαν τόπο κλάματος, θλίψης και
πόνου. Είναι ένα μέρος φωτιάς και καύσης
- είναι ο δεύτερος θάνατος.
Γιατί ο Θεός να στείλει κάποιον στην κόλαση; Γιατί δεν
τους φέρνει όλους στον παράδεισο;
Ο λόγος που ο Θεός στέλνει τους ανθρώπους στην κόλαση είναι
ο ίδιος λόγος που ένας δικαστής καταδικάζει τους ανθρώπους σε φυλάκιση και
μερικές φορές ακόμη και σε θάνατο. Υπό μία έννοια, ο Θεός δεν στέλνει κανένα
στην κόλαση. Οι άνθρωποι με τις επιλογές τους αποφασίζουν να πάνε εκεί. Ο Θεός
είπε: «Διαμαρτύρομαι προς εσάς σήμερον τον ουρανόν και την γην, ότι έθεσα
ενώπιόν σας την ζωήν και τον θάνατον, την ευλογίαν και την κατάραν· διά τούτο
εκλέξατε την ζωήν, διά να ζήτε συ και το σπέρμα σου» (Δευτ.λ:19).
Ο Θεός είναι δίκαιος:
Ρωμ.ε:12 Διά τούτο καθώς δι' ενός ανθρώπου η
αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω
διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον·
Ρωμ.ς:23 Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι
θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.
Η Βίβλος μας λέει ότι ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος, παραβίασε
το νόμο του Θεού και η αμαρτωλή φύση του μεταβιβάστηκε σε όλους τους απογόνους
του. Επειδή όλοι μας έχουμε αμαρτήσει μη υπακούοντας το νόμο του Θεού, αξίζουμε
τον δεύτερο θάνατο – μας αξίζει να πάμε στην κόλαση όταν πεθαίνουμε σ’ αυτή τη
ζωή.
Πώς μπορούμε να σωθούμε από την κόλαση και τον δεύτερο
θάνατο;
Ο Θεός ήξερε ακόμη πριν δημιουργηθεί ο άνθρωπος, ότι θα αμαρτήσει
τελικά εναντίον Του και θα χρειαστεί έναν τρόπο για να σωθεί από τον δεύτερο
θάνατο. Έτσι, πριν ακόμη ο Θεός
δημιουργήσει τον Αδάμ, είχε ήδη το σχέδιο της σωτηρίας της ανθρωπότητας.
Η Βίβλος λέει ότι ο θάνατος του Χριστού ήταν «προεγνωσμένος
πρὸ καταβολῆς κόσμου» στην Α ́ Πέτρ.α:20 και ο Χριστός ονομάζεται αρνί
«ἐσφαγμένο ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» στην Αποκ.ιγ:8.
700 χρόνια πριν πεθάνει ο Χριστός στο σταυρό, ο προφήτης
Ησαΐας μίλησε για τους λόγους για τους οποίους θα το έκανε αυτό:
Ησ.νγ:4-6 Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε
και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη· ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον,
πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον. Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας
παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών· η τιμωρία, ήτις έφερε την
ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν· και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν. Πάντες
ημείς επλανήθημεν ως πρόβατα· εστράφημεν έκαστος εις την οδόν αυτού· και ο
Κύριος έθεσεν επ' αυτόν την ανομίαν πάντων ημών.
Ο ίδιος ο Χριστός πριν πεθάνει και αναστηθεί εξήγησε στους
Εβραίους δασκάλους το δρόμο για τη σωτηρία:
Ιωάν.ς:28,29 Είπον λοιπόν προς αυτόν· Τι να
κάμωμεν, διά να εργαζώμεθα τα έργα του Θεού; Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς
αυτούς· Τούτο είναι το έργον του Θεού, να πιστεύσητε εις τούτον, τον οποίον
εκείνος απέστειλε.
Ο Ιωάννης μας λέει ότι όταν δεχτούμε τον Ιησού Χριστό,
γινόμαστε παιδιά του Θεού:
Ιωάν.α:12 Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς
έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού·
Ο Παύλος μας λέει ακριβώς αυτό που πρέπει να πιστέψουμε για
τον Ιησού Χριστό:
Ρωμ.ι:9,10 Ότι εάν ομολογήσης διά του στόματός σου
τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ
νεκρών, θέλεις σωθή· διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με
το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.
Ο Πέτρος μας λέει τι σημαίνει «δέχομαι το Χριστό» και τι
σημαίνει «πιστεύω στον Χριστό». Όταν τον ρώτησαν, Τι πρέπει να κάμωμεν;
Ο Πέτρος είπε προς
αυτούς· Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού
Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος.
Πράξ.β:38
Πρέπει να πιστέψουμε ότι ο Χριστός δεν ήταν απλά ένας
άνθρωπος, και δεν ήταν απλά ένας κύριος, αλλά ο Κύριος όλης της δημιουργίας.
Πρέπει να πιστέψουμε αυτό που είπε ο Ιησούς: «Πριν γείνη ο Αβραάμ, εγώ είμαι»
(Ιωάν.η:58). Απλά έλεγε και πρέπει να πιστέψουμε ότι Αυτός είναι ο ΕΓΩ
ΕΙΜΙ!
Πρέπει να πιστέψουμε ότι Αυτός είναι «ο ων επί πάντων
Θεός ευλογητός εις τους αιώνας» (Ρωμ.θ:5).
Πρέπει να πιστέψουμε ότι παραβήκαμε το νόμο του Θεού και
χρειαζόμαστε σωτηρία και ότι ο θάνατος του Χριστού στο σταυρό πλήρωσε για τη
σωτηρία μας.
Πρέπει να πιστέψουμε ότι πέθανε, Τον έθαψαν και αναστήθηκε
για μας. Πρέπει κι εμείς να πεθάνουμε ως προς την αμαρτία (μετάνοια), να
ταφούμε - βάπτισμα στο νερό (Ρωμ.ς:4) στο όνομα του Ιησού και να πάρουμε το
Άγιο Πνεύμα με το σημείο της γλωσσολαλιάς (ανάσταση) για να περπατήσουμε στη
Νέα Ζωή που ο Θεός έχει ετοιμάσει για μας (Εφες.β:10). Αυτός είναι ο αρραβώνας
της κληρονομιάς μας (Πράξ.β:38, Εφες.α:13,14). Αν πραγματικά πιστεύουμε
αυτά τα πράγματα στην καρδιά μας και τα κάνουμε, τότε γινόμαστε παιδιά του Θεού
και σωζόμαστε από το δεύτερο θάνατο στην κόλαση και αργότερα στη λίμνη του
πυρός.
